• undivided, indivisible, entire, whole (syn αδίχαστος, ακερμάτιστος, ακομμάτιαστος, αμέριστος 1, ant τεμαχισμένος):
  • κατασταλάζει στην ποιητικήν εντύπωση σαν ολοκληρωμένη, ατεμάχιστη μορφή (Chourmouzios) |
  • μια η ποίησις λοιπόν, ένας ο ποιητής· ατεμάχιστη η ποίησις, πλάσμα ολόκληρο ο ποιητής (APapavasileiou) |
  • poem .. τεμαχίζουμε τότε | τη σάρκα μας, ενώνοντας τον ατεμάχιστο χρόνο της ψυχής μας | και την αβέβαιη μοίρα μας κλ (Diktaios)

[fr kath (neol) ατεμάχιστος, cpd w. K τεμαχιστός (: τεμαχίζω)]