ΤΗ ΧΑΡΑ της νίκης επισκίασαν τα παράπονα των ανθρώπων του Ηρακλή για τον Καρατζά (φωτογραφία), ο οποίος ήταν κάκιστος στο χθεσινό παιχνίδι.

«Μόνο το 2002 διήνυσα απόσταση ίση με 415.425 χιλιόμετρα ή, αλλιώς, έκανα πάνω από 10 φορές τον γύρο του κόσμου, ενώ ολόκληρο το 2001 το πέρασα επισκεπτόμενος νέες χώρες»

Συμπεράσματα

Μέχρι και ο ήρεμος Κωφίδης εκνευρίστηκε από τα σφυρίγματα του διαιτητή της χθεσινής αναμέτρησης.

Απέχω 13 εδάφη για το Γκίνες

Στο προηγούμενο πείραμα μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι:

"Περιμέναμε χειρότερα από τον Καρατζά, αλλά ευτυχώς δεν του δώσαμε το δικαίωμα.

«Έχω επισκεφθεί 317 χώρες τα τελευταία 3 χρόνια»

α. Το σώμα τείνει προοδευτικά να ταλαντωθεί με την κυκλική συχνότητα, ω, που του επιβάλλουμε εξωτερικά· τελικά ταλαντώνεται με την εξωτερική κυκλική συχνότητα, ω0, έστω και εάν προηγουμένως ταλαντωνόταν με τη φυσική κυκλική συχνότητά του, ω.

Αν υπήρχε αμφισβητούμενη φάση, θα το έδινε το πέναλτι", ανέφεραν οι παίκτες του Ηρακλή.

Σύμφωνα με το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, κανείς δεν έχει επισκεφθεί όλες τις χώρες και τα εδάφη του κόσμου.

β. Ο χρόνος μετάβασης του συστήματος σε ταλάντωση με κυκλική συχνότητα την ω0 ποικίλλει, ανάλογα με την τιμή του ω: όσο πιο κοντά στη φυσική συχνότητα, ω0, βρίσκεται η τιμή του ω τόσο πιο πολύ χρόνο χρειάζεται το σύστημα για να φτάσει σε μία σταθεροποιημένη ταλάντωση.

ΣΧΕΔΟΝ σύσσωμη βρέθηκε η διοίκηση της ΠΑΕ στο γήπεδο της Λιβαδειάς.

Ο Τσαρλς Βέλεϊ στην πρωτεύουσα του Θιβέτ, Λάσα, μπροστά στο Potala Palace που είναι το σύμβολο του βουδισμού

γ. Το πλάτος της ταλάντωσης κατά τη μεταβατική περίοδο φαίνεται να μεταβάλλεται, αυξομειούμενο περιοδικά με συχνότητα μικρότερη από αυτήν που έχει το κύριο φαινόμενο.

Γιώργος Σπανουδάκης, Γιάννης Σαρηκεχαγιάς, Αλέξης Αδαμίδης, Μάκης Χαντές και Λάζαρος Καλαϊτζίδης παρακολούθησαν το παιχνίδι από τη θύρα των επισήμων και μετά το τέλος του αγώνα έδωσαν συγχαρητήρια στα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Πέρασα τα τελευταία τρία χρόνια και ξόδεψα περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια - δικά μου χρήματα - προσπαθώντας να γίνω ο πρώτος.

Εικ. 72

ΟΓΔΟΝΤΑ φίλοι του Ηρακλή βρέθηκαν στο γήπεδο της Λιβαδειάς.

Και πλησιάζω.

δ. Για τις σταθεροποιημένες ταλαντώσεις προέκυψε το εξής διάγραμμα του πλάτους, A (f), σε συνάρτηση με τη συχνότητα, f: όπου φαίνεται καθαρά ότι το μέγιστο πλάτος παρατηρείται περίπου για την τιμή [pic], η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στη φυσική συχνότητα [pic] του συστήματος - την οποία είχαμε προσδιορίσει προηγουμένως επίσης πειραματικά.

Τοποθετήθηκαν στο πέταλο και με τις φωνές τους βοήθησαν την ομάδα να φτάσει στη νίκη.

