ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ Έχει μυαλό η καρδιά!

Η Αίγυπτος

Παρά τις κάποιες αδυναμίες της είναι το πιο αποτελεσματικό σύστημα παραγωγής πλούτου και κοινωνικής ευημερίας

«Η καρδιά έχει μυαλό και ο εγκέφαλος καρδιά», λένε επιστήμονες από το Ινστιτούτο των… Μαθηματικών της Καρδιάς (ΗeartΜath - ΙΗΜ), στο Κολοράντο των ΗΠΑ

Οι Φαραώ με τις πυραμίδες πίστευαν ότι θα συνέχιζαν και μετά το θάνατο την εξουσία τους στους ανθρώπους. Στην εικόνα, πρώτη στο βάθος, η πυραμίδα του Χέοπα, η μεγαλύτερη της Αιγύπτου.

Η οικονομία της αγοράς, από το 1989 και μετά, αποτελεί μια παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα.

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΣΤΑΜΑΤΗ

«Δώρον του Νείλου» ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες την Αίγυπτο και είχαν απόλυτο δίκιο. Με άλλα λόγια, αποδεικνύεται και στην πράξη ότι παρά τις όποιες αδυναμίες του, το σύστημα αυτό, από οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής πλευράς, είναι το πιο αποτελεσματικό και το μοναδικό το οποίο μπορεί να προσφέρει μαζική πρόσβαση στον πλούτο και στην ευημερία. Η επιστήμη του έρωτα είναι πολύπλοκη και οι επιστήμονες ευελπιστούν σε απαντήσεις αυστηρές, απόλυτα τεκμηριωμένες -και ας καταλήγουν κάποτε να ακούγονται πιο ρομαντικοί… Ο Νείλος, που πηγάζει σχεδόν από τον Ισημερινό, διασχίζει την Αίγυπτο σε μία απόσταση 1.000 χιλιομέτρων και την μεταβάλλει σε αληθινό σιτοβολώνα.

Και τούτο διότι, η οικονομία της αγοράς έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της τη μετατροπή του πλούτου σε παραγωγικό κεφάλαιο, δηλαδή σε μηχανήματα, κτίρια, σύγχρονη τεχνολογία. Η ερευνητική ομάδα του Dr. Rollin McCraty, στο HeartMath του Κολοράντο, ύστερα από δέκα χρόνια εντατικών ερευνών, μπορεί να πει με σιγουριά πως «η καρδιά έχει μυαλό».

Ο Νείλος είναι η μόνη οδός επικοινωνίας για την Αίγυπτο.

Υπό αυτές τις συνθήκες, σε μια ελεύθερη οικονομία, η παραγωγικότητα είναι συνάρτηση της αυτόματης και αυθόρμητης οργάνωσης του καταμερισμού της εργασίας, μέσω του οποίου διαμορφώνονται ελεύθεροι όροι προσφοράς και ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών. Οι ειδικοί περιγράφουν ένα πολύπλοκο δίκτυο νεύρων στην καρδιά, το οποίο ανακαλεί στη μνήμη και αντιδρά κατά τρόπο ανάλογο, σε ευχάριστα ή δυσάρεστα γεγονότα, σε ερεθίσματα θετικά ή αρνητικά.

Πλήθος πλοίων τον διασχίζουν.

Από την πλευρά του, το κράτος, σε μια ελεύθερη οικονομία, πρέπει να μπορεί να λειτουργεί δημοκρατικά, να εξασφαλίζει την ελευθερία των συναλλαγών και τον ανόθευτο ανταγωνισμό και βέβαια να παρεμβαίνει κάθε φορά που οι νόμοι της αγοράς παραβιάζονται.

«Όλες οι μέχρι σήμερα έρευνες αποδεικνύουν πως αυτό το δίκτυο νευρώνων επιτρέπει στην καρδιά να δρα ανεξάρτητα από τον εγκέφαλο - να μαθαίνει, να θυμάται, να αισθάνεται», σημειώνει ο McCraty στον βρετανικό «Independent».

