Παράλληλη Αναζήτηση
ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ ΕΦΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Δ2 β Διαίρεση
Η διήγηση που διαβάσαμε την προηγούμενη Κυριακή από τον Ηρόδοτο είμαι βέβαιος ότι θα έφερε στο μυαλό σας την ανάλογη, πανέμορφη επίσης, διήγηση από την Παλαιά Διαθήκη: την ιστορία για τον πύργο της Βαβέλ.
Με δύναμη από το Λονδίνο
Κείμενο 8 [Δωμάτια Εποχής στα Γιάννενα]
Πως εκεί στη μακρινή Βαβυλώνα, την πόλη όπου είχε πια περισσέψει η αμαρτία, πέρασε κάποτε από το μυαλό των ανθρώπων μια περίεργη, σχεδόν απίστευτη ιδέα: να χτίσουν έναν πανύψηλο πύργο, τόσο ψηλό, που η κορυφή του να φτάνει ως το Θεό.
Τα τελευταία όμως χρόνια παρατηρείται μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα τάση, καθώς ανοίγουν μικρά ξενοδοχεία σε ιστορικά κτίρια, είτε μέσα στο Κάστρο είτε έξω από αυτό, πάντα όμως στα όρια της παλιάς πόλης.
Αν το καλοσκεφτείς, με την πράξη τους αυτή οι άνθρωποι ήθελαν στην πραγματικότητα να αντιπαρατάξουν στη δύναμη του Θεού τη δική τους δύναμη - ποια αμαρτία μπορεί να είναι μεγαλύτερη απ' αυτήν; γι' αυτό και η οργή του Θεού έπεσε πάνω τους άγρια: ο Θεός έκανε αδύνατη τη συνέχιση του έργου τους μπερδεύοντας τη γλώσσα τους.
Στιγμές της νύχτας βρίσκουν καταφύγιο στον φακό της. Ο πρώτος ξενώνας που λειτούργησε μέσα στο Κάστρο αποτελεί και σήμερα μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες επιλογές διαμονής.
Κάποια στιγμή δηλαδή έντρομοι και απορημένοι οι άνθρωποι διαπίστωσαν πως δεν μπορούσαν πια να συνεννοηθούν μεταξύ τους: ενώ ως τότε όλοι τους μιλούσαν μια, την ίδια γλώσσα, ξαφνικά ο καθένας μιλούσε τη δική του πια γλώσσα, ολότελα διαφορετική από τη γλώσσα που μιλούσε ο άλλος κι ο άλλος κι ο άλλος… - αλήθεια, πώς να έφτανε στο τέλος του το έργο τους, αφού ήταν πια αδύνατη η συνεννόηση μεταξύ τους; στη θέση της μιας γλώσσας υπήρχαν τώρα πολλές, πάμπολλες γλώσσες.
Πότε εικόνες της απρόσωπης μεγαλούπολης (στο παλαιότερο έργο της) και πότε μιας μικρότερης κωμόπολης. Στεγάζεται σε ένα απλό γιαννιώτικο σπίτι των αρχών του 20ού αιώνα και τα δωμάτιά του, αν και λιτά, έχουν ατμόσφαιρα.
Έτσι ο πύργος έμεινε στη μέση, να μαρτυράει, μισοτελειωμένος, την αδυναμία των ανθρώπων μπροστά στου Θεού τη δύναμη.
Έτσι ή αλλιώς, η Έφη Παλαιολόγου γοητεύεται από τη νύχτα και την κάνει πρωταγωνίστρια στις φωτογραφικές της δημιουργίες, που παρουσιάζει στην Αθήνα. Η δεύτερη επιλογή, αν θέλετε να μείνετε εντός του Κάστρου, βρίσκεται σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους του παραδοσιακού οικισμού, στην Ανδρόνικου Παλαιολόγου, και στεγάζεται σε ένα πέτρινο εβραϊκό σπίτι. Δυο ιστορίες - και οι δυο τους για τη γλώσσα των ανθρώπων. "Ο τρόπος που φωτογραφίζω έχει να κάνει με την περιπλάνηση, το τυχαίο, το αποσπασματικό, το εφήμερο", εξηγεί στα "ΝΕΑ" η καλλιτέχνις, που δίνει δυναμικά το "παρών" στην εικαστική ζωή του Λονδίνου. Τρίτη επιλογή: λίγο έξω από το κάστρο, δίπλα στη μητρόπολη, υπάρχει ένα παλιό κτίριο του 18ου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε ένα μικρό ξενώνα 9 δωματίων. Μια "ιερή" και μια "λαϊκή" - με έναν κοινό και οι δυο τους παρονομαστή, πως στην αρχή της ιστορίας των ανθρώπων υπήρχε στον κόσμο μια μόνο γλώσσα. Το αθηναϊκό κοινό θα γνωρίσει πέντε έγχρωμες φωτογραφίες της διαφορετικών διαστάσεων, ανάμεσά τους δύο που δεν έχουν δει ξανά το φως της δημοσιότητας, αλλά και μία που προαναγγέλλει το νέο της project.
Ενημερωτικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουρισμού Ιωαννίνων με τη συνεργασία του ΕΟΤ και του Δήμου Ιωαννίνων
Η μια μάλιστα αυτή γλώσσα μπορεί να ήταν και η μάνα όλων των κατοπινών γλωσσών. Πρόκειται για εικόνες από έρημα βράδια σε μικρή πόλη της νοτιανατολικής Αγγλίας, το Hastings, όπου η ανθρώπινη παρουσία είναι ελάχιστη.
περ. Αθηνόραμα, 2004
Έτσι άρχισε, όπως γίνεται φανερό, να δουλεύεται σιγά σιγά στο μυαλό των ανθρώπων η ιδέα για την καταγωγή των γλωσσών, κάτι που εντελώς φυσιολογικά μπορούσε πλέον κάποτε να τους οδηγήσει να σκεφτούν και για τις συγγένειες των γλωσσών μεταξύ τους: "γλώσσες αδερφές;" "ποιες ακριβώς και πόσες;", "γλώσσες άσχετες μεταξύ τους;" "τι ακριβώς θα πει αυτό;" κοκ. "Χρησιμοποιώ τους ανθρώπους με έναν προσχεδιασμένο τρόπο στις συγκεκριμένες φωτογραφίες, καθώς δεν κυκλοφορούν και πολλοί τη νύχτα σε μια κωμόπολη.
Ότι και οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν σε μεγάλη τιμή τις γλώσσες των άλλων λαών είναι γνωστό πασίγνωστο: η λέξη βάρβαρος, πολύ προτού γίνει λέξη δηλωτική περιφρόνησης για τους άλλους λαούς, ήταν λέξη που δήλωνε την περιφρόνηση των αρχαίων Ελλήνων για τις γλώσσες των άλλων αυτών λαών.
Σκοπός μου είναι να δημιουργήσω μια διαφορετική ανάγνωση της εικόνας που να αφήνεται στον κάθε θεατή", εξηγεί.
"Δεν είναι γλώσσες αυτές", ήταν σαν να έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, "αφού όλες τους δεν είναι στην πραγματικότητα παρά μια σειρά από ακαταλαβίστικα μπαρ μπαρ μπαρ"! Η περιπέτειά της στον κόσμο της φωτογραφίας ξεκίνησε όταν απέκτησε την πρώτη της φωτογραφική μηχανή "σε όχι και πολύ μικρή ηλικία", όπως εξομολογείται. Μπορεί όμως και οι αρχαίοι Έλληνες να πίστευαν κατά βάθος -όπως οι Αιγύπτιοι της ιστορίας του Ηροδότου- πως η δική τους γλώσσα ήταν ανώτερη απ' των αλλωνών γιατί οι ίδιοι ήταν στην πραγματικότητα αρχαιότεροι από κείνους. "Η φωτογραφία είναι ένα ιδιαίτερο μέσο, που αποδεικνύεται δύσκολο στην πορεία.
Εμείς σήμερα ξέρουμε πως η ελληνική γλώσσα δεν υπήρξε ούτε η αρχαιότερη στον κόσμο ούτε μάνα άλλων γλωσσών.
Η αρχική του όμως ευκολία σε παρασύρει, ενώ γοητευτική αποδεικνύεται και η ιδιαίτερη σχέση της με την πραγματικότητα και τον χρόνο".
Όμως για όλ' αυτά την άλλη Κυριακή. Φωτογραφικές της δημιουργίες βρίσκονται σήμερα τόσο στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο όσο και του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα.
Η Έφη Παλαιολόγου πιστεύει πως δύο είναι οι κύριοι λόγοι της επιτυχίας της: Το "διαβατήριο" που της προσέφερε το μεταπτυχιακό της στο Royal College of Art του Λονδίνου και το ότι βρέθηκε "στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, δηλαδή στην Αγγλία, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην πρωτοπορία των εικαστικών πραγμάτων", όπως υποστηρίζει.
INFO
Η φωτογραφική έκθεση της Έφης Παλαιολόγου φιλοξενείται στην γκαλερί "The Apartment" (Βουλής 21, τηλ. 210-3215.469) έως τις 15 Μαρτίου.
