Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- εμπρησμός ο [embrizmós] Ο17 : πρόκληση πυρκαγιάς και καταστροφή πράγματος, κυρίως από δόλια προαίρεση· πυρπόληση: Δράστης εμπρησμού, εμπρηστής. Aπόπειρα εμπρησμού. ~ δάσους / οικοδομήματος.
[λόγ. < ελνστ. ἐμπρησμός]