Συνηθισμένοι στη ναυσιπλοΐα οι Αιγύπτιοι διακινδυνεύουν και ταξίδια στην ανοιχτή θάλασσα.

Στις ελεύθερες οικονομίες, το κράτος παίζει το ρόλο του διαιτητή και όχι αυτόν του παραγωγού ή του εμπόρου ή του τραπεζίτη. Τα συναισθήματα που γεννιούνται στην καρδιά εμφανίζονται ως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και από εκεί ταξιδεύουν στον εγκέφαλο και σε ολόκληρο το σώμα.

Πλέουν προς τις ακτές της Παλαιστίνης, απ' όπου προμηθεύονται ξυλεία.

Μεγάλος είναι ο ρόλος και των επιχειρηματιών σε μια ελεύθερη οικονομία.

Όσο κι αν μοιάζει «μαγικό», τα ίδια αυτά κύματα μπορούν να γίνουν αντιληπτά και από άλλους!

Όμως τακτικά ο Νείλος πλημμυρίζει και τα νερά του κατακλύζουν τις γύρω περιοχές.

Αυτοί είναι που συσσωρεύουν κεφάλαιο, το επενδύουν, καινοτομούν και συμπαρασύρουν προς τα πάνω ολόκληρη την κοινωνία.

Η καρδιά ενός ανθρώπου μπορεί να «μιλήσει» στο μυαλό κάποιου άλλου και αυτό οι επιστήμονες το επιβεβαίωσαν με αυστηρή μεθοδολογία.

Η χλωρίδα και η πανίδα στις όχθες του Νείλου καλύπτουν απόλυτα τις ανάγκες των Αιγυπτίων.

Όπως τόνιζε παλαιότερα ο κορυφαίος Αυστριακός οικονομολόγος, Λούντβιχ φον Μίζες (1881-1973), ο σχηματισμός κεφαλαίου προκύπτει από την κατάλληλη ρύθμιση του χρόνου μας, που είναι και η πρώτη παραγωγική επένδυση. «Τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα που γεννιούνται στην καρδιά ενός ανθρώπου μπορούν να επηρεάσουν την ηλεκτρομαγνητική δραστηριότητα στον εγκέφαλο κάποιου άλλου ατόμου», εξηγεί ο Dr. McCraty.

Στο δέλτα του ποταμού ψαρεύουν και το κυνήγι είναι άφθονο.

Το παράδειγμα το οποίο ο ίδιος δίνει στο άγνωστο στην Ελλάδα, αλλά μνημειώδες και πολύ γνωστό στο εξωτερικό έργο του "On Human Action" είναι γλαφυρό. «Ο συγχρονισμός μεταξύ νου και καρδιάς μπορεί να συμβεί όταν δύο άνθρωποι στέκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους.

Εκεί φυτρώνει σε αφθονία ο πάπυρος*, τον οποίο χρησιμοποιούν για να κατασκευάζουν πλοία, καλάθια, σχοινιά και, κυρίως, ένα είδος χαρτιού.

Ένας πρωτόγονος ψαράς που ψάρευε επί χρόνια στην ακτή με πεζόβλο σκέφτηκε ποτέ να ανοιχτεί στα βαθιά και να ψαρέψει με πετονιά.

Έτσι, όταν κάποιος νοιώθει ευεξία, χαρά, ευτυχία, μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει προς το καλύτερο τη διάθεση των ανθρώπων που πλησιάζει.

Χάρτης της αρχαίας Αιγύπτου.

Χωρίς δυνατότητα συνάψεως δανείου, αξιοποίησε το μόνο αγαθό που διέθετε:

Αν μάλιστα τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα "ταξιδεύουν" σε περεμφερείς συχνότητες, τότε εξίσου εύκολα δημιουργείται δεσμός, σχέση».

Μέγας ναός του Λούξορ. Ο σκαμμένος βράχος χρησίμευε ως ναός στον ηλιακό θεό Χαρμάκις. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου εισχωρούν το πρωί μέχρι το βάθος του ιερού.

