Εφημερίδα "Μακεδονία"
Αγιότητα και κοινωνία
Τις τελευταίες μέρες προβλήθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης δύο περιπτώσεις μοναχών που ξεπερνούν τα συνήθη ανθρώπινα μέτρα και υποδηλώνουν καταστάσεις αγιότητας. Πρόκειται για τον κοιμηθέντα ιερομόναχο Βησσαρίωνα (Φθιώτιδας) και τον εν ζωή μοναχό Μελέτιο (Γιαννιτσά). Δίπλα στις περιπτώσεις αυτές υπάρχουν πολλές άλλες που αναδεικνύονται κατά καιρούς και πολύ περισσότερες που μένουν στην αφάνεια και τις γνωρίζει μόνο ο Θεός. Ταυτόχρονα, στην μοναστική πολιτεία του Άθω, αλλά και σε άλλα μοναστήρια και ησυχαστήρια, όπως και σε ολοένα αυξανόμενο αριθμό ενοριακών ναών της πατρίδας μας, ανθεί μια ορθόδοξη πνευματικότητα που αποτελεί τον αντίποδα των νοσηρών φαινομένων της κοινωνίας μας και εκφράζει την ελπίδα για μια πολύπλευρη θρησκευτική, κοινωνική και εθνική αναγέννηση.
Κυρίαρχο και καθοριστικό στοιχείο στο φαινόμενο αυτό (που άνθησε στον ένα ή τον άλλο βαθμό σε όλη τη διάρκεια της πορείας της ορθοδοξίας) αποτελεί η πηγαία λαϊκή αναγνώριση και αξιολόγηση των περιπτώσεων της αγιότητας ή ουσιαστικής πνευματικής και κοινωνικής προσφοράς. Παρά τις κάποιες προσπάθειες εμπορευματοποίησης και εκμετάλλευσης ή ακόμη και της ύπαρξης νόθων περιπτώσεων, η λαϊκή συνείδηση σπάνια διαψεύδεται. Το θαύμα, απόρροια της πίστεως και της "κατ' εξαίρεσιν" θείας παρέμβασης, βρίσκεται τόσο κοντά μας που μπορεί να το ψηλαφίσει ο καθένας μας, φτάνει να έχει καθαρότητα, αγαθή προαίρεση και ταπείνωση.
Μία από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις των τελευταίων ετών, που η συνείδηση των πιστών κατέγραψε και ανέδειξε, με υψηλότατη πυκνότητα και αξιοπιστία, μια άγια σύγχρονη μορφή, είναι αυτή του γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτη, που κοιμήθηκε το 1994. Πολλά τα βιβλία που γράφτηκαν για την όσια ζωή και τις διδαχές του, αλλά και για πολλά θεωρούμενα ως θαύματά του. Μια και η Εκκλησία μας δεν τον έχει ανακηρύξει (ακόμη) άγιο ή όσιο, θα επιφυλαχθούμε και εμείς. Χρησιμοποιώντας, όμως, τη μέθοδο της λαϊκής αξιολόγησης από τους πιστούς, θα πούμε ότι οι μαρτυρίες που υπάρχουν (και είναι πάμπολλες) για τη βιωτή του Γέροντος τον έχουν ήδη κατατάξει στο χώρο της ορθόδοξης αγιότητας.
Μια ευγενική και αξιόπιστη προσπάθεια συλλογής και καταγραφής επωνύμων (στις περισσότερες περιπτώσεις) προσωπικών μαρτυριών και εμπειριών πιστούς χριστιανούς για τους λόγους και τη δράση του γέροντος Παϊσίου αποτελεί το έργο του κ. Νικολάου Ζουρνατζόγλου "Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924-1994. Μαρτυρίες προσκυνητών". Πρόκειται για ένα έργο ζωής, που με ζήλο ακάματο και συστηματικότητα εξαιρετική ανέλαβε και έφερε σε πέρας με επιτυχία ο επιμελητής της έκδοσης (από το 2003) και που έχει ήδη εκδοθεί σε β' επαυξημένη έκδοση (2005), ενώ αναμένεται και ο β' τόμος, που προφανώς θα γνωρίσει την ίδια υψηλότατη αποδοχή από τους αναγνώστες.
Το επώνυμο και λεπτομερές των μαρτυριών, το πλήθος τους (περισσότερες από 180) και η αλήθεια, η σοφία και η ορθόδοξη πνευματικότητα που αναβλύζουν αποτελούν πολύτιμο οδηγό ζωής και ερμηνείας του χριστιανικού μηνύματος, στη βάση της βιωτής και των διδαχών του οσίου γέροντος Παϊσίου. Ταυτόχρονα, προβάλλουν τη σύγχρονη αναζήτηση της αλήθειας από τον άνθρωπο, δίνουν τη "συνταγή" για τη αντιμετώπιση το πόνου και αποτελούν ένα δείκτη πορείας προς τα ουσιώδη αυτής της πρόσκαιρης ζωής και τα ουσιωδέστερα και αιώνια της επέκεινα.
