Είδηση: Χιονίζει το χειμώνα!

"Διαλυμένη οικογένεια" δεν σημαίνει απαραίτητα δυστυχία. Το διαζύγιο μπορεί να… οδηγήσει στην ευτυχία, ακόμα και όταν υπάρχουν πολλά παιδιά!

Θέλω να πάρω μηχανή!

Καταστάσεις υστερίας και ψυχο…ψύχωσης στο βωμό της τηλεθέασης

Τρεις οικογένειες σε μία

(Από τον Τύπο)

Από τις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών προεξοφλούσαν την έλευση στη χώρα μας του… Αρμαγεδδώνα.

Χωρισμένοι με δύο παιδιά ο καθένας - και δύο δικά τους - όλα καλά!

Γουστάρω πρόταση… "Θέλω να πάρω μηχανή". Η απόλυτη καταστροφή που θα έφερνε το κύμα του χιονιά, το οποίο, σύμφωνα με "ασφαλείς πληροφορίες", ταξίδευε από τη Ρωσία προ τα νότια, ήταν δεδομένη.

ΑΡΕΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στ' αυτιά μου ακούγεται κάτι σαν ωραία μουσική. Αρωγοί στην προσπάθεια των καναλιών να γεννήσουν θέμα πιασάρικο, από αυτά που τρελαίνουν τα μηχανάκια μέτρησης της τηλεθέασης, και (ορισμένοι) μετεωρολόγοι, γεγονός που πρέπει να σχολιαστεί με δυσμένεια, καθώς βλέπουμε να εντάσσονται με τη σειρά τους (μετά τους σεισμολόγους) στο τηλεοπτικό σταρ σίστεμ.

Όταν η Γιούλη γνώρισε τον Διονύση είχαν και οι δυο στο ενεργητικό τους από έναν αποτυχημένο γάμο, ένα επιτυχημένο… διαζύγιο και δυο παιδιά. Είχαν και οι δυο αποχωρήσει από έναν άτυχο γάμο αλλά όχι από την ιδέα του γάμου, της οικογένειας.

Θυμάμαι όλα τα βράδια που ζαχάρωνα το τάδε μοντέλο έξω από γυαλιστερή βιτρίνα και ας μην είχα ποτέ μου τα χρήματα να το αγοράσω.

Καταγράψαμε την αγωνία των τηλερεπόρτερ να μας πείσουν για το επερχόμενο κακό, όπως καταγράψαμε και τις εκπληκτικές ανταποκρίσεις από τη Φλώρινα, Κυριακή βράδυ, σε απόγνωση ο ρεπόρτερ μας πληροφορούσε ότι "τώρα πέφτουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού" και ότι "ο υδράργυρος έχει πέσει στους μείον δύο βαθμούς".

Ο Διονύσης Κλαδάς με τη Γιούλη και τα τέσσερα από τα έξι παιδιά της οικογένειας!

Το ήθελα και αυτό και άλλα πολλά επίσης!

Πρόκειται φυσικά για καιρικά φαινόμενα από αυτά που αναγκάζουν τους κατοίκους της Φλώρινας να κυκλοφορούν με το… φανελάκι.

Ο έρωτας με την πρώτη ματιά ήταν καθοριστικός στην προσωπική τους σχέση αλλά αυτό δεν τους έκανε βιαστικούς:

Αν σήμερα με ρωτούσε κάποιος ποια μοτοσικλέτα θα ήθελα να αποκτήσω, θα έκανα μια λίστα από καμιά δεκαριά τουλάχιστον.

Η υπερβολή θριάμβευσε και αυτή τη φορά. " Όλοι μας οι χειρισμοί έγιναν με χειρουργική… ακρίβεια", θυμάται γελώντας ο Διονύσης.

Θα στεκόμουν αναποφάσιστος μπροστά στο δίλημμα ποια να διαλέξω και θα κατέληγα με την πιο άχρηστη απ' όλες!