Χρόνο. Και χημεία. Η Αίγυπτος, από τις αρχές της Εποχής του Χαλκού, αποτελεί ένα ισχυρό ενιαίο κράτος, το πρώτο στην ιστορία. Εργάστηκε υπερωριακά, περιόρισε τις καταναλωτικές του ανάγκες στο ελάχιστο, ναυπήγησε βάρκα, γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση αποτυχίας όλος ο χρόνος και οι κόποι του, δηλαδή η επένδυσή του, θα πήγαιναν χαμένοι. Οι ηλεκτρικοί παλμοί στον εγκέφαλο μεταφέρουν νευροδιαβιβαστές από τον ένα νευρώνα στον άλλο. Οι ηγεμόνες του φέρουν τον τίτλο του Φαραώ. Όταν με τη νέα τεχνολογία άρχισε να πιάνει στη μονάδα του χρόνου πολύ περισσότερα και ποικίλα ψάρια από πριν, διαπίστωσε ότι η επένδυσή του απέδωσε, διότι έφερε καλύτερο αποτέλεσμα με λιγότερη δουλειά. Εκεί, η… περιπέτεια συνεχίζεται. Η χώρα, διαδοχικά, γνωρίζει τρεις περιόδους ακμής, αυτή του Αρχαίου Βασιλείου, του Μέσου και του Νέου Βασιλείου. Κατάλαβε έτσι κάτι που δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη και σήμερα, οι φανατικοί της προσπάθειας (σταχανοβίτες και άλλοι) ότι δηλαδή η αύξηση της παραγωγικότητας (της κατά κεφαλήν παραγωγής προϊόντων στη μονάδα του χρόνου) δε συναρτάται με περισσότερη, αλλά με λιγότερη εργασία, εφόσον έχουν γίνει οι κατάλληλες επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες. Ή ενισχύεται; Κατά την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου (3000-2200 π.Χ.) το κράτος οργανώνεται. Εάν ο ψαράς του παραδείγματος είχε απορρίψει τη βάρκα ως "ξενόφερτη", εάν είχε βασιστεί στην προσευχή ή εάν είχε απλώς βαρεθεί να αλλάζει συνήθειες, πιστεύοντας ότι "μακροπρόθεσμα θα έχουμε όλοι πεθάνει" όπως διακήρυσσε ο Keynes θα είχε καθηλωθεί στην κυνηγοσυλλεκτική φάση της ανθρωπότητας, όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα με πρωτόγονες φυλές του Αμαζονίου που χρησιμοποιούν ελάχιστα εργαλεία. Ο εγκέφαλος είναι κυρίως επιφορτισμένος με τον έλεγχο του συναισθήματος. Κοντά στην πρωτεύουσα Μέμφιδα οι Φαραώ οικοδομούν γιγαντιαίους τάφους, τις πυραμίδες. Το γεγονός ότι ο χρόνος είναι κεφάλαιο το οποίο αποδίδει κέρδη, το γνωρίζουν βέβαια και όσοι έχουν σήμερα τοκοφόρες καταθέσεις στις τράπεζες, όλοι δηλαδή όσοι αναβάλουν τη σημερινή τους κατανάλωση για να χρηματοδοτήσουν, με το αζημίωτο, τους ποικίλους σημερινούς ψαράδες στις επιχειρηματικές τους εξορμήσεις. Όπως εξηγεί η Μαρία Γιαλλούση, χημικός και συγγραφέας του βιβλίου «Η Χημεία του Έρωτα» (Εκδόσεις Μαραθία, Τιμή: 12 ευρώ), «οι επιθυμίες, η σεξουαλική συμπεριφορά, το ερωτικό ενδιαφέρον, η ευχαρίστηση, σχετίζονται άμεσα με τη δράση των νευροδιαβιβαστών και, πιο συγκεκριμένα, τις κατεχολαμίνες του υποθαλάμου: ντοπαμίνη, αδρεναλίνη και νοραδρεναλίνη».

Κατά την περίοδο του Μέσου Βασιλείου (2050-1800 π.Χ.) η Αίγυπτος ακμάζει. "Η έλλειψη κεφαλαίου", συμπεραίνει ο φον Μίζες, "είναι συχνά έλλειψη χρόνου, έλλειψη τόλμης στην ανάληψη κινδύνων, έλλειψη μέριμνας για τον περιορισμό του κόστους, καθώς και έλλειψη φαντασίας στην αξιοποίηση των ευκαιριών.

