ΓΝΩΜΗ Η πύρρειος νίκη του Αριέλ Σαρόν

Μια μικρή συμβουλή για τους πιο πιστούς φίλους, συμβούλους και οπαδούς του Σαρόν: Μη θριαμβολογείτε, μη χορεύετε πάνω στις στέγες, μην πιείτε υπερβολικά πολλή σαμπάνια. Οι εκλογές της Τετάρτης μπορεί να αποδειχθούν η πύρρειος νίκη σας.

Με τη στροφή προς τα δεξιά του εκλογικού σώματος και την κατάρρευση της ειρηνευτικής διαδικασίας, ο Σαρόν αντιμετωπίζει τώρα τον εφιάλτη μιας περιορισμένης εξτρεμιστικής κυβέρνησης. Μιλά με πάθος για μια κυβέρνηση ενότητας, αλλά δεν ξέρει πώς να τη σχηματίσει. Είτε ποντάρει σε μια διάσπαση των Εργατικών είτε στο ότι θα επιστρέψουν χωρίς τον Μίτζνα. Ή ποντάρει στο Σινουί, το οποίο παραμένει ένα UFO και είναι αδιευκρίνιστο αν πρόκειται για πουλί ή για αεροπλάνο. Ή ίσως ποντάρει σε αυτό που μοιάζει με όνειρο - μία κυβέρνηση χωρίς τους υπερ-ορθοδόξους.

Ο Σαρόν θα πέσει στα δίχτυα της εξτρεμιστικής Δεξιάς. Και κάτι τέτοιο δεν θα αρέσει στις ΗΠΑ. Μετά το Ιράκ, θα θελήσουν μια κυβέρνηση που θα διαπραγματευτεί για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους και την κατάργηση των οικισμών. Και παρ' ότι αναγνωρίζουν "το δικαίωμα του Ισραήλ στην άμυνα", η εξουδετέρωση του Αραφάτ και η φαντασίωση μιας δεξιάς κυβέρνησης θα είναι γι' αυτές ένα casus belli.

Η σωτηρία του Σαρόν - Κεφάλαιο 2 μπορεί να προέλθει μόνο από έναν πόλεμο στο Ιράκ, ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρόφαση για μια ευρεία έκτακτη κυβέρνηση.

Αυτήν τη στιγμή, ένας σοφός θα συμβούλευε τους Εργατικούς να παραμείνουν εκτός κυβέρνησης και να ανασυγκροτηθούν ως εναλλακτική λύση.

Σε κάθε περίπτωση, μια εξτρεμιστική κυβέρνηση δεν θα αντέξει πολύ. Με το ίδιο πάθος που ήθελε ο λαός τον Σαρόν, με το ίδιο πάθος μπορεί να θελήσει να απαλλαγεί από αυτόν. Ο Σαρόν το έχει ξαναζήσει.