27. "Λάβετε φάγετε…" - Ο Μυστικός Δείπνος και η συμφωνία του Ιούδα για την παράδοση του Ιησού

Ως τις παραμονές του ιουδαϊκού Πάσχα ο Ιησούς είχε ολοκληρώσει το διδακτικό του έργο στην Ιερουσαλήμ. Προς όλο τον λαό είπε μεγάλες και σπουδαίες αλήθειες. Με τους θρησκευτικούς ηγέτες είχε έντονες συζητήσεις. Κατέβαλε μια τελευταία προσπάθεια να τους μεταπείσει. Σε κάποιες περιπτώσεις τους έλεγξε αυστηρά για την αρνητική τους στάση. Μάταιος κόπος. Σε αυτούς και στον λαό προείπε δραματικές εξελίξεις που θα συμβούν στο μέλλον. Δυο μέρες πριν το Πάσχα ο Ιησούς βρίσκεται μόνος με τους μαθητές του. Θα έχει μαζί τους το τελευταίο και αποχαιρετιστήριο δείπνο. Η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα συγκινητική. Αλλά και δραματική. Ήδη ένας μαθητής είναι έτοιμος να τον παραδώσει. Μάλιστα θα φύγει, πριν τελειώσει το δείπνο.

α' Μτ 26, 1: …ο Ιησούς… είπε στους μαθητές του: "Ξέρετε ότι σε δύο μέρες είναι η γιορτή του Πάσχα· και αυτός που σας μιλάει θα παραδοθεί για να σταυρωθεί". Συγκεντρώθηκαν τότε οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι του Συνεδρίου στο παλάτι του αρχιερέα… Καϊάφα, και αποφάσισαν να συλλάβουν με δόλον τον Ιησού και να τον θανατώσουν. "Όχι όμως πάνω στη γιορτή", έλεγαν, "για να μη ξεσηκωθεί ο λαός"… Τότε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους δώδεκα μαθητές, σηκώθηκε και πήγε στους αρχιερείς και τους είπε: "Τι θα μου δώσετε; Και εγώ θα σας τον παραδώσω". Και αυτοί του έδωσαν τριάντα αργύρια. Από τότε ζητούσε να βρει κατάλληλη ευκαιρία για να τον παραδώσει.

β' …πήγαν στον Ιησού οι μαθητές και του είπαν: "Πού θέλεις να σου ετοιμάσουμε… το πασχαλινό δείπνο;" Και αυτός τους είπε: "Να πάτε στην πόλη, στον τάδε, και να του πείτε ότι ο διδάσκαλος λέει: 'Κοντεύει η ώρα μου· θα γιορτάσω στο σπίτι σου το Πάσχα μαζί με τους μαθητές μου'". Οι μαθητές έκαναν όπως τους πρόσταξε ο Ιησούς και ετοίμασαν το πασχαλινό τραπέζι. Όταν βράδιασε, κάθισε στο τραπέζι με τους δώδεκα. Λκ 22, 15: Και τους είπε: "Πάρα πολύ επιθύμησα να φάω αυτό το πασχαλινό δείπνο μαζί σας, πριν από τον θάνατό μου". Μτ 26, 21: Και εκεί που έτρωγαν είπε: "Αλήθεια σας λέω, ένας από σας θα με παραδώσει". Αυτοί λυπήθηκαν κατάκαρδα και άρχισαν ένας ένας να ρωτούν: "Μήπως εγώ, Κύριε;" Και αυτός τους έδωσε ετούτη την απάντηση: "Όποιος βούτηξε μαζί μου το χέρι στην πιατέλα, αυτός θα με παραδώσει. …Αλίμονο όμως στον άνθρωπο εκείνον που θα παραδώσει αυτόν που σας μιλάει. Θα 'ταν καλύτερα γι' αυτόν να μην είχε γεννηθεί". Ρώτησε και ο Ιούδας… "Μήπως είμαι εγώ, διδάσκαλε" Και του είπε: "Εσύ, βέβαια". Και ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς το ψωμί και, αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, το έκοψε κομμάτια και το έδωσε στους μαθητές λέγοντας: "Λάβετε και φάγετε' αυτό είναι το σώμα μου … που παραδίνεται για χάρη σας' αυτό που κάνω τώρα να το κάνετε σε ανάμνησή μου". Μτ 26, 27: Ύστερα πήρε το ποτήρι και, αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, τους το έδωσε λέγοντας: "Πιείτε από αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα μου, που επισφραγίζει τη νέα διαθήκη, και χύνεται για χάρη όλων, για να τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες"… Αφού έψαλαν τους καθιερωμένους ψαλμούς, βγήκαν για να πάνε στο Όρος των Ελαίων. Τους λέει τότε ο Ιησούς: "Αυτή τη νύχτα όλοι σας θα χάσετε την εμπιστοσύνη σας σ' εμένα, όπως άλλωστε το λέει η Γραφή: Θα σκοτώσω τον βοσκό, και θα σκορπιστούν τα πρόβατα του κοπαδιού. (Ζαχ. 13, Ί) Μετά την ανάστασή μου όμως θα σας περιμένω στη Γαλιλαία, όπου θα πάω πριν από σας". Του αποκρίθηκε ο Πέτρος: "Κι αν όλοι χάσουν την εμπιστοσύνη τους σ' εσένα, εγώ ποτέ δεν θα τη χάσω". Του είπε ο Ιησούς: "Σε βεβαιώνω πως αυτή τη νύχτα, προτού λαλήσει ο πετεινός, θα με απαρνηθείς τρεις φορές". Ο Πέτρος όμως του λέει: "Δεν θα σε απαρνηθώ, έστω και αν χρειαστεί να πεθάνω μαζί σου". Τα ίδια είπαν και όλοι οι άλλοι μαθητές.

