ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ; Αμερικανικοί «εκβιασμοί» για πλήρη συμμόρφωση

Πολιτική και διοικητική οργάνωση: τα ανάκτορα

Έχουμε μάθει να ζούμε με τα ψέματα.

ΛΟΥΚΑΣ ΔΗΜΑΚΑΣ

Ο δίσκος της Φαιστού αποτελεί το σπουδαιότερο δείγμα ιερογλυφικής γραφής από την Κρήτη. Μέχρι στιγμής δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί και το περιεχόμενο του παραμένει ακατανόητο. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι πρόκειται για ύμνο σε κάποια θεότητα. (Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου)

Έχουμε μάθει να βαυκαλιζόμαστε για τη μοναδικότητα της πόλης μας, για τις δήθεν προοπτικές ανάπτυξης, για τη δήθεν μητρόπολη των Βαλκανίων και άλλα τέτοια.

Πλήρη ευθυγράμμιση σ' όλα τα θέματα όσον αφορά το Ιράκ απαιτεί η Ουάσιγκτον από την Αθήνα, και μέχρι να πετύχει τον στόχο της δεν αναγνωρίζει ουσιαστικά καμία από τις πολλαπλές διευκολύνσεις που της παρέχει η Ελλάδα στις βάσεις της Σούδας και στον εναέριο χώρο της.

Μεταγραφή των ιερογλυφικών του δίσκου της Φαιστού. Δεν υπάρχει σχέση με τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά. Παρουσιάζονται μορφές και αντικείμενα της καθημερινής ζωής, ανθρώπινες μορφές και μέλη του σώματος, εργαλεία, ζώα και φυτά. Μπορείς να προσδιορίσεις τι εικονίζουν τα σύμβολα, σύμφωνα με την αρίθμηση;

Είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι όταν κρύβουμε επιμελώς τις αφέλειες και γελοιότητές μας και μέσα στα πλαίσια ενός επαρχιώτικου και τελείως επίπλαστου καθωσπρεπισμού, δεν θέλουμε να θίξουμε και κυρίως να στενοχωρήσουμε κανένα.

Η στάση αυτή της Ουάσιγκτον έχει ενοχλήσει κυβερνητικούς κύκλους καθώς, πέραν της «μη αναγνώρισης» της στάσης της από τις ΗΠΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα και επικρίσεις μερίδας του αμερικανικού Τύπου. Τα ανάκτορα είναι μεγάλα συγκροτήματα κτιρίων, αποτελούνται δηλαδή από πολλές πτέρυγες δωματίων και είναι τα διοικητικά, οικονομικά, θρησκευτικά και καλλιτεχνικά κέντρα της περιοχής στην οποία βρίσκονται.

Κι έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και ήσυχοι.

Της χρεώνουν συγκεκριμένα λίγο - πολύ ορισμένοι αναλυτές τον αντιαμερικανισμό της ελληνικής κοινής γνώμης, τον οποίο μάλιστα αποδίδουν σε «επικίνδυνο λαϊκισμό» της κυβέρνησης και σε ανοχή της σε αντιαμερικανικές φωνές στο εσωτερικό. Παρά τις επιμέρους διαφορές όλα τα μινωικά ανάκτορα έχουν τα εξής κοινά χαρακτηριστικά:

Αλλά έτσι δεν γίνεται πολιτική.

Στην κατεύθυνση αυτή κινήθηκε πριν από λίγες ημέρες το - συντηρητικό πάντα - κύριο άρθρο της εφημερίδας «The Wall Street Journal», ενώ την ίδια στιγμή η «The New York Post» κατέτασσε τη «συνεχώς αντιαμερικανική Ελλάδα» και τη Σερβία στις μόνες χώρες της ΝΑ Ευρώπης που δεν έχουν συνταχθεί με τις ΗΠΑ στο θέμα του πολέμου.

• Έχουν προσανατολισμό στον άξονα Βορρά-Νότου.

Έτσι μόνο κοινωνικές σχέσεις και παρέες οικοδομούνται.

Και ενώ μεν αυτό είναι σωστό, σημειώνουν κυβερνητικοί κύκλοι, ο Λευκός Οίκος προχωρά ένα βήμα πιο πέρα, μηδενίζοντας την παροχή διευκολύνσεων στη Σούδα και στον εναέριο χώρο.

