Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Ελλάδα :: Ανεπτυγμένη είδηση-λόγος

( εσείς, λοιπόν, τι θα κάνατε; :: 28-02-2003) 

Εσείς, λοιπόν, τι θα κάνατε;

Απαντούν 9 από τους πιο επιφανείς εκπροσώπους του αντιπολεμικού κινήματος

Λένε «όχι στον πόλεμο». Έχουν, όμως, να προτείνουν κάποια ουσιαστική εναλλακτική λύση; Συμφωνούν ότι ο Σαντάμ είναι ένας αιμοδιψής δικτάτορας. Τι πιστεύουν, λοιπόν, πως πρέπει να γίνει; Μερικοί από τους πλέον επιφανείς εκπροσώπους του αντιπολεμικού κινήματος απαντούν στην «Γκάρντιαν».

Κεν Λίβινγκστοουν - Δήμαρχος του Λονδίνου

«Όλα δείχνουν πως το καθεστώς των επιθεωρήσεων στο Ιράκ φέρνει αποτέλεσμα. Έπειτα από τρεις μήνες, οι επιθεωρητές δεν έχουν βρει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το Ιράκ έχει όπλα μαζικής καταστροφής, τα οποία είναι ικανά να απειλήσουν τους γείτονές τους. Οι αποφάσεις του ΟΗΕ πρέπει να εφαρμοστούν στο Ιράκ και να επεκταθούν και σε άλλες χώρες της περιοχής. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το Ισραήλ, το οποίο παραβιάζει τις αποφάσεις του ΟΗΕ που το καλούν να αποσυρθεί από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Η επιλεκτική επιβολή των αποφάσεων του ΟΗΕ θα δημιουργήσει μόνιμη αστάθεια στην περιοχή, με παγκόσμιες συνέπειες».

Νόαμ Τσόμσκι - Γλωσσολόγος

«Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε πως ο Σαντάμ δεν είναι το μοναδικό τέρας που υποστηρίχθηκε από την Ουάσιγκτον έως ότου έκανε κάτι αντίθετο με τα συμφέροντά της. Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος - ο Μάρκος, ο Ντιβαλιέ, ο Τσαουσέσκου και πολλοί άλλοι, κάποιοι από αυτούς εξίσου διεφθαρμένοι και βάναυσοι με τον Σαντάμ. Ανατράπηκαν εκ των έσω, παρά την υποστήριξη των ΗΠΑ. Αυτό έχει εμποδιστεί στο Ιράκ από το δολοφονικό καθεστώς των κυρώσεων, το οποίο έχει καταστρέψει τον ιρακινό λαό, ενισχύοντας παράλληλα τον Σαντάμ και αναγκάζοντας τους πολίτες να εξαρτώνται απόλυτα από αυτόν για την επιβίωσή τους».

Μάικλ Μπερκλεϊ - Συνθέτης

«Γιατί να μην προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε τον Σαντάμ μέσω μυστικών επιχειρήσεων και με τη συνεργασία ανθρώπων που ζουν στην περιοχή και αντιτίθενται σε αυτόν; Δεν έχουμε την πολυτέλεια να διακινδυνέψουμε την αποσταθεροποίηση ολόκληρης της Μέσης Ανατολής και θα έπρεπε κανονικά να επικεντρωνόμαστε στην επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής διαμάχης».

Σουζάν Μουρ - Δημοσιογράφος

Σκίτσο του Πλαντί από το περιοδικό «Λ' Εξπρές»

«Καταρχάς, πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στους επιθεωρητές να κάνουν τη δουλειά τους. Δέχομαι ότι οι επιθεωρήσεις δεν έχουν πολλές ελπίδες να φέρουν αποτέλεσμα χωρίς κάποιου είδους απειλή προσφυγής στη βία πίσω από αυτές. Υπάρχουν, όμως, ακόμη και άλλοι τρόποι να σωθεί ο ιρακινός λαός χωρίς να τον βομβαρδίσουμε.

Δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω πως δεν υπάρχουν όπλα ή ότι ο Σαντάμ δεν τα έχει κρύψει. Πριν από έναν χρόνο, όμως, όλοι γελούσαμε με τον «άξονα του κακού» του Μπους - και τώρα μας ζητούν να τον πιστέψουμε. Πιστεύω ότι πρέπει να εξεταστούν όλοι οι πιθανοί τρόποι να αφοπλιστεί ειρηνικά ο Σαντάμ, προτού σκεφτούμε το επόμενο βήμα».

