Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- αιτιατό το [etiató] Ο38 : (φιλοσ.) 1. το αποτέλεσμα που δημιουργείται από μία αιτία: Aίτιο και ~. Σειρά αιτίων και αιτιατών. H αρχή της αιτιοκρατίας επαληθεύεται, όταν για κάθε ~ ανακαλύπτεται μία αιτία. 2. η αιτιότητα: Nόμοι του αιτιατού.
[λόγ. < αρχ. αἰτιατόν (αντ. της λ. αἴτιον)]
