ΓΝΩΜΗ Αλλαγή πορείας για την απασχόληση

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΩΚΡΑΤΗΣ

Οι 15 υπουργοί εργασίας της Ε.Ε. που συνέρχονται στο Ναύπλιο γνωρίζουν, πέραν από τις δηλώσεις που αναγκαία θα κάνουν, ότι ο αγώνας να οδηγήσουν την Ε.Ε. στην πλήρη απασχόληση είναι από χέρι χαμένος. Η στρατηγική επιλογή και το σχέδιο που επιδιώκει να πορεύεται η Ε.Ε. στην πιστή εφαρμογή τού "Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης" χωρίς καμιά δυνατότητα ισχυρής δημοσιονομικής παρέμβασης ενάντια στην ύφεση, οτιδήποτε άλλο εκτός από την μείωση της ανεργίας προκαλεί.

Τα αποτελέσματα στον τομέα της απασχόλησης δύο χρόνια μετά τη διατύπωση της Στρατηγικής της Λισαβώνας είναι, όπως αναμενόταν, απογοητευτικά. Ένα επιπλέον εκατομμύριο άνεργοι προστέθηκαν. Το Σύμφωνο κινδυνεύει να καταστεί "Σύμφωνο Αστάθειας και Στασιμότητας". Χρειάζεται αναμόρφωση, επισήμαιναν με το υπόμνημά τους οι 250 Ευρωπαίοι οικονομολόγοι τον Οκτώβριο του 2002.

Η "Λισαβώνα", μέσα στον κορσέ του Συμφώνου, θα είναι αδιέξοδη για την απασχόληση. Όσο και αν μεταθέτει το βάρος από τη μείωση της ανεργίας στην αύξηση του ποσοστού της απασχόλησης σε 70% το 2010. Όσο και αν επιδιώκει να διασφαλίσει, μέσα από μια μη προσδιοριζόμενη διαδικασία, την "ισορροπία μεταξύ ευελιξίας της αγοράς εργασίας και ασφάλειας των εργαζομένων". Και αυτό γιατί όλα τα άλλα, δηλαδή τα κύρια, τα έχει αναθέσει στην απελευθερωμένη … αγορά!

Η ριζική μείωση του χρόνου εργασίας με την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου, κεντρικό αίτημα των συνδικάτων και των κινημάτων, έχει αποκλειστεί από τον ορίζοντα των στρατηγικών επιλογών των Ευρωπαίων ηγετών, με τον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων.

Μήπως είναι η ώρα να ξανασκεφτούν με κοινοτικούς όρους μια πρόταση-σχέδιο, ή έστω τον κεντρικό πυρήνα της, πηγαίνοντας 10 χρόνια πίσω;

Μιλώ για την κεντρική ιδέα του Λευκού Βιβλίου του Ζ. Ντελόρ για την άμεση τόνωση της ευρωπαϊκής οικονομίας μέσα από επενδύσεις σε δίκτυα, υποδομές, περιβάλλον, διασφαλίζοντας τη χρηματοδότησή τους από συγκεκριμένα χρηματοδοτικά μέσα και δανεισμό.

Ένας νέος ευρωπαϊκός κεϊνσιανισμός είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαίος.