16 Απριλίου η Κύπρος γίνεται μέλος της Ε.Ε.

Η καταληκτική ημερομηνία της 16ης Απριλίου οδηγεί τελικά την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άνευ του Βορείου τμήματος της Νήσου ύστερα από την αδυναμία συμβιβασμού στη Χάγη. Η ημερομηνία αυτή βρέθηκε στο επίκεντρο ύστερα από τις αλλεπάλληλες αναβολές, είτε με ευθύνη της μιας πλευράς είτε της άλλης.

Ο κ. Ντενκτάς και οι σύμμαχοί του στην Άγκυρα είχαν κάθε λόγο να πιστεύουν πως εάν έκαναν το Κυπριακό "πακέτο" με το Ιράκ, θα είχαν περισσότερα οφέλη. Έτσι, έλεγε η Αθήνα, εξηγείτο και η ανένδοτη στάση τού μόλις εκλεγέντος κ. Ερντογάν.

Μεγάλα περιουσιακά στοιχεία

Στο παρασκήνιο, ωστόσο, λεγόταν ότι ο κ. Ντενκτάς είχε πάρα πολλούς λόγους να μην επιθυμεί οποιαδήποτε λύση - και η πρόσφατη αμέριστη στήριξη της Άγκυρας απλώς τον ενισχύει.

Ανάμεσά τους είναι τα απειράριθμα περιουσιακά στοιχεία που έχει αποκτήσει χάρη στην εισβολή του ΄74.

Όπως υποστήριζαν αρκετά μέλη του κυπριακού Εθνικού Συμβουλίου, η Λευκωσία δεν είχε κανένα λόγο να επείγεται για λύση πριν από την ένταξη - για τον απλούστατο λόγο ότι μετά την ένταξη θα ισχύουν οι αρχές του κοινοτικού κεκτημένου.

Αυτό ακριβώς - το κεκτημένο της Ένωσης - ήταν που, πάνω από όλα, φοβόταν ο κ. Ντενκτάς: με βάση τους κανόνες της Ε.Ε., ουδείς θα μπορούσε να επιβάλει όρια στο ποιοί, πώς και πού πάνε στα νυν κατεχόμενα.

Ταυτόχρονα, η Λευκωσία - έχοντας κατά νού την ένταξη - επιθυμούσε, πάσει θυσία, να της διευκρινιστεί από πριν, τι θα συνέβαινε στην περίπτωση που το σχέδιο λύσης κατέρρεε: σε ποιο καθεστώς θα επέστρεφε; Ποιος θα ήταν μέλος της Ε.Ε.;

"Δημιουργική ασάφεια"

Τα ερωτήματα αυτά αρνείτο να τα απαντήσει ο ΟΗΕ - και κυρίως, ο ιθύνων νους, ο λόρδος Χάνεϊ, που πιστεύει στη "δημιουργική ασάφεια".

Ο Βρετανός διαμεσολαβητής, εξάλλου, θεωρείται υπεύθυνος για τη φήμη που κυκλοφόρησε χθες στο Μέγαρο της Ειρήνης, σύμφωνα με την οποία η υπογραφή των συνθηκών προσχώρησης - που είχε προσδιοριστεί για τις 16 Απριλίου - μπορούσε να… μετατεθεί. Φυσικά, η ελληνική Προεδρία είχε πλήρη άγνοια των παραπάνω εικασιών.