• I. Eνεργ.
  • Ά (Μτβ.) διασκεδάζω, ψυχαγωγώ κάπ.:
    • κρότησον την κιθάραν σου και μετεώρισόν μοι (Διγ. Z 2871).
  • Β́ (Αμτβ.) κάνω αστεία, αστειεύομαι:
    • ο Ιησούς μετωρίζοντας παίρνει το κανάτι … και τσακίζει το (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 247^v).
• ΙI. Μέσ.
  • Ά Αμτβ.
    • α) συζητώ για ανούσια ή ανόητα πράγματα, κενολογώ:
      • δεν έσμιγε με νέους ατάκτους πώποτε, να γελά και να μετεωρίζεται (Μαρτύρ. αγ. Νικολ. 161⁹)·
    • β) αστεΐζομαι, χωρατεύω:
      • (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 353^v), (Διήγ. παιδ. 115).
  • Β́ (Μτβ.) αστειεύομαι με κάπ., «πειράζω» κάπ.:
    • (Διγ. Άνδρ. 378²⁶).

[αρχ. μετεωρίζω. Ο τ. στο Steph. και σήμ. ιδιωμ.]