• Έχουν μία ορθογώνια κεντρική αυλή.

Πιστεύω πως υπάρχει μια κακώς εννοούμενη αντίληψη για το τι σημαίνει, τελικά, σύγκλιση και συμπόρευση κοινωνικών δυνάμεων.

Χαρακτηριστικά, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου κ. Φλέισερ αρνήθηκε οποιοδήποτε σχόλιο για την εν εξελίξει ελληνική συνδρομή στις ΗΠΑ λέγοντας ότι διάφορες χώρες συνεισφέρουν…

Γύρω της αναπτύσσονται οι πτέρυγες των δωματίων.

Άχρωμη, άγευστη και κυρίως ακίνδυνη και απονευρωμένη από κάθε πολιτική διάσταση και ιδεολογική συνάντηση, που δεν θέλει ο λόγος της να συγκρουστεί με κανέναν ή μη μόνον ίσως, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, με τον κοινωνικά υποδεέστερο αντίπαλο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε σύγκλιση, ούτε πολιτικό μόρφωμα αξιόπιστο, συνεκτικό και ανθεκτικό στο χρόνο.

Δικαιολόγησε μάλιστα προηγούμενη ευθεία αναφορά στη στάση της Τουρκίας, λέγοντας ότι η Άγκυρα εξέφρασε δημόσια τη στάση της!

• Ήταν πολυώροφα, είχαν μεγάλες κλίμακες, φωταγωγούς, σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης και αρκετοί χώροι τους έφεραν τοιχογραφίες.

Αυτό παθαίνει σήμερα ακόμη και η αριστερά -που εζήλωσε φαίνεται λόγω απουσίας από την κοσμικότητα- και η οποία δεν μπόρεσε τα τελευταία χρόνια να διαμορφώσει πρόσωπο στην πόλη και κυρίως να εκφράσει πολιτικό λόγο ή έστω να συγκεντρώσει τα σπαράγματα και τα απομεινάρια του.

Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι και η Αθήνα, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο (υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας), έχει δημοσίως δηλώσει την παροχή των διευκολύνσεων, ενώ στον κ. Τ. Μίλερ έχει διαμηνυθεί επισήμως ότι οι λιμενικές διευκολύνσεις και οι διελεύσεις (με μηδενική προειδοποίηση…) θα συνεχισθούν, αν υπάρξει απόφαση του ΟΗΕ για επιχειρήσεις κατά του Ιράκ.

Από αυτές αντλούμε πλήθος πληροφοριών για πολλές από τις πτυχές της ζωής των Μινωιτών.

Γιατί στα νέα φαινόμενα κοινωνικών προτύπων και συμπεριφορών δεν μπορείς να απαντάς με λογικές απαρχαιωμένες και αγκυλωμένες, που δεν μπορούν να αντιληφθούν την πολυπλοκότητα και κυρίως τους προσανατολισμούς των νέων αυτών φαινομένων.

Σε αποστολές

• Δεν ήταν οχυρωμένα. Από την άλλη, είναι φυσικό πως η συνάντηση των δυνάμεων που βλέπουν το ελληνικό αύριο, ενταγμένο στη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση.

Η στάση αυτή της Ουάσιγκτον καθίσταται ακόμη πιο προβληματική αν αναλογισθεί κανείς, λένε κυβερνητικοί κύκλοι, ότι η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή 5-6 πλοία της σε διάφορες συμμαχικές αποστολές - και στην Αραβική Θάλασσα.

Τα ανάκτορα ήταν η κατοικία του άρχοντα της ευρύτερης περιοχής, όπου συγκεντρωνόταν η παραγωγή και τα εμπορεύματα για να διατεθούν στο εσωτερικό του νησιού ή στο εξωτερικό.

Είναι εξίσου φανερό πως με τη λογική, που διαπαιδαγωγούνταν ο πασοκικός χώρος επί εικοσιπέντε χρόνια, είναι αδιανόητο γι' αυτόν να αποδεχτεί πως στην προοπτική η μοναξιά δεν ωφελεί, και ειδικά σε θέματα διαχείρισης της εξουσίας.