Τζούλιαν Μπαρνς - Συγγραφέας

«Όταν λέω πως είμαι εναντίον του πολέμου, εννοώ πως είμαι εναντίον του πολέμου τώρα, εκεί, από εμάς, με τις δικαιολογίες που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα. Αν ο Σαντάμ εκπροσωπεί μια απειλή για ολόκληρη την περιοχή του, δεν θα έπρεπε να περιμένουμε την περιοχή του να ζητήσει τη βοήθειά μας; Αν εκπροσωπεί μια απειλή για τον λαό του, υπάρχει πάντα η παλαιά μέθοδος της υποβοήθησης μιας εξέγερσης - μόνο που έγινε μία μετά τον τελευταίο πόλεμο (έτσι δεν είναι;) και εμείς «κρεμάσαμε» τους πρωταγωνιστές της. Αν, τώρα, ανακοινώνουμε μια νέα και αληθινά ηθική εξωτερική πολιτική, βάσει της οποίας όλοι οι αχρείοι δικτάτορες του κόσμου πρέπει να ανατραπούν κατά σειρά αχρειότητας, θα έλεγα ότι αυτό πρέπει να γίνει μόνο με τη στήριξη μιας μεγάλης πλειοψηφίας στον ΟΗΕ. Και ότι οι πρώην - και νυν - αυτοκρατορικές δυνάμεις πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικές στο πώς χρησιμοποιούν τη ρητορική των απειλών τους».

Χάρολντ Πίντερ - Θεατρικός συγγραφέας

«'Τι πρέπει να κάνουμε;'. Η ερώτηση θα έπρεπε να είναι 'Τι έχουμε κάνει;'. Η Βρετανία και οι ΗΠΑ δεν δίνουν δεκάρα για τον ιρακινό λαό. Τους σκοτώνουμε εδώ και χρόνια, μέσω των βομβαρδισμών και των απάνθρωπων κυρώσεων, οι οποίες έχουν στερήσει εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά από βασικά φάρμακα. Πολλά από αυτά πεθαίνουν και έχουν πεθάνει από τις επιπτώσεις του απεμπλουτισμένου ουρανίου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στον Πόλεμο του Κόλπου.

Αυτό που μας προτείνουν σήμερα είναι περισσότερες μαζικές δολοφονίες. Το να λέμε ότι θα σώσουμε τον ιρακινό λαό από τον δικτάτορά του, σκοτώνοντάς τους και καταστρέφοντας την ήδη φθαρμένη υποδομή της χώρας τους, συνιστά προσβολή για την ευφυία. Δεν έχουμε το παραμικρό ηθικό επιχείρημα σε αυτήν την υπόθεση».

Γκλένις Κίνοκ - Βουλευτής του βρετανικού Εργατικού Κόμματος

«Δεν είναι πολύ αργά να απορρίψουμε την άποψη ότι «δεν υπάρχει πλέον επιστροφή». Δεν πιστεύω πως ακούμε πειστικά επιχειρήματα υπέρ του πολέμου. Αν ήταν έτσι, θα τον υποστήριζα. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, δεν έχουν εξερευνηθεί όλες οι δυνατότητες εύρεσης μιας ειρηνικής λύσης και οι συνέπειες του πολέμου δεν έχουν γίνει κατανοητές. Ως μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι ΗΠΑ και η Βρετανία πρέπει να συνεχίσουν το έργο που έχουν, να προστατεύσουν το κύρος και τη νομιμότητα του ΟΗΕ».

Ρόμπερτ Φισκ - Ανταποκριτής της «Ιντιπέντεντ» στη Μέση Ανατολή

«Θεωρώ ότι ένας πόλεμος εναντίον του Ιράκ θα ήταν καταστροφικός. Αν και πιστεύω ότι οι ΗΠΑ μπορεί να φτάσουν στη Βαγδάτη μέσα σε μερικές ημέρες, ο πόλεμος θα στοιχίσει στο τέλος υπερβολικά πολλές ανθρώπινες ζωές.

Πρέπει να ενισχύσουμε τους επιθεωρητές. Πρέπει να τους δώσουμε χρόνο να κάνουν αυτό το οποίο στάλθηκαν να κάνουν. Και να αναρωτηθούμε τι θα έπρεπε να είχαμε κάνει προκειμένου να αποτρέψουμε αυτή την κατάσταση. Υποστηρίζουμε και τροφοδοτούμε δικτάτορες σε όλο τον κόσμο, όπως ακριβώς αφήνουμε την πληγή της Μέσης Ανατολής να γεμίζει πύον, και οι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι καταστάσεις αυτές και η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα στο Ιράκ είναι αλληλένδετες».

Γουίλ Σελφ - Συγγραφέας

«Νομίζω ότι το να μην κάνουμε κάτι είναι μια πολύ καλή αντίδραση στη σημερινή κατάσταση στο Ιράκ. Μια «προληπτική επίθεση» θα έχει τρομακτικές συνέπειες. Δεν υποστηρίζω την άποψη ότι έχουμε χρέος να επεμβαίνουμε σε κυρίαρχα κράτη με προφανείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ακόμη και αν τη δεχόμουν όμως, αξίζει, νομίζω, να λάβουμε υπόψη μας ότι πολλοί από τους υποτιθέμενους συμμάχους μας - και για να κατονομάσω μόνο τρεις στην περιοχή, η Σαουδική Αραβία, η Συρία, το Ισραήλ - είναι ταιριαστοί υποψήφιοι για αλλαγή καθεστώτος».