Το σχήμα

Για να προστατευθούν από τις επιδρομές, οι Αιγύπτιοι οχυρώνουν τα σύνορα της χώρας. Η επένδυση καθ' εαυτή, η αγορά της βάρκας και της πετονιάς, δεν εγγυώνται βέβαια την κερδοφορία.

Η εικαστική ιστορία δικαιολογεί τις ανατομικές ανακρίβειες: μύτη κάτω, δύο καμπύλες ψηλά - καμιά αληθινή καρδιά δεν έχει αυτό το σχήμα.

Η πρωτεύουσα μεταφέρεται στη Θήβα, στην Άνω Αίγυπτο. Την αρχή αυτή δεν την κατάλαβαν ποτέ οι μαρξιστές, οι οποίοι οδήγησαν τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού στη χρεοκοπία, διότι το δικό τους κρατικό πρόγραμμα επενδύσεων δεν απέβλεπε στην "παραγωγή για την αγορά", εφόσον αγορά δεν υπήρχε, αλλά στην "παραγωγή για την παραγωγή" που διασπάθιζε πόρους και προσέφερε στο "λαό" ακριβά και υποβαθμισμένα προϊόντα, προερχόμενα από πεπαλαιωμένα εργοστάσια, με αποτέλεσμα να ευημερούν οι αριθμοί.

Μόνο εκείνη που ζωγράφισε ο Francesco da Barberino, γύρω στο 1300, κι από τότε καθιερώθηκε ως σύμβολο του πάθους.

Κατά την περίοδο του Νέου Βασιλείου (1600-1100 π.Χ.) η Αίγυπτος ακολουθεί ιμπεριαλιστική* πολιτική και επεκτείνεται προς τον Νότο και την Ανατολή. Ο φον Μίζες τονίζει επίσης το αυτονόητο, λέγοντας ότι το χρήμα δεν είναι κεφάλαιο διότι όσο μένει χρήμα δεν παράγει αγαθά, ενώ μόλις διατεθεί για την αγορά μηχανημάτων και τη μίσθωση εργασίας παύει να υπάρχει ως χρήμα.

Το βέλος

Κοντά στη Θήβα οι Φαραώ χτίζουν τους τάφους τους «στην κοιλάδα των βασιλέων»* και οικοδομούν λαμπρούς ναούς, όπως του Καρνάκ, του Λούξορ και του Αμπού Σιμπέλ. Τονίζει επίσης ότι όπως έχει αποδείξει η πείρα το κεφάλαιο καρπίζει όταν είναι σε ιδιωτικά χέρια.

Η δυναστεία Τιδόρ (1485-1603) προσφέρει μια εξήγηση για τα… βέλη που ματώνουν κάθε λογής καρδιές (σε σκίτσα, υφάσματα, κ.λπ.).

Ο Φαραώ θεωρείται γιος του υπέρτατου θεού των Αιγυπτίων, του Όσιρι.

Τα μεγάλα κρατικά έργα, οι Πυραμίδες, ο Παρθενών, η Αγία Σοφία, το Καπιτώλιο δε συνιστούν επενδύσεις κεφαλαίου, αλλά γοήτρου.

Στην αργκό της εποχής, η λέξη καρδιά παρέπεμπε στο αιδοίο.

Είναι απόλυτος κυρίαρχος, διοικεί το στρατό και είναι ο ανώτατος θρησκευτικός αξιωματούχος.

Τούτο ισχύει και για το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ και δεν αποβλέπει σε κέρδος, αλλά ικανοποίηση επιστημονικής περιέργειας του ανθρώπου.

Όπως εξηγεί η συγγραφέας Louisa Young, «χρειάζεται να εισβάλει κάτι μακρύ και σκληρό στη μαλακή κόκκινη καρδιά για να μπορέσει να νιώσει τον έρωτα, να γεννήσει παιδιά».

Ο Φαραώ για να κυβερνά χρησιμοποιεί πλήθος κρατικών υπαλλήλων.

