• 1) Τοξεύω, χτυπώ με βέλος:
  • ρίκτου τα βερτόνια τως και τα πουλιά δοξεύγου (Ροδολ. Γ´ 308)·
  • (μεταφ.):
    • εκείνος (ενν. ο νέος) την εδόξεψεν και αγάπην την εδώκεν (Αχιλλ. O 376).
• 2) (Προκ. για μέλισσα) κεντρίζω:
  • (Απόκοπ. 43).
• 3) Η μτχ. παρκ. ως επίθ. = (ως κατάρα) που είθε να τοξευθεί, να θανατωθεί:
  • Λέγει: «Διά ’δέ την δοξεμένη, την πουτάνα …» (Συναξ. γυν. 927).

[αρχ. και νεοελλ. τοξεύω]