• wrongful act, injurious act, act of injustice, misdeed, malfeasance, malpractice, (indictable) offence, delinquency, crime, felony (syn αδικία 2, άδικη or κολάσιμη or αξιόποινη πράξη):
  • τα ποινικά αδικήματα είναι κακούργημα, πλημμέλημα και πταίσμα |
  • η άγνοια του νόμου είναι ~ |
  • μικρά αδικήματα |
  • είναι ένοχοι μεγάλου αδικήματος |
  • διαπράττω (κάνω) ~ |
  • στ' αδικήματα της επανάστασης δίνεται αμνηστεία |
  • δεν υπάρχει ~ ούτε επιβάλλεται ποινή χωρίς νόμο που να ισχύη, πριν εκτελεστή η πράξη (Christidis) |
  • αυτές εδώ οι ψυχές... έζησαν στην πλάνη και στο ~ (Theodorakop) |
  • folks. τον πήρε το παράπονον, είδε τ' αδίκημά του (DPetrop) |
  • poem και η φύτρα μου είν' ~ και η μοίρα μου είναι κρίμα (Palam)

[fr AG ἀδίκημα]

• one to whom wrong has been done, the wronged person (ant αδικητής):
  • τον έπλασαν (τον Λένιν) οι πεινασμένοι, οι αδικημένοι, οι σκλάβοι, για να μπορούν να βαστάξουν την πείνα, την αδικιά και τη σκλαβιά τους (Kazantz) |
  • να διδάσκης την εγκαρτέρηση στους αδικημένους (Terzakis) |
  • (η βυζαντινή περίοδος δεν είναι πια) ο μεγάλος παραγνωρισμένος και ~ από τους ιστορικούς (Tatakis) |
  • poem τίποτε δεν την καταλυεί (sc την αλυσίδα των αιμάτων)· μόνο το αδέρφωμα του αδικημένου | με τον αδικητή (Skipis)

[fr late MG αδικημένος, ppp of αδικώ]

• wronged, injured, disadvantaged (cf also αδικούμενος; ant αδικητής):
  • θεωρείται ~ |
  • έφυγε από τη ζωή με την πίκρα πως ήταν ~ |
  • είναι ~ από τη φύση |
  • αδικημένα παιδιά disadvantaged children |
  • ας μαζωχτή (sc ο λαός), για να τον φωνάξω... πόσο είναι ~ εις το σκήπτρο της γλώσσας, το οποίον του έδωκε η φύση (Solom) |
  • μόνο γιατί ήταν αυτός... ο περιφρονημένος, ο ~, αποφάσιζαν ν' αδικήσουν τώρα και το κορίτσι τους (Xenop) |
  • ~ δεν τον έμελε, μα παραγνωρισμένος όχι (Vlachogiannis) |
  • μου 'δωκε μια πρόφαση..., για να φαίνωμαι θυμωμένος κι ~ (Kondylakis) |
  • (η Kεφαλονιά) από τις πιο αδικημένες οδικά περιοχές της χώρας (Palaiologos) |
  • διέχυσε σε όλα του τα έργα τη συμπάθειά του για τα ασθενικά, τα αδικημένα, τα καταδικασμένα πλάσματα (Thrylos) |
  • poem λάβε στη γη του αδικημένου Pήγα | δάφνης κλωνάρια (Markoras) |
  • και μου 'πε |
  • βγάλε απ' τις σπηλιές τ' αδικημένα πλάσματά μου (Skipis).

