• I. (Ενεργ.) εξομολογώ κάπ.:
  • τους πταίστας να ξομολογούν (Ιστ. Βλαχ. 2297).
• II. Μέσ.
  • 1) Εξομολογούμαι:
    • να πάμεν … να εξομολογηθεί τα αμαρτήματά του (Μορεζίν., Κλίνη Σολομ. 425).
  • 2) Ομολογώ, αποκαλύπτω:
    • να ξομολογηθεί τά ’χε στο νου τση η κόρη (Ερωτόκρ. Γ´ 408).

[μτγν. εξομολογέω. Η λ. και ο τ. ξο‑ και σήμ.]