• Λαγός:
  • (Βέλθ. 770)·
  • αγάπου το κυνήγι και με το γλάκι μου λαγό δεν άφηνα να φύγει (Πανώρ. Δ́ 4)·
  • (σε παροιμ.):
    • ως εύρεις τον καιρόν, φάγε και τον λαγόν (Γλυκά, Αναγ. 289)·
    • Ο Τούρκος … με το αμάξι τον λαγόν πιάνει, βλ. αμάξι 1.

[αρχ. ουσ. λαγώς - λαγῳός. Ο τ. λαός σήμ. κυπρ. (Σακ.). Ο τ. ‑γός και σήμ.]