ΛΗΜΜΑ

• ἐναργής
• επίθετο
• -ής, -ές
• ἐναργῶς

ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

• ΕΠΙΘΕΤΟ 1. ορατός, εμφανής, ευδιάκριτος, χειροπιαστός |φανερός, ευκρινής, ολοκάθαρος |για όνειρα ή οράματα |λαμπρός, ξεχωριστός 2. προφανής, καταφανής, ευνόητος, κατανοητός, ξεκάθαρος |ΕΠΙΡΡΗΜΑ ορατά, φανερά, καθαρά, με σαφήνεια

Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• ΕΠΙΘΕΤΟ 1. ορατός, εμφανής, ευδιάκριτος, χειροπιαστός
• ΟΜ Οδ 3.420 ἥ μοι ἐναργὴς ἦλθε θεοῦ ἐς δαῖτα θάλειαν { ήρθε (η Παλλάδα) ολοφάνερη στο θεϊκό τραπέζι }
• ΣΟΦ ΟιδΚ 910 πρὶν ἂν κείνας ἐναργεῖς δεῦρό μοι στήσῃς ἄγων { πριν φέρεις και παρουσιάσεις εκείνες μπροστά στα μάτια μου }
• φανερός, ευκρινής, ολοκάθαρος
• για όνειρα ή οράματα
• ΗΡ 7.47.1 εἴ τοι ἡ ὄψις τοῦ ἐνυπνίου μὴ ἐναργὴς οὕτω ἐφάνη { αν δεν ήταν τόσο φανερό αυτό που είδες στο όνειρό σου }
• ΑΙΣΧ Περ 180 ἀλλ΄ οὔτι πω τοιόνδ΄ ἐναργὲς εἰδόμην ὡς τῆς πάροιθεν εὐφρόνης { ποτέ δεν είδα τόσο φανερό, όπως την προηγούμενη νύχτα }
• λαμπρός, ξεχωριστός
• ΠΙΝΔ Ολ 7.42 ὡς ἂν θεᾷ πρῶτοι κτίσαιεν βωμὸν ἐναργέα
• 2. προφανής, καταφανής, ευνόητος, κατανοητός, ξεκάθαρος
• ΔΗΜ 19. 263 οὐχ ὁρᾶθ΄ ὡς ἐναργές͵ ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι͵ καὶ σαφὲς παράδειγμ΄ οἱ ταλαίπωροι γεγόνασιν Ὀλύνθιοι;
• ΔΗΜ 14. 4 εἰ μὲν ἐναργὲς (τι) γένοιτο καὶ σαφὲς ὡς βασιλεὺς αὐτοῖς ἐπιχειρεῖ
• ΣΟΦ ΟιδΤ 535 φονεὺς ὢν τοῦδε τἀνδρὸς ἐμφανῶς λῃστής τ΄ ἐναργὴς τῆς ἐμῆς τυραννίδος;
• ΠΛ Ιων 535c ὡς ἐναργές μοι τοῦτο͵ ὦ Σώκρατες͵ τὸ τεκμήριον εἶπες
• ΕΠΙΡΡΗΜΑ ορατά, φανερά, καθαρά, με σαφήνεια
• ΠΛ Φαιδ 102a ὡς ἐναργῶς τῷ καὶ σμικρὸν νοῦν ἔχοντι εἰπεῖν ἐκεῖνος ταῦτα
• ΑΙΣΧΙΝ 3.121 οὐ γὰρ δι᾽ αἰνιγμῶν, ἀλλ᾽ ἐναργῶς γέγραπται
• ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 1173 ὦ Δῆμ᾽, ἐναργῶς ἡ θεός σ᾽ ἐπισκοπεῖ

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

• Από: ἐν + ἀργός > ἐναργής.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

• Ε18
• επίθετο συγκρ. ἐναργέστερος, υπερθ. ἐναργέστατος
• επίρρημα συγκρ. ἐναργέστερον, υπερθ. ἐναργέστατα

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

• ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • ουσιαστικά: ἐνάργεια
• ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
  • ουσιαστικά: ἐνάργημα 'προφανές φαινόμενο'
  • επίθετα: ἐναργώδης
• ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
  • εναργοποίησις, εναργοποιέω-ώ
• ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής %εναργ%