ΓΝΩΜΗ Η υπομονή μπορεί να φέρει τη νίκη

ANATOLE KALETSKY

Τι θα συμβεί εάν δεν γίνει τελικά πόλεμος εναντίον του Ιράκ; Εμένα πάντως μου φαίνεται περίεργο που πολύ λίγοι πολιτικοί και αναλυτές λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους την πιθανότητα ότι αυτή η υπόθεση με το Ιράκ μπορεί να λήξει χωρίς να γίνει πόλεμος. Οι Αμερικανοί και Βρετανοί ηγέτες έχουν τουλάχιστον κάποιους λόγους που συμπεριφέρονται σαν να είναι αναπόφευκτος ο πόλεμος.

Ο κύριος στόχος του Τζορτζ Μπους είναι βεβαίως να αναγκάσει τον Σαντάμ Χουσεΐν να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του ΟΗΕ, ή, ακόμα καλύτερα, να τον αναγκάσει να αυτοεξοριστεί. Για να έχει πιθανότητες να το πετύχει αυτό - και μάλιστα με ειρηνικά μέσα - είναι απολύτως αναγκαίο για τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, να συνεχίσουν να πιέζουν όσο το δυνατόν περισσότερο, να εξακολουθήσουν να αναπτύσσουν στρατεύματα και να μην αφήσουν περιθώριο αμφιβολίας σε κανέναν ότι είναι έτοιμοι να χτυπήσουν τον Σαντάμ Χουσεΐν όποτε κρίνουν, και με όλες τους τις δυνάμεις.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπους έχει, βέβαια, δύο ακόμα λόγους που θέλει να κρατάει τα ΜΜΕ και το αμερικανικό κοινό με στραμμένο το ενδιαφέρον τους στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ. Η δημοτικότητά του πέφτει και ο Τζ. Μπους θέλει να κρατήσει το ενδιαφέρον του κόσμου στραμμένο προς τη γεωπολιτική και όχι προς τη σχετικά αδύναμη οικονομική κατάσταση των ΗΠΑ.

Μάλιστα πιστεύω ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα έχει ένα διπλωματικό και στρατιωτικό πλεονέκτημα εάν δώσει στους επιθεωρητές του ΟΗΕ λίγους ακόμα μήνες για να ολοκληρώσουν το έργο τους. Και αυτό, επειδή οι ΗΠΑ θα είχαν βέβαιη στήριξη από τη Γαλλία και τη Ρωσία, καθώς και πρόθυμη συνεργασία από τις γειτονικές τού Ιράκ χώρες. Μάλιστα, ένα ενωμένο μέτωπο που θα αγκάλιαζε την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, και ακόμα και το Ιράν, θα καθιστούσε σχεδόν βέβαιη μια γρήγορη και σχεδόν αναίμακτη νίκη εις βάρος του Σαντάμ Χουσεΐν. Το να κάνει όμως ο Μπους υπομονή, έχει ένα σημαντικό μειονέκτημα - σύμφωνα με την κυβέρνηση. Ένας γρήγορος πόλεμος θεωρείται ότι θα είναι προτιμότερος για τις ΗΠΑ και τις οικονομίες του κόσμου, απ' ό,τι μια αργή επίλυση του ζητήματος. Αλλά, είναι πράγματι έτσι τα πράγματα; Εγώ πιστεύω ότι εάν ο Τζορτζ Μπους μπορούσε να πείσει τον κόσμο ότι επιλέγει την υπομονή ως θετική πολιτική - και όχι απλώς ως σύμπτωμα διχόνοιας και σύγχυσης μέσα στον Λευκό Οίκο - το ορατό ενδεχόμενο μιας ξεκάθαρης, αποφασιστικής νίκης στο Ιράκ θα αποδεικνυόταν παραπάνω από επαρκές για να καταλαγιάσει τους φόβους της επιχειρηματικής κοινότητας και της Γουώλ Στρητ.