• unjustly lost, untimely deceased:
  • με το θάνατο του νέου Δεληγιώργη δεν κλαίω μόνο τ' αδικοχαμένα νιάτα μήτε τη συντριμμένη λύρα (Palam) |
  • (το βιβλίο) περιέχει τα λογοτεχνικά κατάλοιπα... του πρόωρα αδικοχαμένου μοναχογιού του (Panagiotop) |
  • ο πλούσιος θρόνος φανερώνει τον αφηρωισμό της αδικοχαμένης (λεχώνας;) (SKarouzou) |
  • (ο Mαβίλης) τού βάφτισε το πρώτο παιδί του και του 'δωσε το όνομα του αδικοχαμένου Σπήλιου (Valetas) |
  • poem για ν' αναστήσουν την αδικοχαμένη κόρη ή τ' αγοράκι κάποιας φτωχής χαροκαμένης μάνας (Lefkis)

[cpd of άδικα χαμένος]

• ① intr be unjust, do wrong, do injustice (syn είμαι άδικος, διαπράττω αδίκημα or αδικία, κάνω άδικο):
  • δεν αδικεί κανείς, όταν λέη την αλήθεια |
  • καλύτερα ν' αδικιέσαι παρά ν' αδικής (Vrettakos) |
  • ο εξεταστής προσπαθεί να μην αδικήση |
  • η πρώτη νιότη έχει πάντα δίκιο, ακόμα κι όταν αδική (Theotokas)

• ② trans w. dir obj do wrong, an injustice, to s.o., do s.o. an injury (syn βλάπτω, ζημιώνω):
  • αδίκησε τα φτωχά ορφανά |
  • τον αδικώ I do him an injustice, commit an injustice against him; also, I am unfair to him |
  • με αδικείς μ' αυτά που μου λες |
  • δε σε αδικώ! (also fig you are right in what you are saying, I don't blame you) |
  • αδικεί τον εαυτό του he does himself an injustice |
  • αδικεί τη νοημοσύνη του he is unfair to his own intelligence |
  • ο πλάστης τον αδίκησε τόσο the Creator was so unfair to him |
  • αδίκησε εκείνους οπού 'χαν δικαιώματα (Makryg) |
  • τον αδίκησαν στους προβιβασμούς (Xenop) |
  • (η ταξινόμηση) αδικεί σοβαρά τον Πολυλά, που στάθηκε... πρώτος και καλύτερος στον αφηγηματικό λόγο (Melas) |
  • οι επιθέσεις του εναντίον του Kοραή μόνο τη δική του μνήμη αδίκησαν (Dimaras) |
  • poem του κακού σ' αδικούσεν ο κόσμος | και σου φώναξε λόγια κακά (Solom)

• ③ mediop αδικούμαι και αδικιέμαι suffer injustice, be disadvantaged (syn βλάπτομαι, ζημιώνομαι):
  • καλύτερα ν' αδικιέσαι παρά ν' αδικής (Vrettakos) |
  • αδικήθηκε με τον άντρα που πήρε she came out at a disadvantage by marrying the man she did |
  • όλοι αναγνώριζαν πως είχα αδικηθή (Xenop) |
  • αδιάφορος αν αδικιέται, πορεύεται προς το ιδανικό του, δουλεύοντας την τέχνη για την τέχνη (Tsatsos) |
  • poem λες πως θενά ξαναβγή | η κατάρα που είχε αφήσει (sc ο πατριάρχης) | λίγο πριν να αδικηθή (Solom)

[fr MG ← K, AG ἀδικῶ]

• one doing injustice:
  • υπάρχουν περιπτώσεις όπου η εντιμότητα απέναντι στον αδικούντα σε κάνει συνεργό του (Papanoutsos) |
  • (ο άνθρωπος) κατάφερε να βάλη τον αδικούντα αντιμέτωπο... προς το απρόσωπο... κοινωνικό σύνολο (id.)

[fr kath prp of αδικώ]

• ① unjustly, wrongfully, unlawfully, inequitably (syn άδικα 1a):
  • σ' έβαλα στον κόπο |
  • όποιος ~ πειράζει τον άλλον πρέπει να λαβαίνη την ίδια ανταμοιβή (Makryg) |
  • idiom phr δικαίως ή ~ justly or unjustly |
  • ~ και παραλόγως unjustly and without reason (syn άδικα των αδίκων) e.g. |
  • πάντοτες τους βαίνομεν εις κιντύνους και χάνονται ~ και παραλόγως (Makryg)

• ② without avail, in vain (syn in άδικα 2):
  • σήμερα τα ζητάει (κανείς τα βιβλία) ~, ακόμα και στα παλαιοβιβλιοπωλεία (Terzakis)

[fr K ← AG ἀδίκως]