Αν συνυπολογίσω την πρόσφατη προσγείωσή μου στον μπλε παγωμένο διάδρομο της ρωσικής βάσης Novo στην Ανταρκτική, έχω επισκεφθεί συνολικά 317 χώρες και εδάφη.

Στη συνέχεια, θα δώσουμε μία ποιοτική, περισσότερο, περιγραφή για το πώς συμπεριφέρεται ένα φυσικό σύστημα, όταν, αναγκαστεί να εκτελέσει εξαναγκασμένες ταλαντώσεις με συχνότητα διαφορετική από τη φυσική του.

Οι άνθρωποι του Ηρακλή πάντως έδωσαν συγχαρητήρια στους διοικούντες του Λεβαδειακού για την άψογη φιλοξενία τους.

Κανείς άλλος δεν το είχε καταφέρει αυτό πριν από τα 55 και εγώ είμαι μόνο 37 ετών.

Επίσης, θα δούμε πότε επιτυγχάνεται συντονισμός - άλλοτε επιθυμητός και άλλοτε ανεπιθύμητος (μερικές φορές και καταστροφικός) - κατά την εξαναγκασμένη ταλάντωση ενός φυσικού συστήματος.

ΠΗΓΑΔΑΚΙ στήθηκε έξω από το γήπεδο μεταξύ των Κωφίδη και Λεμονή. Τώρα απέχω 13 εδάφη από το παγκόσμιο ρεκόρ. Οι δύο προπονητές συζητούσαν για το παιχνίδι, ενώ σχολίαζαν και τα υπόλοιπα αποτελέσματα.

Ξεκίνησα αρκετά «αθώα».

"Όποιος και να νικούσε σε Λιόσια και Κρήτη, εμείς πρέπει επειγόντως να πάρουμε βαθμούς για να σωθούμε.

Στους γονείς μου δεν άρεσαν (ούτε και τώρα αρέσουν) τα ταξίδια και δεν είχαν τα χρήματα να με στείλουν τόσο μακριά.

Τα πράγματα είναι δύσκολα", έλεγε ο Λεμονής.

Συχνά όμως θυμούνται τη στενοχώρια που ένιωθαν κάποιες φορές, όταν έβρισκαν ανοιχτή την πίσω πόρτα, τότε που ο δίχρονος γιος τους γινόταν άφαντος. ΤΕΣΣΕΡΙΣ κάρτες δέχτηκαν οι ποδοσφαιριστές του Ηρακλή από τον Καρατζά, αλλά το θετικό είναι ότι κανείς δεν συμπλήρωσε τέσσερις. Συνήθως κατόρθωνα να απομακρυνθώ μερικά τετράγωνα, πριν με γυρίσουν πίσω «περίεργοι» γείτονες… Κάτι που σημαίνει ότι στον αγώνα με το Αιγάλεω, η ομάδα θα παρουσιαστεί πλήρης.

Ειδικεύτηκα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Όμως το Χάρβαρντ ήταν εξαιρετικά ψυχρό τον χειμώνα, έτσι έπεισα τον εαυτό μου και τους καθηγητές μου ότι αυτό που χρειαζόμουν πραγματικά ήταν μια δόση «αυστραλιανών σπουδών». Τον Ιούλιο του 1986 απευθύνθηκα στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας. Ποτέ δεν το παρακολούθησα. Άρχισα να περπατώ στη Γέφυρα του Λιμανιού του Σίδνεϊ και πριν το συνειδητοποιήσω, βρισκόμουν στο Κερνς. Από εκεί συνέχισα στη Νέα Ζηλανδία και στα Φίτζι. Στα 22, πέρασα τρεις μήνες ταξιδεύοντας με το τρένο από τον Βορρά της Νορβηγίας στον Νότο της Σικελίας. Ύστερα από αυτό, ορκιζόμουν ότι είχα το πάθος ενός Ιταλού, την πειθαρχία ενός Γερμανού, την ψυχρότητα ενός Άγγλου και το κέφι ενός Ισπανού.

