Φθηνότερο ρεύμα ζητούν οι ΟΤΑ «Θύελλα» από τριάντα νέες ελληνικές ταινίες!

6. Ο ασιατικός χώρος

Σύσκεψη με συμμετοχή εκπροσώπων της ΚΕΔΚΕ του υπ. Ανάπτυξης και της ΔΕΗ

Ακολουθώντας το σύνθημα «Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά»… το ελληνικό σινεμά είναι σαν να βροντοφωνάζει: θα κάνουμε πολλές ταινίες, έστω και με ελάχιστα χρήματα! Και, ήδη, έχει έτοιμες 15, που μέχρι το τέλος του χρόνου αναμένεται να γίνουν 30!

α. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας

Η σύσταση μόνιμης ομάδας εργασίας με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ), της ΔΕΗ και του υπουργείου Ανάπτυξης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που αφορούν την παροχή υπηρεσιών από τη ΔΕΗ προς τους δήμους αποφασίστηκε στη διάρκεια χθεσινής σύσκεψης.

ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΓΙΟΣ

Στην Κίνα ύστερα από 4 χρόνια εμφυλίου πολέμου οι κομμουνιστές υπό την ηγεσία του Μάο-Τσε-Τουνγκ κατέλαβαν την εξουσία και ανακήρυξαν τη χώρα σε Λαϊκή Δημοκρατία, ενώ η εθνικιστική κυβέρνηση του Τσαγκ-Κάι-Σεκ περιορίστηκε στην κατοχή του νησιού Φορμόζα.

Τα θέματα που τέθηκαν προς συζήτηση αφορούσαν την υψηλή τιμή χρέωσης του ηλεκτρικού ρεύματος για κοινόχρηστο φωτισμό των πόλεων, στην υπογείωση των δικτύων της ΔΕΗ, στο ύψος της προμήθειας της ΔΕΗ για την είσπραξη των δημοτικών τελών, στην προκαταβολή από τους δήμους της δαπάνης για μελέτες και έργα, στο κόστος τοποθέτησης νέων στύλων, στη χρήση ηλεκτρονικών αρχείων της ΔΕΗ, στην απόδοση τέλους 2% ανανεώσιμης ενέργειας και στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

«Πολίτικη κουζίνα» και μια ελληνική ταινία εποχής του Τάσου Μπουλμέτη με τους Στέλιο Μάινα, Ιεροκλή Μιχαηλίδη

Αμέσως μετά άρχισε η προσπάθεια για την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και της βαριάς βιομηχανίας με βάση το σοβιετικό πρότυπο (κολλεκτιβοποίηση).

Σύμφωνα με στοιχεία της ΚΕΔΚΕ, σήμερα οι δήμοι πληρώνουν το ρεύμα που χρησιμοποιούν για το φωτισμό των οδών και πλατειών ακριβότερα από όλες τις κατηγορίες των τιμολογίων της ΔΕΗ. Το εγχώριο σινεμά, σαν την Ελλάδα, όλο… ξανά προς τη δόξα τραβά!

Το σοβιετικό πρότυπο εγκαταλείφθηκε από το 1958, όταν ιδρύθηκαν οι Λαϊκές Κοινότητες που στόχευαν κυρίως στη μεταφορά της βιομηχανίας στο χωριό και στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής (Πολιτική του Μεγάλου Άλματος).

Για παράδειγμα, για κατανάλωση 2.000 KWH ένας δήμος πληρώνει 135 ευρώ, οι βιομηχανίες 88 ευρώ, οι αγροτικές εγκαταστάσεις 72 ευρώ, οι καταναλωτές 83 ευρώ. Απίστευτο κι όμως αληθινό:

Οι απαραίτητες για την εκβιομηχάνιση μηχανές θα αγοράζονταν στο εξωτερικό με το περίσσευμα των αγροτικών προϊόντων.

"Δήμοι και ΔΕΗ", τόνισε ο κ. Κουκουλόπουλος, "μπορούν να προχωρήσουν σε συνεργασία, για να βρεθεί λύση μείωσης των τιμολογίων για τον κοινόχρηστο φωτισμό των πόλεων και των χωριών.

