ΑΙΧΜΕΣ Η ελληνική προεδρία και ο ρόλος του Μπλερ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

Πολλοί θεωρούν τον Τόνι Μπλερ ως τον "πολεμοχαρή" φίλο του κ. Μπους που επιθυμεί όσο κανείς άλλος τον πόλεμο κατά του Ιράκ. Είναι, όμως, και ο μόνος που μπορεί να τον αποτρέψει.

Καλώς ή κακώς, η απόφαση για τον πόλεμο θα ληφθεί στην Ουάσιγκτον. Οι ανακοινώσεις των κ.κ. Σρέντερ και Σιράκ ηχούν ευχάριστα, όμως λίγο επηρεάζουν τον Αμερικανό πρόεδρο. Οι πρόσφατες δηλώσεις περί "γηραιάς Ευρώπης" ήταν μια φραστική υπερβολή του γνωστού για την ωμότητά του Ντόναλντ Ράμσφελντ, όμως αντικατοπτρίζουν τον σκεπτικισμό με τον οποίο αντιμετωπίζει η Ουάσιγκτον παραδοσιακά το Παρίσι και, το τελευταίο εξάμηνο, το Βερολίνο.

Ο μόνος που εισακούεται στην αμερικανική πρωτεύουσα είναι ο κ. Μπλερ, ο οποίος βρίσκεται πάντα στο πλευρό των ΗΠΑ με δηλώσεις στήριξης και έμπρακτες κινήσεις όπως η αποστολή δυνάμεων. Η επιρροή του Βρετανού πρωθυπουργού αποδείχθηκε τον περασμένο Αύγουστο όταν έπεισε τον κ. Μπους να φέρει το θέμα του Ιράκ στα Ην. Έθνη. Έχοντας ισχυρό σύμμαχό του τον Κόλιν Πάουελ, πέτυχε τη μεταστροφή του κ. Μπους προς έναν πολυμερή χειρισμό του ζητήματος.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο. Η αυριανή συνάντηση που θα έχει στο Καμπ Ντέιβιντ με τον κ. Μπους θα επηρεάσει σημαντικά τη στάση του Αμερικανού προέδρου στη συνέχεια. Εάν θέλει να εργασθεί για την αποτροπή του πολέμου, η ελληνική προεδρία οφείλει να επιχειρήσει να συνεργασθεί μαζί του για τη δημιουργία μιας "αποτελεσματικής ευρωπαϊκής γέφυρας" προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, και να επιδιώξει να τον πείσει για την ορθότητα ενός δεύτερου ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας έχοντας ως σύμμαχο την αντίθεση της βρετανικής κοινής γνώμης σε μια επίθεση χωρίς απόφαση του ΟΗΕ.

Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα για τους κ.κ. Σημίτη και Παπανδρέου, αλλά αναγκαίο, εάν το ζητούμενο είναι να λάβει η Ουάσιγκτον σοβαρά υπόψη της τη θέση της "ενωμένης Ευρώπης".