Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΑΙΧΜΕΣ Αν η νταλίκα βρισκόταν στη δεξιά λωρίδα…
Δεν υπάρχει τίποτα πιο δυσάρεστο από την κριτική ενός πολύνεκρου δυστυχήματος εκ των υστέρων και - πολλοί θα ισχυριστούν - εκ του ασφαλούς.
Όμως ας εξετάσουμε για παράδειγμα το κεφάλαιο της εκπαίδευσης των επαγγελματιών οδηγών και αυτοκινητιστών. Οι πρώτες μαρτυρίες μιλούν για προσπέραση νταλίκας που εκινείτο στη μεσαία από τις τρεις λωρίδες και γι' αυτό αναγκάστηκε να περάσει το λεωφορείο εντελώς αριστερά. Ποιος αλήθεια θα ζητήσει τον λόγο από τον νταλικιέρη, γιατί δεν πήγαινε δεξιά, οπότε ίσως να είχε αποφευχθεί το μοιραίο; Και βέβαια μόνο για εξαίρεση δεν μπορούμε να ομιλούμε, αφού το φαινόμενο των φορτηγών που απεχθάνονται τη δεξιά λωρίδα και κάνουν τον βίο αβίωτο στα γρηγορότερα οχήματα είναι συνηθισμένο. Εξάλλου, ένας οδηγός λεωφορείου δεν επιχειρεί να προσπεράσει πάνω σε μία γέφυρα γεμάτη κακοτεχνίες, που όταν τη διασχίζεις νομίζεις ότι είναι διάσπαρτη από σαμαράκια. Πολύ περισσότερο, όταν η εξωτερική θερμοκρασία "μυρίζει" παγετό και οι ανεμοδαρμένες γέφυρες είναι οι πρώτες που πιάνουν πάγο (αποτελεί κοινό μυστικό για τους οδηγούς που κινούνται στον άξονα Θεσσαλονίκης-Αθήνας, ότι οι γέφυρες του Αξιού και του Αλιάκμονα παγώνουν εύκολα τον χειμώνα). Αν χάσεις εκεί τον έλεγχο ενός τόσο βαρέος οχήματος, τότε πλέον αφήνεσαι στα χέρια του Θεού και στην ποιότητα κατασκευής του λεωφορείου.
Οι φωτογραφίες και οι τηλεοπτικές λήψεις φέρνουν στο φως το επόμενο πρόβλημα. Το συγκεκριμένο λεωφορείο ήταν γηρασμένο και παλαιάς τεχνολογίας, χωρίς να σημαίνει ότι ήταν υποχρεωτικά και επικίνδυνο. Απλά ένα πιο σύγχρονο, ίσως να μην είχε συνθλιβεί όπως αυτό. Υπολογίζεται ότι γύρω στο 70% του στόλου των ΚΤΕΛ είναι δεκαπέντε ετών και άνω, τη στιγμή που οι εξελίξεις στον τομέα της παθητικής ασφάλειας τρέχουν με διαστημική ταχύτητα. Ένα σύγχρονο λεωφορείο είναι πολλαπλάσια ανθεκτικότερο στις ανατροπές, καθότι διαθέτει εξελιγμένους κλωβούς επιβατών που έχουν περάσει με επιτυχία ανάλογα τεστ ανατροπής.
