• 1) Σκόνη, σύννεφο σκόνης:
  • βλέποντας … ωσάν σύννεφα τον κορνιακτόν των εγκρεμνισμένων σπιτίων (Ιερόθ. Αββ. 331).
• 2) Σκόνη, τρίμμα, ρίνισμα:
  • κονιορτόν από φακής … τρίψον (Ορνεοσ. αγρ. 521^9‑10)·
  • κονιορτόν σιδήρου τον αποπίπτοντα του άκμονος (Ορνεοσ. αγρ. 536¹²).

[αρχ. ουσ. κονιορτός. Ο τ. κορνιακτός στο Meursius. Οι τ. κορνιαχτός και κουρνιαχτός και σήμ. H λ. και σήμ. λόγ.]