Γιατί βαρυχειμωνιά (που ούτε καν αυτή νοιώσαμε τουλάχιστον χθες στη Θεσσαλονίκη) είχαμε και τα παλιά τα χρόνια. "Ο καθένας μας έπρεπε να κερδίσει και τη συναίνεση των παιδιών του και των παιδιών του άλλου…", εξηγεί η Γιούλη.

Σε μένα ποτέ δε μέτρησαν οι λεγόμενες "χρηστικές" μοτοσικλέτες.

Και μια χαρά πορεύονταν οι άνθρωποι. "Δεν ήμασταν μόνοι μας, υπήρχαν η Σοφία και ο Δημήτρης, τα παιδιά του Διονύση.

Αυτές που καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες σου.

Πρόσεχαν λίγο παραπάνω, μείωναν τις μετακινήσεις τους και περίμεναν τη βελτίωση του καιρού. Και από την άλλη ο Αλέξανδρος και ο Στέφανος, τα δικά μου παιδιά…".

Είναι αυτές οι υπέροχες κατασκευές που τα κάνουν σχεδόν όλα.

Μόνο που τότε δεν είχαμε ιδιωτική τηλεόραση.

Το ζητούμενο στην περίπτωσή τους δεν ήταν να ενωθούν απλά δυο άνθρωποι, αλλά δυο οικογένειες σε μια μεγαλύτερη.

Ελίσσονται άνετα στην πόλη, σου επιτρέπουν να κάνεις μικρά ταξιδάκια, πηγαίνεις μαζί τους διακοπές και, όταν έχεις όρεξη, πλαγιάζεις συγκρατημένα σε κάνα "στριφτερό" επαρχιακό δρόμο.

Η οποία έφτασε στο σημείο να αναγκάζει και την πολιτική ηγεσία της χώρας να συστήνει ακραία μέτρα, όπως τη μη μετακίνηση των πολιτών.

Αρκετά μεγαλύτερη, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, αφού πολύ σύντομα μετά τον γάμο τους απέκτησαν την 4χρονη σήμερα Ναταλία και λίγο αργότερα το μωρό τους, τη Νίνα…

Πέρα όμως από τη χρησιμότητα υπάρχει και η φαντασία! Γιατί γνώριζαν οι αρμόδιοι ότι αν κάτι συνέβαινε, αν λίγο χειρότερα ήταν τα πράγματα, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο τους στα τηλεδικεία των οκτώ.

Έτσι η οικογένεια του Διονύση Κλαδά και της Γιούλης Τσαπατσάρη, έγινε… πολύτεκνη - με έξι παιδιά από τρεις γάμους!

Άμα την έχεις "δει" με ένα μηχανάκι ότι πρέπει να γίνει δικό σου, το πιο άχρηστο απ' όλα να είναι, αυτό θα αγοράσεις!

Την άτυπη απαγόρευση κυκλοφορίας την πλήρωσε η αγορά της Θεσσαλονίκης χθες πρώτη ημέρα των εκπτώσεων, οπότε η κίνηση ήταν ελάχιστη, καθώς ο κόσμος τρομοκρατήθηκε. Οι ηλικίες τους;

Θα το αγοράσεις γιατί γουστάρεις τον εαυτό σου επάνω του, γιατί γουστάρεις να το παρκάρεις κάτω από το σπίτι σου και να το βλέπεις από το μπαλκόνι, γιατί είναι το ονειρεμένο δικό σου μοτάρι.

Μέχρι και φαινόμενα επιδρομής στα ράφια των σούπερ μάρκετ βιώσαμε, ενδεικτικό της υστερίας που καλλιεργήθηκε. Απο 14 μηνών έως 20 χρόνων! Είναι απλά τα πράγματα για εκείνους που παθιάζονται με τους δύο τροχούς: τα θέλουν όλα!

Γιατί, άλλο πράγμα η σωστή πρόγνωση και η προσοχή όταν περιμένουμε ακραία καιρικά φαινόμενα και άλλο η καλλιέργεια καταστάσεων ομαδικής ψυχο…ψύχωσης. Η μάχη για τον Αλέξανδρο.

Απομένουν εκείνοι οι όψιμοι μοτοσικλετιστές που αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν δίτροχο γιατί δεν αντέχουν το καθημερινό πήξιμο με τα τετράτροχα κουβαδάκια.

