Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΜΑΤΙΕΣ Όχι φυλακή!
Το μηχανάκι, καινούργιο, γυαλιστερό, "τσίλικο" με δυο λόγια, βρίσκεται έξω από το κουρείο της πλατείας με τα κλειδιά επάνω του. Ο νεαρός, μπατίρης και μελαγχολικός, το βλέπει απ' τη γωνία, και τρέχουν τα σάλια του. "Ε, ρε και να το καβάλαγα για μια ωρίτσα, να τρέξω, να κάνω καμιά σούζα, να περάσω κι απ' την Αννούλα, για να με δει…" σκέφτεται. Και, ξάφνου, το αποφασίζει: σαλτάρει, πηδάει στη σέλα και γίνεται καπνός. "Πιάστε τον", φωνάζει ο κουρέας, "πιάστε τον!", φωνάζει κι ο ανθοπώλης. Σε λίγο, ο νεαρός βρίσκεται στο Τμήμα. Σαββατοκύριακο θα μείνει "μέσα", και τη Δευτέρα, γραμμή για Αυτόφωρο.
Πόσο "θα φάει" ο νεαρός κλέφτης; Δύο μήνες; Τρεις μήνες; Περισσότερο; Και τι θα γίνει, αν πάει στη φυλακή; Θα βάλει μυαλό και δεν θα ξαναπλώσει χέρι σε ξένη ιδιοκτησία; Δεν θα ήταν καλύτερο, αντί να οδηγηθεί στο "φρέσκο" να εκτίσει την ποινή του, προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο; Δεν θα ήταν καλύτερο, αυτό το τρίμηνο, αυτό το τετράμηνο, να ποτίζει δημόσια πάρκα, να κρατάει συντροφιά σε γερόντισσες, να βοηθάει στη μεταφορά ταχυδρομικών δεμάτων;
Αυτά όλα, οι "τετράγωνοι" Γερμανοί, τα βάλανε κάτω, πριν από μια δεκαετία. Και κατέληξαν στο συμπέρασμα: Όχι φυλακή. Δουλειά. Με τον τρόπο αυτό, και οι κρατούμενοι θα καταλαβαίνουν, στο πετσί τους, το λάθος τους και οι φυλακές θα "αναπνέουν" και η κοινωνία θα επωφελείται. Και κάτι ακόμη: το κράτος θα γλιτώνει λεφτά (λεφτά που "σκάνε" οι φορολογούμενοι), αφού δεν θα ταΐζει, μεσημέρι-βράδυ, τους κρατούμενους, στην "μπουζού".
Το μέτρο θα εφαρμοσθεί σύντομα και στην Ελλάδα. Οι Έλληνες αντιληφθήκαμε, επιτέλους, ότι ένας άνθρωπος που καταδικάζεται και πάει στο "γκεζί", δεν είναι "ένας… Εβραίος, που έχει ένα βαρέλι γεμάτο όρθιες πρόκες και ρίχνει μέσα στο βαρέλι τα παιδιά για να τους πιει το αίμα". Είναι ένας συμπολίτης μας, που έπεσε σ' ένα παράπτωμα, έκλεψε, έδειρε, έβρισε, τράκαρε με το αυτοκίνητό του και, σύμφωνα με τον νόμο, οφείλει να πληρώσει.
Κάτι σχετικό, "μικρό", όμως, θυμάμαι, είχε ζητήσει και μία εισαγγελέας. Τώρα, η τομή είναι πολύ μεγαλύτερη. Καίρια. "Φυλακή ή δουλειά;". Διάλεξε. Πιστεύω, ότι όλοι θα διαλέγουν τη δουλειά. Και με την κατάρτιση του Προεδρικού Διατάγματος, που αναμένεται, θα φύγουν από τα κελιά τους και θα κοιμούνται στα σπίτια τους, μετά την "κοινωνική εργασία" τους, οι 650 κρατούμενοι που εκτίουν σήμερα ποινές, έως τρία χρόνια.
Θέλω να σφίξω το χέρι του Φ. Πετσάλνικου, για την απόφασή του. Προχωράμε. Και το σωφρονιστικό μας σύστημα βελτιώνεται αισθητά.