Έχει ακόμα δυνάμεις στο Αφγανιστάν και στα Βαλκάνια, ενώ έχει δηλώσει ετοιμότητα και για συνδρομή σε ανθρωπιστικά θέματα ύστερα από ενδεχόμενη επίθεση στο Ιράκ.

Ήταν επίσης κέντρα κατασκευής πολύτιμων αντικειμένων και καλλιτεχνημάτων, καθώς και θρησκευτικά κέντρα, όπου μαζευόταν πλήθος κόσμου με την ευκαιρία διαφόρων τελετών.

Όπως, επίσης, είναι αδύνατον να μας πείσει ότι μπορεί να δει μακρύτερα από τη μύτη του.

Και μάλιστα, επισημαίνουν οι ίδιοι κύκλοι, ενώ εξελίσσεται η προεδρία της στην Ε.Ε.

Στα ανάκτορα δηλαδή ζούσε, κυκλοφορούσε και εργαζόταν μεγάλος αριθμός αξιωματούχων, υπαλλήλων και τεχνιτών.

Γιατί δεν πείθομαι ότι θα δοθεί νέα πνοή στο δήμο της πόλης με καλύτερα κτυπήματα φάουλ ή μεγαλύτερη ευστοχία στα τρίποντα.

Παράλληλα, υπήρχαν διάσπαρτες σε ολόκληρη την Κρήτη αγροικίες ή επαύλεις που συγκέντρωναν τη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή της περιοχής τους και έλεγχαν τη διακίνηση των προϊόντων για λογαριασμό των ανακτόρων.

Γιατί τι άλλο θα έχουν να προσφέρουν στις σημερινές δύσκολες συνθήκες τα δύο προηγούμενα παιδιά του συνδυασμού που ξέρει και μπορεί, χωρίς να υποτιμώ καθόλου ούτε τη γνώμη ούτε τη συμμετοχή τους.

Το πολιτικό, διοικητικό και οικονομικό σύστημα της μινωικής Κρήτης ήταν δηλαδή συγκεντρωτικό, με κέντρο τα ανάκτορα.

Φαίνεται πως η απουσία του πλειοψηφήσαντος Φασούλα, πριν κάποια χρόνια, δεν έχει συνετίσει κανέναν. Και με σχηματισμό κατά τεκμήριο φθαρμένο, δοκιμασμένο στην πλειοψηφία του και αποτυχημένο ο συγκεκριμένος συνδυασμός δεν μπορεί να ευαγγελίζεται δραματικές αλλαγές και βελτιώσεις. Άρα, η προσέλκυση των ψήφων πρέπει να αποκτήσει κάποια άλλα χαρακτηριστικά και να μη μείνει απλά και μόνον στη συγγένεια των περί την αυτοδιοίκηση αντιλήψεων γιατί επί της ουσίας ούτε αυτή υπάρχει. Το ζητούμενο είναι να κατακτηθεί, εάν αποδειχθεί, φυσικά, προηγουμένως ότι είναι επιθυμητό.

Το μέγιστο, όμως, ερώτημα που πηγάζει από τα νέα φαινόμενα πλήρους απονεύρωσης και κυρίως ουδετεροποίησης του πολιτικού λόγου, αφορά το πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα του οράματος για την πόλη. Τελικά, εάν αύριο επενδυθούν στη Θεσσαλονίκη κάποια τρισ. δραχμές (πανηγυρίσατε εργολάβοι) και αποκτήσει και τραμ και μετρό και υπόγεια πάρκιγκ και πράσινο και υποθαλάσσια σήραγγα και όλα όσα αφειδώς υποσχέθηκαν οι υποψήφιοι, λύθηκε το πρόβλημα της πόλης; Μιας πόλης που βουλιάζει στην απραξία, την αδράνεια και την απάθεια, χωρίς όραμα και κυρίως στόχους για το μέλλον. Χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα εφικτή και βιώσιμη λύση για τη διαμόρφωση ενός ιστού κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού που θα μπορεί να σχεδιάσει και οραματιστεί για το αύριο της πόλης. Χωρίς να έχει στο ελάχιστο αντιληφθεί του τι συμβαίνει γύρω της στη γειτονιά αλλά και λίγο μακρύτερα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο καλλωπισμός και η λύση των όποιων προβλημάτων δεν αρκεί για να ξεκολλήσει αυτή πόλη από το βάλτωμά της.