Όχι, δεν ήταν πάντα βελούδινη η κατάσταση και δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές… επιτυχίας!

Αυτοί οι καημένοι είναι φοβισμένοι, δεν κατέχουν και την τέχνη, και δεν έχουν και όρεξη να μπουν στην "οικογένεια".

Κόπιασαν ιδιαίτερα και οι δυο τους να "παντρέψουμε όχι μόνο τους εαυτούς μας αλλά και ό,τι κουβαλούσαμε για να υπάρξει αποδοχή και αρμονία στην κοινή ζωή μας…".

Αυτοί, δυστυχώς, θα αγοράσουν ό,τι τους πουλήσουν!

Για τον Διονύση Κλαδά δεν ήταν πρόβλημα να αποδεχθεί και να αγαπήσει τα παιδιά της Γιούλης.

Τέλος πάντων… εμείς θα κάνουμε το χρέος μας.

Αλλά ίδρωσε (!) πραγματικά στην αρχή, όπως παραδέχεται, κι ας έχει περάσει όλη του τη ζωή με παιδιά ως καθηγητής Φυσικής - διευθυντής τα τελευταία χρόνια σε διεθνές Λύκειο (Ι.Β) ιδιωτικού σχολείου:

Θα γράψουμε ό,τι μας κατεβαίνει στο μυαλό, κατατάσσοντας τις μοτοσικλέτες σε γενικές κατηγορίες, σύμφωνα με το σχεδιασμό και τη φιλοσοφία κατασκευής τους.

"Με τον Στέφανο ήταν πιο εύκολα τα πράγματα, ήταν μόλις πέντε χρόνων.

Εσείς θα διαλέξετε ποιος τύπος σας ταιριάζει και φυσικά θα πληρώσετε… τη νύφη!

Με τον Αλέξανδρο που είχε πατήσει στα δέκα, ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα, έπρεπε να τον κερδίσω βήμα - βήμα, να τον πείσω με έργα και όχι με λόγια ότι θα ήμουν ο σύντροφος στη ζωή της μαμάς τους και δικός τους φίλος που δεν αποσκοπούσε να πάρει τη θέση του πατέρα τους στη ζωή τους. Βοήθησε πολύ με τη στάση του και ο πατέρας τους που είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, αγαπάει τα αγόρια του και είναι κοντά τους κάθε φορά που τον χρειάζονται. Η πόρτα μας είναι πάντα ανοικτή γι' αυτόν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες ή μέρες - να πάρει και να φέρει τα παιδιά. Υπάρχουν οι δικές τους ανάγκες και όλοι δουλεύουμε γι' αυτές…".

Ο χρόνος είναι πολύ σημαντικό πράγμα, πιστεύει η Γιούλη Τσαπατσάρη που κουβαλάει δύο κουλτούρες - του Έλληνα πατέρα της και της Ολλανδέζας μητέρας της. Από την τελευταία διδάχθηκε να μη βιώνει ζωή παιδοκεντρική αλλά "ζωή με πολλά κεφάλαια και πολλές ανάσες! Αγαπηθήκαμε με τον Διονύση και εμπιστευτήκαμε ο ένας τον άλλον για ένα φρέσκο ξεκίνημα. Δεν ζητήσαμε την άδεια των παιδιών μας, απλώς τους δώσαμε χρόνο! Ήρθε η στιγμή που εκείνα άναψαν πράσινο φως και τότε ξέραμε ότι ήμασταν ελεύθεροι να προχωρήσουμε…".

Με κανόνες και όρια η μεικτή οικογένεια "δουλεύει ρολόι"

Η μεικτή οικογένεια δεν είναι "ένα στοίχημα ή μια παρτίδα σκάκι που πρέπει κάποιος να κερδίσει". Πρέπει να είναι όλοι κερδισμένοι, όλοι ευχαριστημένοι αλλά και όλοι "να συμβιώνουν κάτω από συγκεκριμένους κανόνες και όρια, σεβόμενοι τον χώρο, τον χρόνο και την προσωπικότητα των υπολοίπων". Αυτό είναι κάτι που μπορεί να λειτουργήσει και να αποδώσει ευκολότερα "σε μια πολύτεκνη παρά σε μια οικογένεια με ένα ή δυο παιδιά", πιστεύει ο Διονύσης Κλαδάς. Στη δική τους καθημερινή πρακτική πάντως έχει αποδώσει!