Αυτό τον καιρό βγαίνουν στις αίθουσες η μία μετά την άλλη οι ελληνικές ταινίες και, ήδη, 15 νέες - στο στάδιο του μοντάζ ή στα γυρίσματα - ολοκληρώνονται, ενώ άλλες εφτά ετοιμάζονται να πουν «μοτέρ, πάμε».

Συγχρόνως επιτράπηκε η ελεύθερη έκφραση γνώμης για την ανάπτυξη του σοσιαλισμού χωρίς δογματισμούς.

Δεν μπορεί οι δήμοι να πληρώνουν παράλογα τιμολόγια", σημείωσε.

Κι είναι γεγονός ότι με το συνολικό ποσόν που θα στοιχίσουν και οι 30 δικές μας ταινίες, στην Ευρώπη το πολύ να γυρίζονταν 5-6 φιλμ και στο Χόλιγουντ μία ή δύο!

Η αντίθετη γραμμή που εκφραζόταν κυρίως από τον αντιπρόεδρο Λιου-Σιάο-Σι υποστήριζε την εφαρμογή του σοβιετικού προτύπου.

Ανάλογο πρόβλημα πάντως υπάρχει και με τα τιμολόγια των δήμων για τις δημοτικές υπηρεσίες, τα σχολεία, τις κοινωνικές δομές, τις αθλητικές εγκαταστάσεις και τις δημοτικές επιχειρήσεις. Η εποχή των «πειραματισμών» και των «αναζητήσεων» έχει παρέλθει και όλες οι νέες ταινίες ξεκινούν, θαρρείς, από την επιθυμία να επικοινωνήσουν με όσο γίνεται μεγαλύτερο κοινό.

Η νέα πορεία βασιζόταν στην πεποίθηση ότι κατά την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια χώρα έπρεπε να λαμβάνονται υπόψη οι εθνικές ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης χώρας.

Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της ΚΕΔΚΕ συμμετείχαν το δ.σ, ο υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας, ο υφυπουργός Αναστάσιος Νεράντζης, ο γενικός γραμματέας Ανάπτυξης Ν. Στεφάνου, ο πρόεδρος της ΔΕΗ Κώστας Κυριακόπουλος και ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Δημήτρης Μανιατάκης. Τόσο η θεματολογία των ταινιών των καθιερωμένων σκηνοθετών, όσο και των νεώτερων, απλώνεται στην ελληνική κοινωνία.

Η Πολιτική όμως του Μεγάλου Άλματος απέτυχε, με αποτέλεσμα να οξυνθεί η διαμάχη των δύο γραμμών.

Φ.Σ.

Από τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Παντελή Βούλγαρη, τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, τον Κώστα Αριστόπουλο και τον Γιώργο Πανουσόπουλο, έως τον Δήμο Αβδελιώδη, τον Περικλή Χούρσογλου, τον Δημήτρη Ινδαρέ ή τους πρωτάρηδες Ελισάβετ Χρονοπούλου, Αλέξανδρο Βούλγαρη, Παναγιώτη Πορτοκαλάκη κ.ά.

Ο μετριοπαθής Τσου-Εν-Λάι πρότεινε τότε (1960-1962) και επέτυχε την υιοθέτηση μιας τρίτης λύσης: να εγκαταλειφθεί το πρόγραμμα της αγροτικής παραγωγής και να αφεθεί ελεύθερη η λειτουργία της μικρής ιδιοκτησίας στα χωριά.

Άλλη μιά φορά, πάντως, η κωμωδία αναζητείται με το… ντουφέκι καθώς μόνο δύο από όλες αυτές που ετοιμάζονται έχουν στόχο να μας κάνουν να γελάσουμε!

Παράλληλα άρχισε να κατηγορεί του αντιπάλους του Μάο για δεξιά απόκλιση.

Και, βέβαια, η αλήθεια να λέγεται.

Για να εξαλειφθεί η κρατική γραφειοκρατία και να δημιουργηθούν επαναστατικές δομές, κηρύχθηκε η Μορφωτική Επανάσταση (1966-1969).