Η «Λίστα». Ιανουάριος 2000. Ήμουν 34 ετών. Είχα αφήσει πίσω μου μια καριέρα με επιτελικές αρμοδιότητες στον τομέα του λογισμικού ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είχα πρόσφατα παντρευτεί και ήμουν έτοιμος να αφοσιωθώ στα προσωπικά μου ενδιαφέροντα. Έτσι, η σύζυγός μου Κίμπερλι κι εγώ αποφασίσαμε να αφιερώσουμε τον επόμενο χρόνο στα ταξίδια. Από τον Ειρηνικό καταλήξαμε στην Ασία και από εκεί να νοικιάζουμε διαμερίσματα στο Παρίσι και το Μόναχο. Έτοιμους για τη Ρώμη μας βρήκε η «Λίστα». Και πώς άλλαξε τη ζωή μας!

«Η Λίστα» είναι έργο μιας οργάνωσης της Καλιφόρνιας (Σάντα Μόνικα), της Travelers Century List. Τα υποψήφια μέλη πρέπει να επισκεφθούν τουλάχιστον 100 περιοχές της - από εκεί και η λέξη Century, αιώνας. Ανανεώνεται κάθε δύο χρόνια και σήμερα περιλαμβάνει 317 χώρες και εδάφη, ομαδοποιημένα σε 12 περιοχές. Αποτελεί το σημείο εκκίνησης για όποιον τρέφει… πλανητικές φιλοδοξίες.

Μόνο το 2002 διήνυσα απόσταση ίση με 415.425 χιλιόμετρα ή, αλλιώς, έκανα πάνω από 10 φορές τον γύρο του κόσμου, ενώ ολόκληρο το 2001 το πέρασα επισκεπτόμενος νέες χώρες. Είδα συμμορίες ανδρών να βουτούν ενθουσιασμένοι βρώμικο κρέας καμήλας στο νερό στο αεροδρόμιο του Μογκαντίσου, ένα τελετουργικό υψηλής μαγειρικής στην Ιαπωνία, το χάος του Λάγος, τη χλιδή του ξενοδοχείου «Burj al Arab» στο Ντουμπάι… και τόσα άλλα.

Ο επόμενος σταθμός. Ο παγωμένος διάδρομος του αεροδρομίου στη βάση Novo ήταν η 314η περιοχή που επισκέφθηκα. Όμως η επιτροπή επιλογής της αμερικανικής οργάνωσης πρόσθεσε τον Δεκέμβριο του 2001 άλλες 3, το Κοσσυφοπέδιο, τη Σερβία και την Τρανσδνιέστρα (μεταξύ Ουκρανίας και Μολδαβίας). Σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου ανακάλυψα ότι το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες διαθέτει 14 περιοχές που είναι διαφορετικές συγκριτικά με τις αντίστοιχες της «Λίστας». Επόμενος προορισμός μου είναι η νήσος Κλίπερτον, ένα μικρό ακατοίκητο γαλλικό νησί στον Ειρηνικό. Το κείμενο του Τσαρλς Βέλεϊ δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «International Herald Tribune»

Σκέπτομαι να κάνω πολιτική καριέρα

Οι Αμερικανοί με ρωτούν συνήθως αν ένιωσα να απειλούμαι στα ταξίδια μου στη Μέση Ανατολή. Όχι. Οι μεγαλύτερες δυσκολίες μου έχουν να κάνουν με τις ανταποκρίσεις των πτήσεων, τις βίζες και το… «"πώς θα πληρώσω τώρα γι'αυτό;». Προσπαθώ να μαθαίνω αλλά και να σέβομαι τους διαφορετικούς πολιτισμούς. Ασφαλώς το μεγάλο ερώτημα είναι «τι έπεται». Τώρα πια, με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο η αμερικανική εξωτερική πολιτική και σκέπτομαι να κάνω πολιτική καριέρα ώστε να χρησιμοποιήσω τις εμπειρίες μου. Καθετί νέο, κάθε αλληλεπίδραση είναι και ένα μικρό κομμάτι του παζλ. Όλα μαζί, μου προσφέρουν μια προνομιακή εικόνα για το «κοινό» πρόσωπο της ανθρωπότητας.