Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ Το δίλημμα και η απάντηση…

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Η αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων από τις τράπεζες παρουσιάζεται ως μέτρο για τη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των τραπεζών. Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά: η οικονομική κατάσταση των δανειοληπτών. Αυτή θεωρείται ως δεδομένο ότι είναι καλή;

Η αύξηση της «ψαλίδας» μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων βελτιώνει το καθαρό περιθώριο κέρδους των τραπεζών, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 2% και 3%. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, αυξάνονται τα επιτόκια χορηγήσεων και παραμένουν σταθερά τα επιτόκια καταθέσεων. Όμως, η οικονομική κατάσταση των τραπεζών δεν επηρεάζεται μόνο από την «ψαλίδα», αλλά και από τη δυνατότητα να αποπληρώνονται τα δάνεια από τους δανειολήπτες. Και η αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων επιδεινώνει την κατάσταση των δανειοληπτών, αφού κάνει τη δόση του δανείου πιο μεγάλη. Αυτό μάλιστα έχει ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή συγκυρία, όπου οι φόβοι για «κανόνια» και για υπερδανεισμό ενισχύονται καθημερινά. Αν υπάρχει μία πιθανότητα να μη μπορεί σήμερα να αποπληρωθεί ένα δάνειο, η αύξηση των επιτοκίων ενισχύει κι άλλο το ενδεχόμενο. Τι είναι , λοιπόν, προτιμότερο για τις τράπεζες; Μικρότερο περιθώριο κέρδους ή μεγαλύτερος κίνδυνος να μείνει απλήρωτο όλο το δάνειο;