Όλες, σχεδόν, ειναι παραγωγές του ΕΚΚ που, αν δεν υπήρχε, είναι πιθανόν να μη γυριζόταν ούτε καρέ!

Φορείς της ήταν οι νεαροί «Ερυθροφρουροί», η οποία καθοδηγούνταν στις ενέργειές τους από το Μικρό Κόκκινο Βιβλίο του Μάο.

Ώρα για «μοτέρ, πάμε»…

Έτσι περιορίστηκε η ισχύς των αντιπάλων του Μάο, αλλά οι βιαιότητες και οι ακρότητες των Ερυθροφρουρών αποδιοργάνωσαν το Κράτος.

Εντυπωσιακό το εικαστικό αποτέλεσμα στη νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το λιβάδι που δακρύζει»

Κατά την περίοδο αυτή των μεγάλων αλλαγών στην Κίνα επήλθε η ρήξη με τη Σοβιετική Ένωση.

Τα φιλμ που οι ιστορίες τους καταγράφονται αυτό τον καιρό στο σελιλόιντ ειναι:

Μετά το θάνατο του Μάο και του Τσου-Εν-Λάι (1976) οι πραγματιστές συγκρούστηκαν με τους ιδεολόγους, δηλαδή τους οπαδούς της Μορφωτικής Επανάστασης.

«Το λιβάδι που δακρύζει» του Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Με τη σύλληψη και καταδίκη της Συμμορίας των Τεσσάρων (Γυναικών), στις οποίες ανήκε και η χήρα του Μάο, οι πραγματιστές επικράτησαν και αποκατέστησαν τα θύματα της Μορφωτικής Επανάστασης.

Ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες το πρώτο φιλμ της νέας τριλογίας του διάσημου Έλληνα σκηνοθέτη που εκτυλίσσεται στην Ελλάδα μεταξύ του 1919 και του 1949, αρχίζοντας με την είσοδο του Κόκκινου Στρατού στην Οδησσό και τη φυγή της εκεί ελληνικής παροικίας και τελειώνοντας με το τέλος του ελληνικού εμφύλιου πολέμου.

Από τότε εφαρμόστηκε η «Πολιτική των Τεσσάρων Εκσυγχρονισμών»: εκσυγχρονισμός στην αγροτική παραγωγή, τη βιομηχανία, τον επιστημονικό και τεχνολογικό τομέα, και την εθνική άμυνα.

Παίζουν: Νίκος Πουρσανίδης, Αλεξάνδρα Αϊδίνη.

Χάρη στη νέα πολιτική η Κίνα μεταβλήθηκε σε αξιόλογη βιομηχανική δύναμη.

Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου, σκηνικά Κώστας Πάτσας, Κώστας Δημητριάδης, φωτογραφία Ανδρέας Σινάνος.

Η Κίνα αποτελεί σήμερα υπολογίσιμη στρατιωτική και οικονομική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο που ισχυροποιείται συνεχώς.

«Μεταμφιεσμένη γυναίκα» του Κώστα Αριστόπουλου.

β. Η Ιαπωνία

Μία ηθοποιός που ετοιμάζεται να παίξει τη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίνμπεργκ επεξεργάζεται με ευαισθησία το έργο του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα, το οποίο πραγματεύεται την πάλη των τάξεων, αλλά και το μυστήριο της γυναικείας φύσης.

Η ανεργία, η ένδεια και ο πληθωρισμός χαρακτηρίζουν την ηττημένη και κατεστραμμένη Ιαπωνία κατά τα μεταπολεμικά χρόνια.

«Γαμήλια νάρκη» του Δημήτρη Ινδαρέ.

Με το σύνταγμα του 1947 εισήχθη στη χώρα η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Η κρίση ενός παντρεμένου ζευγαριού γύρω στα 35 που διανύει τον έβδομο χρόνο γάμου και πρέπει να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες, τα ελλείμματα και τη σύγχυση των ρόλων τους.

Το 1952 απέκτησε την ανεξαρτησία της και το 1956 έγινε μέλος του ΟΗΕ.

«Η ζωή ειναι αλλού» της Φωτεινής Σισκοπούλου.

Οι ΕΠΑ, επιδιώκοντας να καταστήσουν την Ιαπωνία φραγμό στην κομμουνιστική επέκταση, υπέγραψαν συνθήκη συμμαχίας με τη χώρα αυτή το 1951.

Δύο άγνωστοι, χωρίς κοινή γλώσσα, συναντιούνται για πρώτη και τελευταία φορά σε συνθήκες τραγικά παράδοξες.

Η Ιαπωνία αναπτύχθηκε θεαματικά τα επόμενα χρόνια χάρη στην παροιμιώδη εργατικότητα των κατοίκων της.

Ο ένας, είναι ο σύζυγος μιας νεαρής γυναίκας που αυτοκτόνησε και η άλλη, η Ρωσίδα μάνα της που έρχεται στην Αθήνα για την κηδεία της κόρης της!

Σήμερα είναι η Τρίτη οικονομική δύναμη στον κόσμο.

«Πολίτικη κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη.

Παρά την έλλειψη πρώτων υλών, το επίπεδο της ιαπωνικής βιομηχανίας και τεχνολογίας είναι πολύ υψηλό, ενώ το δημογραφικό πρόβλημα έχει λυθεί χάρη στην εφαρμογή μιας αυστηρής πολιτικής ελέγχου των γεννήσεων.

Με αφορμή την επίσκεψη του παππού του από τη Κωνσταντινούπολη, ένας Έλληνας 40άρης καθηγητής της Αστροφυσικής, με μεγάλο ταλέντο στη μαγειρική, ετοιμάζει ένα δείπνο για τον παππού του και ταξιδεύει πίσω στα παιδικά του χρόνια και τον πρώτο έρωτά του.

Στρατιωτικά η χώρα είναι εξαρτημένη από τις ΕΠΑ.

Παίζουν: Γιώργος Χωραφάς, Στέλιος Μάινας, Ρένια Λουϊζίδου, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Τάσος Μπαντής, Μαρίνα Καλογήρου.

Γ. Η Ινδική Χερσόνησος και η Νοτιοανατολική Ασία

Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα.

Ο ασιατικός χώρος από το Πακιστάν μέχρι τη Νοτιοανατολική Ασία χαρακτηρίζεται από την υπανάπτυξη και τον υπερπληθυσμό.

Κλάμα, γενναιότητα και espresso

Τα κράτη της περιοχής διακρίνονται σε φιλοδυτικά, κομμουνιστικά και αδέσμευτα καθεστώτα.

Μετά το «Πες στη Μορφίνη ακόμα την ψάχνω», η Εκάβη Ντούμα φοράει «Μάτια από νύχτα» και κρατάει έναν από τους τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους στην ταινία του Περικλή Χούρσογλου

Το μεγαλύτερο από αυτά τα κράτη, η δημοκρατική Ινδία, υποφέρει μόνιμα από υποσιτισμό εξαιτίας της υπέρμετρης αύξησης του πληθυσμού.

Οι ταινίες που έχουν ολοκληρώσει τα γυρίσματά τους και βρίσκονται στην τεχνική επεξεργασία τους είναι:

Τα δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής επιδιώκουν, κυρίως, τη διατήρησή τους στην εξουσία και την ανάσχεση του κομμουνισμού.

«Κόκκινη Πέμπτη» του Χρήστου Σιοπαχά.

Εδώ το κοινωνικό κράτος είναι ανύπαρκτο βασιλεύει η αθλιότητα και η φτώχεια.

Ήρωάς της ένας νεαρός που ονειρεύεται να αγοράσει το πιο αστραφτερό πούλμαν που υπάρχει, αλλά όταν το αποκτήσει με χρήματα παράνομης προέλευσης, τίποτα δεν θα μοιάζει με ό,τι αυτός ονειρεύτηκε.

Στο κομμουνιστικό στρατόπεδο μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ επικράτησε η ένταση.

Παίζουν: Πασχάλης Τσαρούχας, Σεργκέι Βινογκράτοφ, Κλερ Ντέι, Δημήτρης Τζουμάκης.

Το Βιετνάμ στράφηκε προς την ΕΣΣΔ και επιδίωξε με εισβολές στις γειτονικές χώρες (Καμπότζη και Λάος) να δημιουργήσει γύρω του μια ζώνη ασφαλείας.