Ερμηνευτικά 1. Το Μέγα Συνέδριο ήταν το ανώτατο θρησκευτικό, νομοθετικό, διοικητικό και δικαστικό όργανο των Ισραηλιτών. Είχε 71 μέλη. 2. Αυθαίρετα, και με τη σύμπραξη των Ρωμαίων κατακτητών, τους οποίους εξυπηρέτησε με δουλοπρέπεια, ο Καϊάφας παρέμεινε αρχιερέας για 18 συνεχή χρόνια (18-36 μ.Χ.). Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ. Το "Καϊάφας" ήταν παρατσούκλι, και σήμαινε "καταπιεστής", διότι τέτοιος ήταν. 3. Κατά την επικρατέστερη σήμερα ερμηνεία, ο Ιούδας θέλησε να παραδώσει τον Δάσκαλο του για τον εξής λόγο: Ήταν επαναστάτης. Πίστευε και περίμενε ότι ο Ιησούς θα ήταν ο ηγέτης που θα ελευθέρωνε τους Ισραηλίτες από τους Ρωμαίους. Όταν διαπίστωσε ότι δεν θα γινόταν αυτό, απογοητεύτηκε βαθιά και έδωσε διέξοδο στο πρόβλημά του με αυτόν τον τρόπο. Με όσα είπε ο Ιησούς γι' αυτόν στον Μυστικό Δείπνο (βλ. Μτ 26, 21-24), του έδωσε τη ευκαιρία να ξανασκεφτεί και να μη διαπράξει ό,τι σκόπευε. Δυστυχώς αυτός δεν το θέλησε… Τα τριάντα αργύρια ισοδυναμούσαν με 120 δηνάρια. Τόσο κόστιζαν τότε 120 κατώτατα ημερομίσθια ή η αποζημίωση για την απώλεια ενός δούλου. Iουδαϊκά νομίσματα

4. "Να το κάνετε σε ανάμνησή μου". Σε αυτό το αποχαιρετιστήριο πασχαλινό δείπνο ο Ιησούς, συσχετίζοντας το ψωμί και το κρασί (τον άρτο και τον οίνο) με τη σταυρική του θυσία, τους δήλωσε ότι αυτά είναι το Σώμα και το Αίμα του. Τρώγοντας και πίνοντας από αυτά οι μαθητές ενώθηκαν μαζί του και μεταξύ τους, "κοινώνησαν". Έκτοτε οι χριστιανοί, επαναλαμβάνοντας με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας αυτό που έγινε εκείνο το βράδυ, ομολογούν ότι ο Χριστός σταυρώθηκε για όλους, και ενώνονται με τον Ίδιο και μεταξύ τους. Έτσι παίρνουν δύναμη να αγωνίζονται για όσα και Εκείνος.

5. Η νέα διαθήκη, δηλ. η συμφωνία ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους, κλείνεται πάνω στον σταυρό του Χριστού και επισφραγίζεται με το ίδιο του το αίμα.