Το κέρδος καθ' εαυτό δεν είναι κατά τον φον Μίζες, ο οιονεί "μισθός" του κεφαλαιούχου, αλλά η αμοιβή του, ενίοτε απροσδόκητα μεγάλη, για την ικανοποίηση της ζήτησης.

Απορεί κανείς που επελέγη ως σύμβολο το βέλος;

Οι χωρικοί αποτελούν τα εννέα δέκατα του αιγυπτιακού πληθυσμού και δεν είναι ιδιοκτήτες των κτημάτων που καλλιεργούν.

Η αγορά δε λειτουργεί ως μισθοδότης, αλλά ως ευκαιρία.

Ο πολιτισμός

Πληρώνουν στους κατόχους της γης (Φαραώ, κρατικούς υπαλλήλους, ιερατείο) βαρείς φόρους.

Οι καλοί επιχειρηματίες είναι αυτοί που προβλέπουν το αστάθμητο, που έχουν μέσα τους το "δαιμόνιο", όπως οι καλλιτέχνες τη "μούσα" ή οι επιστήμονες την "έμπνευση".

Νους και συναίσθημα, παρερμηνείες και μπερδέματα συνθέτουν τον πολιτισμό της καρδιάς, υποστηρίζει η Louisa Υοung στο βιβλίο της «The Book of the Heart» (κυκλοφορεί στη Βρετανία, Εκδόσεις Flamingo, Τιμή: 26 ευρώ).

Οι τεχνίτες ζουν στις πόλεις.

Οι οιονεί μυστικιστικοί αυτοί όροι είναι απλώς περιγραφικοί της δημιουργικότητας που προέρχεται από ελεύθερα άτομα, όταν αυτά αξιοποιούν ανεμπόδιστα τις δεξιότητές τους.

Η πολιτιστική ανατομία της καρδιάς μπορεί να μην έχει σχέση με την επιβεβαιωμένη επιστημονική γνώση, όμως εντοπίζεται παντού: σε σύμβολα, μουσική, λογοτεχνία, ζωγραφική…

Είναι ξυλουργοί, οικοδόμοι, σιδηρουργοί, επεξεργαστές μετάλλων, χρυσοχόοι, ξυλόγλυπτες και λιθοξόοι.

Υπό συνθήκες κρατικής παρεμβάσεως και τελοκρατίας το επιχειρηματικό δαιμόνιο αφίπταται, η μούσα σιωπά, η έμπνευση ατροφεί, ενώ οι φορείς "άλλων ιδεών φυτοζωούν ή φυλακίζονται διότι το καινόν είναι συνήθως ανατρεπτικόν του παλαιού, όπως δείχνει μεταξύ άλλων η Καινή Διαθήκη" γράφει ο Μάρκος Δραγούμης στο κορυφαίο βιβλίο του "Περί Φιλελευθερισμού" και τα λόγια του έχουν τεράστια σημασία.

Στα ορυχεία της ερήμου εργάζονται κυρίως αιχμάλωτοι πολέμου.

Η αγορά ως θεσμός, γράφει ο Μ. Δραγούμης, είναι ο χώρος μέσα στον οποίο αγοραστές και πωλητές προϊόντων έρχονται σε επαφή ο ένας με τον άλλον και κάνουν αγοραπωλησίες σε αμοιβαίως αποδεκτές τιμές, με σκοπό τη μεγιστοποίηση της ωφέλειάς τους.

Η ανατολική όχθη του Νείλου. Γιατί οι κατοικίες είναι χτισμένες στα υψώματα;

Χρειάζεται έτσι η αγορά να είναι ανοικτή και διαφανής και τα όσα συμβαίνουν στους κόλπους της είναι απότοκα πολλών και διαφοροποιημένων αποφάσεων που λαμβάνονται από κάθε άτομο ξεχωριστά.

