Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Γνώμες-Σχόλια :: Σχόλιο

( σε πρωτο ενικο - βασικά θέματα ασφάλειας και αξιοπρέπειας :: 17-03-2003) 

ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ Βασικά θέματα ασφάλειας και αξιοπρέπειας

ΜΑΙΡΗ ΚΑΤΣΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Ήταν μια βροχερή μαρτιάτικη Τρίτη και ο καιρός ήταν εκείνο το πρωινό «ασορτί» με τη διάθεσή μου, καθώς πήγαινα την αγαπημένη - και άρρωστη - θεία για καρδιολογικές εξετάσεις στο νοσοκομείο. Φθάνω με στόμα στεγνό από την αγωνία στο Ιπποκράτειο και οδηγώ σιγά σιγά τη θεία προς τα ασανσέρ. Πoια ασανσέρ;

Σ' αυτό το κεντρικότατο και πολύβουο νοσοκομείο της πρωτεύουσας, με τις θαυμάσιες πανεπιστημιακές κλινικές, δεν θυμάμαι ποτέ να έχω βρει τα υποτυπώδη ασανσέρ να λειτουργούν. Υπουργοί έρχονται και φεύγουν, πρόεδροι (από παραδοσιακούς στρατιωτικούς έως σύγχρονους μάνατζερ) εναλλάσσονται, αλλά οι ανελκυστήρες είναι σε… σταθερή αχρηστία.

Κάποιοι ασθενείς, συνοδοί ή επισκέπτες, χώνονται «παράνομα» στα ασανσέρ με τα φορεία και τους νοσοκόμους, κάποιοι άλλοι τσακώνονται για το ποιος θα πρωτομπεί στο ασανσέρ των 3 (!) ατόμων (που, σημειωτέον, σταματά μόνο σε ορισμένους ορόφους) και άλλοι - καλή ώρα εμείς - αναγκάζονται να ανέβουν αγκομαχώντας τις σκάλες έως και τον όγδοο όροφο. Τραβάμε λοιπόν την ανηφόρα προς τον τέταρτο, με την ασθμαίνουσα θεία να ανεβαίνει σκαλί σκαλί και την ανήσυχη ανιψιά να αναρωτιέται μήπως η θεία πάθει τελικά κάτι λόγω του… νοσοκομείου (είναι εκείνη η γνωστή παροιμία «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος…»)!

Η θεία - δόξα τω Θεώ - άντεξε το πρωτότυπο τεστ κοπώσεως και αφέθηκε στα χέρια των - πράγματι - καταπληκτικών γιατρών. Λίγη ώρα όμως μετά, η είδηση ήρθε «καπάκι»: το ασανσέρ στο νοσοκομείο «Μεταξά » έπεσε από το ισόγειο στο τρίτο υπόγειο, τραυματίζοντας οκτώ άτομα.

Μα, δεν είναι κρίμα τέτοια απλά, πρακτικά, προβλήματα να διαιωνίζονται μέσα στα κρατικά νοσοκομεία, επισκιάζοντας τη δουλειά επιστημόνων-ηρώων και νοσηλευτών-μαρτύρων και δυσφημίζοντας το ΕΣΥ; Και δεν είναι ο «ξενοδοχειακός εξοπλισμός», όπως συχνά λέγεται, με την έννοια της πολυτέλειας να υπονοείται πίσω από τον όρο. Ούτε είναι «το δέντρο μπροστά στο δάσος», όπως κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν. Είναι βασικά θέματα πρόσβασης, ασφάλειας και αξιοπρέπειας, για ήδη καταρρακωμένους - λόγω της ασθένειάς τους - πολίτες…