Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Ανεπτυγμένη είδηση-λόγος

( πολεμικός πυρετός σε όλη την ευρώπη :: 17-03-2003) 

Πολεμικός πυρετός σε όλη την Ευρώπη

ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

«Από σήμερα, κάθε μέρα που περνά είναι μέρα πολέμου». Με τη φράση αυτή πηγές της κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών συνοψίζουν την πολεμική προετοιμασία που έχει ξεκινήσει ήδη στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, εν όψει της επίθεσης κατά του Ιράκ.

Με το δεδομένο αυτό, ο Πρωθυπουργός, που ήδη έχει πει πως ο πόλεμος θα αρχίσει «εντός δέκα ημερών» (σ.σ.: και σήμερα είναι η πέμπτη ημέρα), αναχωρεί αύριο για τις Βρυξέλλες, όπου θα πραγματοποιηθεί η Εαρινή Σύνοδος Κορυφής της Ένωσης. Μαζί του μεταφέρει τρία «σενάρια» - το ένα προβλέπει να έχει αρχίσει η επίθεση πριν από την έναρξη της Συνόδου Κορυφής (την Πέμπτη), το άλλο ενόσω οι 15 ηγέτες θα συνεδριάζουν και το τρίτο να γίνει η επίθεση αφού οι αρχηγοί θα έχουν επιστρέψει στις πατρίδες τους. Το τελευταίο, σύμφωνα με συνεργάτες τού κ. Σημίτη, είναι και το λιγότερο πιθανό.

Λεπτές ισορροπίες

Εάν έχουν αρχίσει οι πολεμικές επιχειρήσεις, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για την ελληνική προεδρία να εντάξει σε ένα ενιαίο κείμενο και τους «15». Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο, πως και στο Συμβούλιο των υπουργών Άμυνας που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στη Βουλιαγμένη, πέντε χώρες - η Βρετανία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ολλανδία - διαχώρισαν τη θέση τους από το γενικότερο ευρωπαϊκό πνεύμα και συμπαρατάχθηκαν με τις απόψεις των Αμερικανών για άμεση επέμβαση στο Ιράκ.

Η απόπειρα να υπάρξει κοινή θέση ενέχει κι έναν ακόμη κίνδυνο για τον κ. Σημίτη - ότι εξ ανάγκης θα πρέπει να ισορροπεί και προς το μέρος των «φιλοπολέμων». Αυτό θα στερήσει από τον Πρωθυπουργό τη δυνατότητα να παρουσιαστεί «φιλειρηνιστής», τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο ελληνικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και οι… αντίστροφοι κίνδυνοι - εάν η ελληνική προεδρία ταυτιστεί πλήρως με τον γαλλογερμανικό άξονα, η Αθήνα θα υποστεί τις ουδόλως ευχάριστες «κυρώσεις» μιας αντιπαράθεσης με την Ουάσιγκτον. Κι αυτό σε μια εποχή που η ρευστότητα στην ευρύτερη περιοχή «ακουμπά» και το Κυπριακό και, κατά συνέπεια, το Αιγαίο.