Χρωστάνε φυσικά όλοι τους πολλά στη Γιούλη που έχει έναν μοναδικό τρόπο να ρυθμίζει τα πράγματα - χωρίς να είναι τελειομανής και χωρίς να αφήνει τίποτα στη μέση. Δείχνει απεριόριστη υπομονή και δεν παραπονιέται που αυτή τη στιγμή δεν εργάζεται για να μεγαλώσει και τα δυο μικρότερα παιδιά - ξέρει ότι όλα έχουν τη δική τους αξία και την ευχαριστεί αυτό που κάνει στον παρόντα χρόνο. Φροντίζει όμως πάντα να δίνει χρόνο και στον εαυτό της και στη σχέση της με τον Διονύση.

"Ξεκίνησα στα 40 μου μια δεύτερη ζωή με τη Γιούλη, όλα από την αρχή, όλα από το μηδέν", λέει ο Διονύσης. "Και πήγαν όλα θαυμάσια. Στα 41 έγινα πατέρας στο τρίτο μου παιδί και ένιωσα πέντε χρόνια νεώτερος. Στα 44 έγινα τέταρτη φορά πατέρας και… τριάντα χρόνων. Ανεβαίνω τρία -τρία τα σκαλιά στο σχολείο και την ίδια ώρα παρατηρώ 17ρηδες να σέρνονται από ανία…".

Πατριός και μητριά, οι νέοι ρόλοι…

Ο ρόλος του πατριού είναι τρεις φορές δυσκολότερος από τον ρόλο του πατέρα. Πρέπει να προσέχεις τι λες, πού επεμβαίνεις, αν θα μαλώσεις και πώς ένα παιδί. Όπως ομολογεί ο Διονύσης Κλαδάς, "στην αρχή τα όρια είναι πολύ λεπτά. Πρέπει να προσέχεις, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να πάρουν λάθος μηνύματα. Στην πορεία τα παιδιά εκτιμούν ότι μπήκες στη ζωή τους βαθμιαία και σιγουρεύονται ότι δεν αγαπάς μόνο τη μαμά τους αλλά και εκείνα. Τότε μπορεί να σου επιτρέψουν να είσαι και ο δεύτερος πατέρας τους…".

Ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες αντιμετώπισε η Γιούλη με τα παιδιά του Διονύση που ήταν στην εφηβεία και ζούσαν κυρίως με τη μητέρα τους: "Αν και οι γονείς τους είχαν χωρίσει πολύ πριν εμφανισθώ εγώ, ήταν μαγκωμένα μαζί μου. Ευτυχώς τα τρία αγόρια έκαναν καλή παρέα, πολλές φορές ο πατέρας των δικών μου αγοριών έπαιρνε και τον Δημήτρη μαζί, οι σχέσεις ζυμώθηκαν - δεν είναι πάντα ιδανικές, αλλά είναι καλές και πολιτισμένες…".

Οι δυο τους καταρρίπτουν τον μύθο "ότι όσα περισσότερα παιδιά έχεις, τόσο πιο φτωχός είσαι"! Άμα έχεις μέτρο, μου εξηγούν, δεν κυνηγάς τις φίρμες και ζεις την οικογένειά σου με άνεση και απλότητα, όλα τα καταφέρνεις: "Απολαμβάνουμε όλοι τη ζωή μας, έχουμε τις διακοπές μας, πάμε ταξίδια. Θα βρούμε χρόνο για τους δυο μας να χαρούμε μια καλή θεατρική παράσταση ή έστω να φάμε αγκαλιά στο σουβλατζήδικο της γειτονιάς. Τα παιδιά δεν μας τρώνε τη ζωή, εμείς τους την παραχωρούμε απλόχερα…".