ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Ο ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ

1.2 Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Πρόσκληση συνεργασίας με τις τοπικές αρχές

Η ανακούφιση της τρέλας

Επειδή το φως διαδίδεται στο κενό και στον αέρα με πολύ μεγάλη ταχύτητα, περίπου 3x108m/s, οι πρώτες προσπάθειες για τη μέτρησή της απέτυχαν. Ο Γαλιλαίος ήταν από τους πρώτους που προσπάθησε να μετρήσει την ταχύτητα του φωτός χρησιμοποιώντας απλά μέσα για την εποχή εκείνη. Έτσι τοποθέτησε δύο παρατηρητές πάνω σε δύο πύργους των τειχών της Πίζας, οι οποίοι απείχαν μεταξύ τους 5 μίλια. Κάθε παρατηρητής κρατούσε από ένα φανάρι που ήταν κλειστό και, όποτε χρειαζόταν, άνοιγε το παραθυράκι. Όταν ο πρώτος άνοιγε το παραθυράκι του φαναριού του, ο δεύτερος ήταν συνεννοημένος να ανοίξει το δικό του αμέσως μόλις έβλεπε το φως του πρώτου. Αν λοιπόν μετρούσε κανείς το χρόνο που περνούσε από τη στιγμή που ο πρώτος άνοιγε το παραθυράκι έως τη στιγμή που έβλεπε το φως του δεύτερου παρατηρητή (και με γνωστή τη μεταξύ τους απόσταση), με μια απλή διαίρεση θα μπορούσε να μετρήσει την ταχύτητα του φωτός. Όμως ο χρόνος αντίδρασης των δύο παρατηρητών ήταν πολύ μεγαλύτερος από το χρόνο που χρειαζόταν το φως για να διανύσει τη μεταξύ τους απόσταση και έτσι η μέθοδος αυτή δεν ήταν εφαρμόσιμη και οδήγησε σε αποτυχία. Έδειξε όμως ότι η ταχύτητα του φωτός είναι τόσο μεγάλη, ώστε είναι αδύνατο να μετρηθεί με τέτοια χονδροειδή μηχανικά μέσα.

Ο κ. Αμπντάλα θα συναντηθεί και με τους Παλαιστίνιους φοιτητές, που σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη

Ο τρελός είναι απλώς τρελός. Άρα ικανός για τα πάντα

Οι πρώτες επιτυχείς μέθοδοι για τη μέτρηση της ταχύτητας του φωτός ήταν βασισμένες σε αστρονομικές παρατηρήσεις.

Συνάντηση με τον δήμαρχο της Θεσσαλονίκης και το νομάρχη πρόκειται να έχει σήμερα ο Παλαιστίνιος πρέσβης, Αμπντάλα Αμπντάλα, που έφτασε χθες το βράδυ στην πόλη.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΣΑΛΙΚΟΓΛΟΥ

Πρώτος μέτρησε χονδρικά την ταχύτητα του φωτός ο Δανός αστρονόμος Ole Roemer (Όλε Ρέμερ, 1644-1710).

"Ήρθα να συγχαρώ από κοντά τον κ. Παπαγεωργόπουλο και τον κ. Παπαδόπουλο για την εκλογή τους και να συζητήσω παράλληλα για το πρόγραμμα 'Βηθλεέμ 2000'", δήλωσε ο κ. Αμπντάλα στην "Μ".

Λαχτάρησαν οι Ευρωπαίοι με τον πιλότο που πετούσε το αεροπλάνο πάνω από τη Φρανκφούρτη και απειλούσε να πέσει και να συντριβεί στο κτίριο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο Roemer υπολόγισε ότι η τιμή της ταχύτητας του φωτός είναι περίπου 2x108m/s.

Το πρόγραμμα "Βηθλεέμ 2000" θα αρχίσει από τα Χριστούγεννα 1999 και θα ολοκληρωθεί το Πάσχα του 2001. Θα περιλαμβάνει μορφωτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ μέσα στα γενικότερα σχέδια είναι να καθιερωθεί ως σύνθημα "Το σκαλοπάτι προς τα άστρα".

Η πόλη τέθηκε σε συναγερμό. Η μέτρηση αυτή έχει ιστορική αξία, διότι, εκτός του ότι προσέγγιζε αρκετά την πραγματική τιμή της ταχύτητας, έδειξε για πρώτη φορά ότι η ταχύτητα του φωτός έχει πεπερασμένη τιμή.