• wrongdoer (syn άδικος άνθρωπος, ant αδικημένος):
  • θά 'ρθη η ώρα να το βρουν οι αδικητάδες the time will come for the wrongdoers to pay for their misdeeds |
  • τον κοίταζαν... σαν άνθρωπο κακό, αδικητή της γειτονιάς και του τόπου (Xenop) |
  • αδικημένοι ήταν οι φτωχοί κι αδικητάδες οι πλούσιοι (Katiforis) |
  • το αντιαποικιακό πνεύμα... καταλήγει να μεταβάλη... τον αδικούμενο... σε αδικητή (Chatzinis) |
  • η δεύτερη (sc φάση) είχε την έξαρση της Δίκης με την αντεπίθεση και με την καταδίωξη του αδικητή πίσω στ' ορμητήριό του (Terzakis) |
  • folks. μ' αρνήθηκες, αδικητή, που να σε βρη το κρίμα (Passow) |
  • με φίλησες, αδικητή, | που να σε ιδώ στη φυλακή (DPetrop) |
  • poem για τούτους ήμουν ο τρελός, για κείνους ο ζητιάνος, | για σας ο ~ (Palam) |
  • και των τσολιάδων οι καρδιές αντρειεύουν | στου προαιώνιου αδικητή τη θέα (Skipis)

[fr PatrG ἀδικητής, also late MG, der of αδικώ]

• ① wrongdoing, unrighteousness, injustice, iniquity (ant δικαιοσύνη):
  • ο Θεός δε θέλει την ~ |
  • (τον Λένιν) τον έπλασαν... οι πεινασμένοι, οι αδικημένοι, οι σκλάβοι, για να μπορούν να βαστάξουν την πείνα, την αδικιά και τη σκλαβιά τους (Kazantz) |
  • αχ, με βαραίνει τ' άχτι κ' η αδικιά, γερο-Θανάση! (Plaskovitis) |
  • poem λόγια αθάνατα του λέει, | με τα οποία στα σωθικά | το θυμό τού ξανακαίει | εναντίον στην αδικιά (Solom) |
  • την αδικιά στα ολόχρυσα, | την αρετή στα μαύρα | θα ιδούν τ' αθώα σου βλέμματα | στην εξορία της γης (Markoras) |
  • έχεις τρισεύγενη θωριά κ' είσαι θεά παρθένα, | κ' η όψη σου είναι φοβερή στην ~ μονάχα (Palam) |
  • εδώ βρεθήκαμε γυμνοί κρατώντας | τη ζυγαριά που βάραινε κατά το μέρος | της αδικίας (Seferis)

• ② wrongful act, wrong, injury, injustice (syn άδικη πράξη, άδικο 2, αδικοπραγία L, αδίκημα, παρανομία):
  • διαπράττω ~ εις βάρος του I do him an injustice |
  • διαπράττει πολλές αδικίες he commits many wrongs, iniquities |
  • ν' αποφεύγης τις αδικίες |
  • ζητούμε να μην επαναληφθή η ~ |
  • επλούτισε από αδικίες he became rich fr injustices |
  • επανορθώνω μια ~ redress a wrong (or grievance), get a wrong righted |
  • prov της αδικιάς το γέννημα σε ποντισμένο μήλο the cereal gotten as a result of wrongdoing ends in a flooded mill, i.e. unfairly earned profits are not safe, disappear |
  • τη μεγάλη αδικιά που τους γένηκε οι χριστιανοί δε στρέξανε ποτέ τους να την παραδεχτούνε (Prevelakis)

• ③ region. false accusation, slander (syn αβανιά 1, άδικο 2):
  • του 'βγαλαν αδικιά πως έκοψε το δέντρο |
  • folks. βαριά αδικιά μού ρίξανε πως φίλησα κορίτσι

[fr MG αδικία, αδικιά ← K, AG ἀδικία]

• tending to wrongdoing:
  • δεν παίζουν τ' άλλα παιδιά μαζί του, γιατ' είναι ~

[der of αδικία]

• ① not having received just treatment (ant δικιωμένος):
  • φεύγω ~

• ② unavenged by blood relatives, of a murdered man (syn αγδίκητος, αγδίκιωτος):
  • πέθανε ~ |
  • απόμεινα ~ |
  • folks. (dirge)... ασκότωτον τον λέγουν, | ασκότωτον, αμάτωτον, αδίκιωτον τον κλαίγουν