«Μάτια από νύχτα» του Περικλή Χούρσογλου.

Σε αντίποινα τα κινεζικά στρατεύματα εισέβαλαν στα βιετναμικά εδάφη (1979), αλλά δεν άργησαν να αποσυρθούν και πάλι.

Τρεις συνηθισμένοι άνθρωποι από τα «ψιλά» των εφημερίδων οι ήρωες της ταινίας.

Στο Αφγανιστάν εκδηλώθηκε φιλοσοβιετικό πραξικόπημα (1978), αλλά το καθεστώς που προήλθε από αυτό δεν μπόρεσε να παγιωθεί, με αποτέλεσμα οι Σοβιετικοί να παρέμβουν στρατιωτικά στη χώρα.

Ο ένας ειναι νταλικέρης, η άλλη 35άρα που δεν ξέρει αν θα προλάβει να κάνει παιδί και η τρίτη είναι μία κοπέλα από την επαρχία.

Ανατολικότερα, συνοριακές διαφορές προκάλεσαν πολέμους μεταξύ Κίνας και Ινδίας και μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν.

Παίζουν οι Γιάννης Καρατζογιάννης, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Εκάβη Ντούμα.

Το 1971 ιδρύθηκε ένα νέο κράτος, το Μπαγκλαντές (τα εδάφη του ανήκαν προηγουμένως στο Πακιστάν).

Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος.

Γενικότερα για τις χώρες αυτές μπορεί να παρατηρηθεί ότι οι αντιπαραθέσεις και οι εξοπλισμοί αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες στην προσπάθειά τους να υπερβούν την οικονομική ανέχεια.

Το μοντάζ ειναι του Ντίνου Κατσουρίδη και η φωτογραφία του Σταμάτη Γιαννούλη.

«Es. press.o», του Ντίνου Μαυροειδή. Το 24ωρο από τη ζωή δύο ανθρώπων που νομίζουν ότι συναντούν τον μεγάλο και λυτρωτικό έρωτα για να ξημερώσει το επόμενο πρωινό και όλα να ανατραπούν… Παίζουν: Πέμυ Ζούνη, Ειρήνη Μπαλτά, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Γιώργος Καραμίχος, Σπύρος Κωνσταντόπουλος.

«Ένα τραγούδι δεν φτάνει» της Ελισάβετ Χρονοπούλου. Μία νέα γυναίκα συλλαμβάνεται επί χούντας για αντιστασιακή δράση κι όταν έπειτα από ένα χρόνο αποφυλακίζεται δεν θα βρει τίποτα στη θέση του στο στενό κοινωνικό περιβάλλον της. Παίζουν: Γωγώ Μπρέμπου, Γιάννης Κοκκιασμένος, Φένια Παπαδόδημα, Μπάμπης Γιωτόπουλος.

«Οι γενναίοι της Σαμοθράκης» του Σταμάτη Τσαρουχά. Η πορεία ενός λόχου στρατιωτών στη διάρκεια της επιστράτευσης του '74 και τα κωμικοτραγικά γεγονότα που ακολούθησαν. Παίζουν: Ρένος Χαραλαμπίδης, Δημήτρης Πιατάς, Κώστας Σαντάς.

«Κλαις;» του Αλέξανδρου Βούλγαρη. Νεανική ταινία του γιου του Παντελή Βούλγαρη με ενα παζλ χαρακτήρων στο κέντρο της πόλης, όπου ο ένας έχει αυτό που… λείπει από τον άλλον. Παίζουν: Αργύρης Θανάσουλος, Νάντια Παπαθεοδώρου, Εκάβη Ντούμα, Γιάννης Μποτσαντζόγλου, Αλεξάνδρα Σωτηρίου.

«Όλο το βάρος του κόσμου» του Θάνου Αναστόπουλου. Η ιστορία δέκα ανθρώπων που ο καθένας τους κουβαλά το δικό του φορτίο στη ζωή και κάποια στιγμή συναντώνται με τον πραγματικό εαυτό τους. Παίζουν: Φώτης Σπύρου, Ιωάννα Μούναρτσικ, Μαρία Ζορμπά, Ρένος Μάντης, Νίκος Κουρής, Άννα Μόσχα, Νίκος Γεωργάκης, Ιωάννα Τσιριγκούλη.