Κάθε σκαλοπάτι θα συμβολίζει κι ένα χρόνο από τη ζωή του Χριστού, ενώ οι πόλεις, που θα πάρουν μέρος στο πρόγραμμα, θα αντιπροσωπεύουν κι ένα από αυτά τα σκαλοπάτια.

Οι νωπές μνήμες του τρόμου επαναδραστηριοποιήθηκαν.

Μέχρι σήμερα έχει γίνει επίσημα πρόταση συμμετοχής μόνο στους δήμους Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Η 11η Σεπτεμβρίου δεν έχει ακόμα τακτοποιηθεί στα ήρεμα συρτάρια της Ιστορίας.

Σύμφωνα, όμως, με τον Παλαιστίνιο πρέσβη, θα προσκληθούν κι άλλες ελληνικές πόλεις να συμμετέχουν στο πρόγραμμα, καθώς κάποιες από αυτές έχουν αδελφοποιηθεί με αντίστοιχες παλαιστινιακές.

Την ανησυχία που προς στιγμή πήγε να αγγίξει τα όρια της υστερίας ακολούθησε η ανακούφιση.

Ο κ. Αμπντάλα πρόκειται να συναντηθεί με τους Παλαιστίνιους φοιτητές, που σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να συζητήσει τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν, και το απόγευμα θα επισκεφθεί την παλαιστινιακή παροικία.

Μια βαθιά και γενναιόδωρη ανακούφιση.

Παρά το γεγονός ότι το πρόγραμμα του κ. Αμπντάλα ήταν βαρύ, γεμάτο από επαγγελματικά ραντεβού, κατάφερε να δει από κοντά το ξεφάντωμα των Θεσσαλονικέων το βράδυ της Τσικνοπέμπτης.

Μαχητικά Tornado κατάφεραν με ασφάλεια να προσγειώσουν το μικρό αεροπλάνο.

"Δεν γνώριζα πως σήμερα είναι ξεχωριστή μέρα και τόσο εορταστική.

Η ανακούφιση όμως είχε κυρίως να κάνει με ένα άλλο γεγονός.

Χαίρομαι, πάντως, που βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη και θα δω το γλέντι των καρναβαλιών", μας δήλωσε χθες το βράδυ.

Ο δράστης δεν ήταν δράστης!

Ελένη Ζέρβα

Δεν ήταν δηλαδή έλλογο ον με κίνητρα, βούληση και πρόθεση διάπραξης του κακού. Ήταν "ψυχικά διαταραγμένο άτομο" όπως ανακοίνωσε η Αστυνομία. Με άλλα λόγια τρελός, δηλαδή "ακαταλόγιστος". Η ψυχιατρική διάγνωση που του αποδόθηκε ήταν και το καταλυτικό έναυσμα της οριστικής ανακούφισης που όλοι ένιωσαν. "Ουφ, ήταν τρελός". Τέρμα τα σενάρια συνωμοσιολογίας, η αναζήτηση ενόχων, σκοτεινών και δυσεντόπιστων κινήτρων, λιγότερο ή περισσότερο εμφανών τρομοκρατικών ελατηρίων. ΣΤΟΠ. Ησυχάστε. Το άτομο ήταν τρελό.

Ως διά μαγείας η επίκληση της τρέλας αίρει τον τρόμο που φωλιάζει στη συλλογική συνείδηση από την 11η Σεπτεμβρίου αλλά και άλλους αρχαιότερους τρόμους που εδράζουν στο συλλογικό ασυνείδητο. Αυτό το ίδιο ανακουφιστικό "ουφ, τρελός ήταν και όχι τρομοκράτης" συνόδευε προ μηνός και την ανακοίνωση της απόπειρας εναντίον της Ντόρας Μπακογιάννη.

Στα πολλά πράγματα που στερείται ένα ψυχικά διαταραγμένο άτομο θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και κάτι το θετικό. Στερείται της ιδιότητας του τρομοκράτη.

Ουδέν καλόν όμως αμιγές κακού.

Με το ακαταλόγιστο, έννοια που διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην απονομή δικαιοσύνης, ο ψυχικά άρρωστος κάτι κερδίζει και κάτι χάνει. Κερδίζει το μη αξιόποινο των πράξεών του. Τόσο ο Φρανκ Στέφαν Στράμπαχ, από τη Φρανκφούρτη, όσο κι ο Γεώργιος Σανδάλης, από το Αιγάλεω, δεν θα εκτίσουν ποινή φυλάκισης αλλά θα παραμείνουν καθώς φαίνεται έγκλειστοι για θεραπεία σε ψυχιατρικό κατάστημα εφόσον τεκμηριωθεί ότι "ένεκα διαταράξεως των ψυχοδιανοητικών τους λειτουργιών δεν είχαν συνείδηση του άδικου των πράξεών τους".