[cpd w. δικιώνω ← δικαιώνω]

• ① unfairness, injustice, wrongfulness (syn αδικία 1, ant δίκαιο):
  • ο Θεός να σε φυλάη από τ' ~! (wish) |
  • στη θέση και στη διάκριση αγαθού και κακού, δικαίου και άδικου μια ήταν η παντοδύναμη εξουσία |
  • η ρητορική τέχνη (Papanoutsos) |
  • να πάη κι αυτός από τ' ~ (Vlachogiannis) |
  • folks. δεν είναι κρίμα κι ~ |
  • το κρίμα να 'χ' η μάνα μου και τ' ~ οι γειτόνοι, | λέγε το πουλί κι αηδόνι (DPetrop)

• ② wrongful act, wrong (syn in αδικία 2):
  • είδε ο Θεός το ~ και το τιμώρησε |
  • το ~ δεν (L το άδικον ουκ) ευλογείται cheats never prosper |
  • κάνω ~ commit an injustice, do sth wrong (to s.o.) |
  • έκαμες μεγάλο ~ να τους πάρης το χτήμα |
  • να σε βρη το ~ που κάνεις! (curse) |
  • τ' ~ που μου γίνηκε το ξεθυμαίνει ο καιρός σε τούτη τη ζωή (Prevelakis) |
  • δέρνει τη γυναίκα του... θα τονε πιάση τ' ~ (Myriv) |
  • idiom phr του δίνω ~ I decide against him, I censure, condemn him |
  • μόνο στον εαυτό του σαν άρχοντας έδινεν ~ (Papantoniou) |
  • του ρίχνω τ' ~ I charge him w. committing injustice, I find him to be in the wrong |
  • γιατί μου ρίχνετε όλα τ' άδικα; (Nirvanas)

• ③ wrong or unreasonable attitude, view, or opinion (syn λάθος, σφάλμα):
  • idiom phr έχω ~ be in the wrong, err (syn έχω or κάνω λάθος) |
  • έχεις ~ που επιμένεις |
  • οι απόντες έχουν πάντοτε ~ the absent are always wrong |
  • έχεις ~ να πιστεύης τέτοια πράγματα |
  • έχει δίκιο μαζί και ~ he is in part right and in part wrong |
  • idiom phr δεν έχω ~ be right, have the correct opinion or view

• ④ false accusation, slander (syn αδικιά [in αδικία 3]):
  • Θεέ μου, βγάλε με από τ' ~ God, protect me fr (the bad effects of) slander |
  • κι όλα τ' άδικα θα πάνε στον πασά και θα με κράξη και θα ζητήση απολογιά (Vlachogiannis)

[fr MG άδικο, άδικον, substantiv. n of άδικος]

• ① accuse falsely, calumniate, slander (syn διαβάλλω, δυσφημώ, συκοφαντώ):
  • folkt η μητρυιά της την αδικόβαλε πως έφαγε ένα καρβέλι (NPolitis) |
  • αδικοβάλαμε την καημένη τη δούλα (Xenop) |
  • η χανούμη το αδικοβάνει (sc το παλληκάρι) στον αγά, πως τάχα γύρευε να τη σύρη στο πονηρό (Prevelakis) |
  • poem και δεν είναι αληθινό | πως μας είχε αδικοβάλει | με βρισιές και με θυμό (Solom) |
  • ομπρός στην άγρια μητρυιά, που 'χε αδικοβάλει, | σαν από κλάψες έχυσε του κάκου ένα ποτάμι (Markoras)

• ② suspect unjustifiably (syn υποπτεύομαι άδικα):
  • κ' εγώ αδικόβαζα τον καημένο μου το Mενέλαο (Xenop).

• unjust accusation, calumny, slander (syn διαβολή, δυσφήμιση, συκοφαντία)

[der of αδικοβγάνω]