Ο ΦΑΡΑΩ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ (Ένας Αιγύπτιος απευθύνεται στον Φαραώ Σέθι Β') Στρέψε το πρόσωπο σου προς εμέ, Ήλιε, που ανατέλλεις και φωτίζεις τα όρη με την ομορφιά σου. Δίσκε λαμπρέ, ανάμεσα στους ανθρώπους που διώχνεις τα σκότη από την Αίγυπτο. Έχεις τη μορφή του πατέρα σου, όταν υψώνεται στους ουρανούς και οι ακτίνες του εισχωρούν σε κάθε σημείο της γης_ δεν υπάρχει τόπος που να μη γεύεται την ομορφιά σου, γιατί οι λόγοι σου κανονίζουν τις τύχες όλων των χωρών. Άρχοντα γαλήνιε, που προσφέρεις σε όλους την πνοή της ζωής. Πάπυρος Αναστασίου, IV, Νέο Βασίλειο_ Βασιλεία του Σέθι (Μετ. από το γαλλικό Β.Σ.) - Σημειώστε όλες τις εκφράσεις που αναφέρονται σε ιδιότητες τον Φαραώ. - Ποιος είναι ο πατέρας τον Φαραώ;

Όπως υποστηρίζουν οι Άνταμ Σμιθ και φον Χάγιεκ, στην αγορά μπορεί να υπάρξει τάξη χωρίς σχέδιο, ρύθμιση χωρίς ρυθμιστή και συναλλαγή με όφελος σε όλους χωρίς παρέμβαση του κράτους.

Η θρησκεία των Αιγυπτίων είναι πολυθεϊστική.

Η αγορά, όπως και η γλώσσα, διέπεται από κανόνες, αυθόρμητους αλλά αυστηρούς, δεν είναι αμπέλι ξέφραγο όπως υπονοεί η αδόκιμη έκφραση "laissez faire".

Οι κυριότεροι από τους θεούς είναι ο Άμον Ρα, θεός του ήλιου, ο Όσιρις, θεός του ήλιου και της βλάστησης, και η Ίσις, θεά της γονιμότητας.

Φιλελευθερισμός στον οικονομικό τομέα δε σημαίνει ασυδοσία, αλλά έννομη τάξη με την αστυνομία να διώκει απατεώνες όχι την αγορανομία να κυνηγάει "κερδοσκόπους".

Οι ναοί θεωρούνται οίκοι του θεού και οι ιερείς τελούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα στο όνομα του Φαραώ.

Άλλωστε "ζημιο-σκόποι" δεν υπάρχουν.

Οι Αιγύπτιοι πιστεύουν στη μετά θάνατον ζωή, γι' αυτό φροντίζουν να ταριχεύουν τους νεκρούς (μούμιες).

Τουλάχιστον ιδιώτες.

Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούν ένα είδος γραφής, τα ιερογλυφικά.

Η αγορά είναι ανθρώπινος, δηλαδή ατελής θεσμός (όπως η γλώσσα) και αντανακλά προτιμήσεις και αποφάσεις μυριάδων πληθυντικών εγώ που ορθολογίζονται, σφάλλουν, πανικοβάλλονται, αλλάζουν ενίοτε γνώμη παρορμητικώς, χωρίς να "συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις", χωρίς καν να αιτιολογούν τις αποφάσεις τους.

Γράφουν επάνω σε πάπυρους, αλλά και οι τοίχοι των μνημείων είναι γεμάτοι από ιερογλυφικά κείμενα.

Η προσφορά αγαθών και υπηρεσιών οφείλει, επί ποινή χρεοκοπίας του παραγωγού να προσαρμόζεται και να αναπροσαρμόζεται αδιαλείπτως στις αιφνίδιες στενότητες, στους πολέμους, τις καταστροφές, στους πανικούς.

Ιερογλυφική γραφή. Αιγυπτιακός πάπυρος. Η αιγυπτιακή γραφή περιλαμβάνει περίπου 5.000 ιερογλυφικά σημεία.

Πρόκειται για οδυνηρή ενίοτε διαδικασία που συνιστά τη ρουτίνα του καπιταλισμού, όχι τις "ανωμαλίες" του.

Τοιχογραφία στον τάφο του Ρεκμίν, Θήβα, Νέο Βασίλειο. Για ποιον εργάζονται αυτοί οι τεχνίτες;