Εκείνο που και οι δυο, καθώς και οι δράστες αντίστοιχων ενεργειών, χάνουν είναι το κίνητρο των πράξεών τους. Οι πράξεις τους στερούνται κινήτρων. Είναι μη πράξεις. Και οι ίδιοι τους μη υποκείμενα πράξεων. Συμβολικά νεκροί δηλαδή.

Θυμηδία κατ' εξοχή προκαλούν οι παραληρητικές ερμηνείες των πράξεών τους. "Με παρακολουθούσαν μέσω DNA και ραδιοφωνικών κυμάτων. Η Ντόρα έπρεπε να το μάθει, γι' αυτό έκανα την απόπειρα". "Ήθελα να θυμηθεί ο κόσμος τη Ρέσνικ, την αστροναύτισσα που άδικα σκοτώθηκε το 1986 στο διαστημικό λεωφορείο "Τσάλεντζερ". Γι' αυτό πέταξα πάνω από τη Φρανκφούρτη". Χλεύη, θυμηδία. Αποτροπιασμός. Όχι απορία. Ο τρελός δεν δικαιούται απορίας. Ούτε ερμηνείας. Είναι απλώς τρελός. Και άρα ικανός για τα πάντα. Η αλήθεια είναι ότι ψυχικά διαταραγμένα άτομα κατασκευάζουν παραληρήματα και ενδίδουν σε ψευδαισθησιακούς δικούς τους κόσμους. Είναι ίδιον της διαταραχής τους που με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπευτική στήριξη καθώς και με τη συνδρομή του οικογενειακού και κοινωνικού περίγυρου μπορεί άριστα να ελεγχθεί. Εκείνο που δεν είναι ίδιον της διαταραχής τους είναι η εγκληματικότητα. Δεν είναι πιο επικίνδυνοι οι ψυχικά ασθενείς από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Όλα τα έγκυρα ερευνητικά πορίσματα των τελευταίων ετών το πιστοποιούν.

Γεγονότα όπως τα δύο τελευταία δεν αφηγούνται την επικινδυνότητα αλλά τη θεατότητα που τα μεμονωμένα αυτά περιστατικά αποκτούν. Τον τρόπο με τον οποίο υποδαυλίζουν τη φροντίδα των μίντια τροφοδοτώντας το δέλεαρ του εντυπωσιασμού, του ρίγους και του θεάματος.

Ψυχικά άρρωστα άτομα είναι πολύ πιο πιθανό όχι να διαπράττουν αλλά να υφίστανται βία, εγκατάλειψη, περιθωριοποίηση, στιγματισμό. Δραματικό, προχθεσινό μόλις, παράδειγμα η ψυχικά άρρωστη γυναίκα που αυτοπυρπολήθηκε μαζί με τα παιδιά της σε καταυλισμό σεισμοπλήκτων.

Το στερεότυπο του επικίνδυνου και δυνάμει εγκληματικού ατόμου είναι μία από από τις πιο ευδιάκριτες θεσμικά αποδεκτές μορφές βίας που υφίστανται οι ψυχικά ασθενείς.

Η ψυχική ασθένεια από τα βάθη των αιώνων διαταράσσει με τον ανοίκειο χαρακτήρα της τη φυσική τάξη των πραγμάτων. Ανέκαθεν υπήρχε. Ακόμα όμως και αν δεν υπήρχε, θα οφείλαμε ιδιαίτερα σήμερα να την επινοήσουμε. Έτσι καθώς ενσαρκώνει και συμπυκνώνει το παράδοξο και ακατανόητο των ανθρωπίνων συμπεριφορών, έτσι καθώς κομίζει το σκοτεινό μιας τρομοκρατικής λογικής χωρίς να χρειάζεται να ανατρέχουμε σε δύσβατα και πολύπλοκα μονοπάτια σκέψης για να την αποκωδικοποιήσουμε. Έτσι καθώς με τα συμπαγή διαχωριστικά τείχη που υψώνονται ανάμεσα σε "αυτούς" και σε "εμάς" καθησυχάζει η ευρύτερη ομάδα για τη φυσιολογικότητά της. "Μα μην το ψάχνεις, το έκανε επειδή είναι τρελός". Πανάκεια, πάγχρηστον, η τρέλα αίρει την αμφιβολία, την απορία, τον τρόμο. "Ουφ, Θεέ μου, ευτυχώς ήταν τρελός".