«Θάλαμος 3» του Κώστα Αινιάν. Ένας εξηντάρης ηθοποιός αρρωσταίνει και «επιστρέφει» στα παιδικά και εφηβικά χρόνια του. Παίζουν: Αντώνης Βλασίδης, Βασίλης Καρβούνης, Μαρία Τζελαλίδου.

«Kalabush των Άδωνι Φλωρίδη, Θεόδωρου Νικολαΐδη. Ένας λαθρομετανάστης φτάνει στη Λεμεσό την ημέρα του καρναβαλιού νομίζοντας ότι βρίσκεται στην Ιταλία και ακολουθούν έξι ημέρες τρελού κυνηγητού και παρεξηγήσεων! Παίζουν: Μαρία Ιωάννου, Σπύρος Σταυρινίδης, Σοφοκλής Κακαούνιας.

Βυζαντινή σάτιρα

Δύο ταινίες με ιστορικές «αναφορές» βρίσκονται ήδη στο στάδιο του μοντάζ. Πρώτη, «Οι θεατρίνες» του Παναγιώτη Πορτοκαλάκη. Σάτιρα των χρόνων του Βυζαντίου με τον παράνομο έρωτα μιας θεατρίνας με έναν στρατηγό και το σκάνδαλο που ξεσπάει να θυμίζει τα δικά μας… ριάλιτι σόου! Παίζουν: Λένα Κιτσοπούλου, Γιώργος Καραμίχος, Λαέρτης Βασιλείου, Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Πρωτόπαππα. Ακόμη, το «Χάνι» του Γιώργου Μπακόλα. Δύο Έλληνες που ζουν σε πόλη της Οθωμανικής Ανατολής στις αρχές του αιώνα, αναζητούν ένα φορτίο λίρες και «χάνονται». Παίζουν: Δημήτρης Αλεξανδρής, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Γιώργος Μωρόγιαννης, Μιχάλης Γιαννάτος.

Επιστροφή του Θανάση Βέγγου

Πρόσφατα, εγκρίθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου η παραγωγή άλλων δέκα ταινιών και τους επόμενους μήνες θα αρχίσουν τα γυρίσματα. Πρόκειται για τις ταινίες «Οξυγόνο» των Μιχάλη Ρέππα - Θανάση Παπαγεωργίου, «Hard core» του Ντένη Ηλιάδη, «Το πουλί του παραδείσου» του Γιώργου Πανουσόπουλου, «Η σκόνη» του Τάσου Ψαρρά, «Η νύχτα πριν» του Γιώργου Κατακουζηνού, «Ώρες κοινής ησυχίας» της Κατερίνας Ευαγγελάκου, «Πανδώρα» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου, «Το όνειρο του σκύλου» του Άγγελου Φραντζή, «Είναι ο Θεός μάγειρας;» του Στέργιου Νιζήρη, «Ασμάρα» του Ηλία Γιαννακάκη. Και μία από τις ελάχιστες ανεξάρτητες παραγωγές είναι το νέο φιλμ που ετοίμασε η Στέλλα Μπελέση με πρωταγωνίστρια τη Δώρα Χρυσικού.

Από τη μεριά του, ο Δήμος Αβδελιώδης έχει καταθέσει σενάριο στο ΕΚΚ για μια φιλόδοξη παραγωγή με τον Θανάση Βέγγο. «Πρόβα στην Τρικυμία» (του Σαίξπηρ), ο τίτλος. Ο δε Νίκος Παναγιωτόπουλος γράφει το σενάριο της νέας, «πολιτικής», όπως έχει πει, ταινίας του.

Όσο για τις «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη σε σενάριο Ιωάννας Καρυστιάνη, πήραν ενίσχυση 350.000 ευρώ από το Ταμείο Eurimages κι όλα δείχνουν ότι αρχές καλοκαιριού θα ξεκινήσουν γυρίσματα.