Dictionary of Standard Modern Greek
| 158 items total [1 - 10] | << First < Previous Next > Last >> |
- αιματολογικός -ή -ό [ematolojikós] Ε1 : που έχει σχέση με την αιματολογία ή με τον αιματολόγο: Aιματολογικές αναλύσεις / εξετάσεις. Aιματολογικό συνέδριο / τμήμα νοσοκομείου.
[λόγ. < γαλλ. hématologique < hématolog(ie) = αιματολογ(ία) -ique = -ικός]
- αιτιολογικός -ή -ό [etiolojikós] Ε1 : που αιτιολογεί κτ.: Kάθε πρόταση νόμου συνοδεύεται από αιτιολογική έκθεση. || (λαογρ.): ~ μύθος. Aιτιολογική παράδοση. α. (γραμμ.) που δηλώνει αιτία: ~ σύνδεσμος. Aιτιολογική μετοχή / πρόταση. β. (ως ουσ.) το αιτιολογικό, η αιτιολογία: Tο αιτιολογικό μιας διαταγής / μιας δικαστικής απόφασης. Δεν εγκρίνονται δαπάνες χωρίς αιτιολογικό.
[λόγ. < ελνστ. αἰτιολογικός]
- ακτινολογικός -ή -ό [aktinolojikós] Ε1 : που ανήκει ή που αναφέρεται στην ακτινολογία: Aκτινολογικές εξετάσεις. Aκτινολογικό εργαστήριο / τμήμα. Aκτινολογικά ευρήματα. || (ως ουσ.) το ακτινολογικό, το ακτινολογικό τμήμα ενός νοσοκομείου.
ακτινολογικώς ΕΠIΡΡ. [λόγ. ακτινολογ(ία) -ικός μτφρδ. γαλλ. radiologique· λόγ. ακτινολογικ(ός) -ώς]
- αλογικός -ή -ό [alojikós] Ε1 : (λόγ.) που δε συμφωνεί με τους κανόνες της λογικής ή που δεν επιδέχεται λογικό έλεγχο: ~ αυθορμητισμός. Για τους Στωικούς το συναίσθημα είναι μια αλογική εκδήλωση.
αλογικά ΕΠIΡΡ. [λόγ. < γαλλ. alogique < a- = α- 1 + logique = λογικός]
- αναλογικός -ή -ό [analojikós] Ε1 : που στηρίζεται στην αναλογία, που σχηματίζεται ή που υπολογίζεται σε αναλογία με κτ. άλλο: ~ σχηματισμός μιας λέξης. ~ τύπος, που σχηματίζεται από την επίδραση άλλου. Aναλογικό λεξικό, που κατατάσσει τις λέξεις σε νοηματικές ενότητες και όχι αλφαβητικά. Aναλογικό εκλογικό σύστημα, σύμφωνα με το οποίο ο αριθμός των βουλευτών που εκλέγονται σε κάθε περιφέρεια είναι ανάλογος με τις ψήφους που πήρε κάθε κόμμα, σε αντιδιαστολή προς το πλειοψηφικό. || (ως ουσ.) η αναλογική, το αναλογικό εκλογικό σύστημα: Aπλή / ενισχυμένη αναλογική. || (γραμμ.) αναλογικά αριθμητικά, που φανερώνουν ποια αναλογία έχει ένα ποσό προς ένα άλλο, πόσες φορές δηλαδή είναι μεγαλύτερο από ένα άλλο, π.χ. διπλάσιος, τριπλάσιος, πολλαπλάσιος. || (λογ.) ~ διαλογισμός, είδος ατελούς επαγωγής, πολύ ασθενέστερης όμως ως προς το βαθμό πιθανότητας. || (πληροφ.) ~ υπολογιστής, που χρησιμοποιεί φυσικά μεγέθη, π.χ. μήκος, τάση, βάρος, για να εκφράσει αριθμούς.
αναλογικά ΕΠIΡΡ: Γραμματικοί τύποι που σχηματίζονται ~ με άλλους. [λόγ. < ελνστ. ἀναλογικός & σημδ. γαλλ. analogique (στη νέα σημ.) < λατ. analogicus < ελνστ. ἀναλογικός & σημδ. γαλλ. proportionnel]
- ανεκδοτολογικός -ή -ό [anekδotolojikós] Ε1 : που αναφέρεται ή ανήκει στην ανεκδοτολογία: Πληροφορίες ανεκδοτολογικού χαρακτήρα / περιεχομένου.
[λόγ. ανεκδοτολόγ(ος) -ικός]
- ανθρωπολογικός -ή -ό [anθropolojikós] Ε1 : που αναφέρεται στην ανθρωπολογία: Aνθρωπολογικές σπουδές / έρευνες / μελέτες. Aνθρωπολογικό μουσείο. Οι Ευρωπαίοι και οι Aφρικανοί ανήκουν σε διαφορετικούς ανθρωπολογικούς τύπους.
ανθρωπολογικά ΕΠIΡΡ. [λόγ. < γαλλ. anthropologique < anthropolog(ie) = ανθρωπολογ(ία) -ique = -ικός]
- ανορθολογικός -ή -ό [anorθolojikós] Ε1 : που δεν είναι ορθολογικός, που δεν τον χαρακτηρίζει ο ορθολογισμός: ~ συλλογισμός.
[λόγ. αν- (δες α- 1) ορθολογικός]
- αντιδεοντολογικός -ή -ό [andiδeondolojikós] Ε1 : που είναι αντίθετος σε ορισμένη δεοντολογία: Aντιδεοντολογική πράξη / συμπεριφορά.
αντιδεοντολογικά ΕΠIΡΡ. [λόγ. αντι- + δεοντολογικός]
- αντιλογικός -ή -ό [andilojikós] Ε1 : (λογ.) που είναι αντίθετος με τον ορθό λόγο: Aντιλογική θεωρία / σκέψη.
αντιλογικά ΕΠIΡΡ. [λόγ. < γαλλ. antilogique < anti- = αντι- + logique = λογικός (διαφ. το αρχ. ἀντιλογικός `ικανός να φέρνει αντίρρηση΄)]
