• 1) Που δεν παρέχει ωφέλεια· μάταιος, άχρηστος:
  • ανωφελέτους κόπους (Διγ. A 3346).
• 2) Που δεν ωφελείται, δεν απολαμβάνει κ.:
  • (Aιτωλ., Mύθ. 58²⁴).

[αρχ. επίθ. ανωφέλητος. Τ. ανεφέλετος στο Meursius και σήμ. ιδιωμ. (ΙΛ). O τ. και σήμ. ιδιωμ.]

• uselessness, futility (syn το ανωφελές, το μάταιο):
  • οι καβγάδες αφήνουν την αίσθηση του ανώφελου |
  • έπρεπε να περάσουν διακόσια χρόνια για να επισημανθεί το ~ των ξενικών μπολιασμάτων, να επαναστατήσει ξανά το κοιμισμένο δαιμόνιο κλ (Papatsonis)

[substantiv. n of ανώφελος; cf kath το ανωφελές]

• 1) Που δεν παρέχει ωφέλεια, άχρηστος:
  • (Λίβ. P 347).
• 2) Mάταιος:
  • ανέφελος μεταγνωμός (Eρωφ. E´ 135).

[<αρχ. επίθ. ανωφελής με μεταπλ. T. ‑ός στο LBG. H λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

• ~ άνθρωπος, δρόμος, ποιητής |

• ανώφελη ελπίδα, ποικιλία, σοφία, χίμαιρα |

• ανώφελο βάρος, δάκρυ, κορμί, σπαθί, χέρι |

• ανώφελο απολίθωμα, έγκλημα, ερώτημα, όνειρο, τραγούδι |

• επίθετα ανώφελα για την ποιητική έκφραση |

• είναι άδικο και ανώφελο να καταριόμαστε τις προόδους της τεχνικής |

• είναι ανώφελο να αγωνίζεται κανείς εναντίον της μοίρας |

• η σκέψη, η δράση, είναι γι' αυτούς πράματα όχι μόνο ανώφελα, αλλά βλαβερά κ' ενάντια στη θρησκεία (Ouranis) |

• έφυγε σαν το ανώφελο, άσκημο πουλί, που κανένας δε στέκεται ν' ακούσει το κελάιδισμά του (Lountemis) |

• poem κ' η κόρη στον ανθό της σα δεν παντρευτεί, | μαραζωμένη, ανώφελη γωνιάζεται (Palam) |

• έσκυψα πάλε, ανώφελο το μάτι μου απεθύμα | να τρέξει ακόμα στου καιρού το βουρκωμένο κύμα (Markoras) |

• ανώφελο η ψυχή να κλαίει | και να ποτίζεται φαρμάκι (Malakasis)

• ⓐ = ανωφέλευτος #i/i#:
  • ~ αγώνας, αντίλογος, μετανοιωμός, κόπος |
  • ανώφελη αιμοβορία, ζωή, θυσία, πολυλογία, προσπάθεια, σπουδή |
  • ανώφελα κι απρόσεχτα χρόνια |
  • folkt ο Eμμί φουρκίστηκε βλέποντας την ανώφελη καταστροφή που έκανε το αχόρταγο ζωντανό |
  • ο φρόνιμος άνθρωπος και στις μεγαλύτερες ακόμη συμφορές του προσπαθεί ν' αποφύγει τις ανάξιες και ανώφελες θρηνωδίες (Papanoutsos) |
  • η τέχνη μονάχα είναι να κρατάει ο άνθρωπος το κεφάλι του καθαρό και άδειο από τ' ανώφελα καμώματα της άνεργης ψυχής, όνειρα και πόθους (Apostolakis) |
  • poem πέφτουν ανώφελη βροχή τα φέγγη τ' ουρανού (Ritsos) |
  • ανώφελη η αναζήτηση | παρθενικής γωνιάς σε κορμί | βιασμένο από το πλήθος (Korfis)

[fr postmed, MG ανώφελος ← K, AG ἀνωφελής]

• uphill ground, rising gradient, rise, ascent, acclivity (syn in ανηφόρα ant L κατωφέρεια):
  • το ανέβασμα τώρα ήταν κοπιαστικό στην απότομη, βραχόσπαρτη ~, που κάτω της έχασκαν άβυσσοι και παράστεκαν γκρεμοί (Nirvanas) |
  • προς τα κάτω ήτανε μια μικρή ~, με δέντρα στη μια της πλευρά κλ (Kokkinos) |
  • την ανέγερση των δυο ναών την υποβοήθησε η φυσική ~ της τοποθεσίας (Kanellop, adapted)

[fr kath ανωφέρεια ← K (3rd c. AD)]

• Που κατευθύνεται προς τα επάνω:
  • (Διγ. Z 3919).

[αρχ. επίθ. ανωφερής. H λ. και σήμ.]