ΑΙΣΧΙΝ 1.30   ἡγήσατο | διαθήσειν, καὶ οὐκ ἐδόκει οἷόν τ’ εἶναι τῷ νομοθέτῃ τὸν | αὐτὸν ἄνθρωπον

ΑΡΙΣΤ ΑθΠολ 35.2   τὴν πάτριον πολιτείαν, καὶ τούς τ’ Ἐφιάλτου καὶ | Ἀρχεστράτου νόμους τοὺς

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155a14   πράξεως δι’ ἀσθένειαν βοηθείας, τοῖς τ’ ἐν ἀκμῇ | πρὸς τὰς καλὰς πράξεις·

ΑΙΣΧΙΝ 1.5   εὖ δ’ ἴστε, ὦ ἄνδρες Ἀθη|ναῖοι, ὅτι τὰ μὲν τῶν δημοκρατουμένων σώματα καὶ τὴν |

ΑΙΣΧΙΝ 1.5   καὶ τὴν | πολιτείαν οἱ νόμοι σῴζουσι, τὰ δὲ τῶν τυράννων καὶ ὀλι|γαρχικῶν

ΑΙΣΧΙΝ 1.6   δὲ μὴ πειθομένους κολάζειν, εἰ δεῖ τὰ τῆς | πόλεως καλῶς ἔχειν. | Σκέψασθε γάρ,

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b30   γὰρ ἴσως τῷ οἴνῳ βούλεσθαι | τἀγαθά, ἀλλ’ εἴπερ, σῴζεσθαι βούλεται αὐτόν,

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b31   | ἔχῃ)· τῷ δὲ φίλῳ φασὶ δεῖν βούλεσθαι τἀγαθὰ ἐκείνου ἕνεκα. | τοὺς δὲ βουλομένους

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b32   ἕνεκα. | τοὺς δὲ βουλομένους οὕτω τἀγαθὰ εὔνους λέγουσιν, ἂν μὴ | ταὐτὸ καὶ παρ’

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b21   ἀγαθόν τι ἢ ἡδονή, ὥστε φιλητὰ | ἂν εἴη τἀγαθόν τε καὶ τὸ ἡδὺ ὡς τέλη. πότερον οὖν

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b21   τε καὶ τὸ ἡδὺ ὡς τέλη. πότερον οὖν τἀγαθὸν | φιλοῦσιν ἢ τὸ αὑτοῖς ἀγαθόν; διαφωνεῖ

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1155b24   φι|λεῖν ἕκαστος, καὶ εἶναι ἁπλῶς μὲν τἀγαθὸν φιλητόν, ἑκάστῳ | δὲ τὸ ἑκάστῳ·

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1165b15   εἴπερ μὴ πᾶν φιλη|τὸν ἀλλὰ τἀγαθόν; οὔτε δὲ φιλητὸν <τὸ> πονηρὸν οὔτε

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1166a16   φαινόμενα καὶ πράττει (τοῦ | γὰρ ἀγαθοῦ τἀγαθὸν διαπονεῖν) καὶ ἑαυτοῦ ἕνεκα (τοῦ | γὰρ

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1166a22   τὸ γενόμενον] (ἔχει γὰρ καὶ νῦν ὁ | θεὸς τἀγαθόν) ἀλλ’ ὢν ὅ τι ποτ’ ἐστίν· δόξειε δ’ ἂν

ΠΛ ΙππΜ 303e   «Οὐκοῦν ὠφέλιμον», φήσει, «τὸ ποιοῦν τἀγαθόν, | τὸ δὲ ποιοῦν καὶ τὸ ποιούμενον ἕτερον

ΠΛ Πολ 518d   θεωμένη· τοῦτο δ’ εἶναί φαμεν | τἀγαθόν. ἦ γάρ; | Ναί. | Τούτου τοίνυν, ἦν δ’

ΠΛ Πολ 521a   τὰ δημόσια ἴασιν, ἐντεῦθεν | οἰόμενοι τἀγαθὸν δεῖν ἁρπάζειν, οὐκ ἔστι· περιμάχητον |

ΣΟΦ Αντ 275   | πάλος καθαιρεῖ τοῦτο τἀγαθὸν λαβεῖν. | Πάρειμι δ’ ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν,

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1170a21   ὡρισμένον γάρ, τὸ δ’ ὡρι|σμένον τῆς τἀγαθοῦ φύσεως· τὸ δὲ τῇ φύσει ἀγαθὸν καὶ | τῷ

ΣΟΦ Φιλ 456   εἰσορῶν φυλάξομαι· | ὅπου θ’ ὁ χείρων τἀγαθοῦ μεῖζον σθένει | κἀποφθίνει τὰ χρηστὰ

ΞΕΝ Ελλ 6.1.8   ἁπάντων κατασταίην· ὥς | γε μήν, ὅταν ταγεύηται Θετταλία, εἰς ἑξακισχιλίους μὲν οἱ |

ΞΕΝ Ελλ 6.1.8   ὑμῶν ἠρτημένων πόλεων | εὐπετῶς ἂν ἐγὼ ταγὸς Θετταλῶν ἁπάντων κατασταίην· ὥς | γε

ΣΟΦ Αντ 1057   αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ. | ΚΡ. Ἆρ’ οἶσθα ταγοὺς ὄντας ἃν λέγῃς λέγων; | ΤΕ. Οἶδ’· ἐξ

ΔΗΜ 23.70   [παρὰ] τοὺς γεγραμμένους νόμους | καὶ τἄγραφα νόμιμα τὸ ψήφισμ’ εἴρηται.

ΣΟΦ Αντ 39   κακή. | ΙΣ. Τί δ’, ὦ ταλαῖφρον, εἰ τάδ’ ἐν τούτοις, ἐγὼ | λύουσ’ ἂν εἴθ’

ΣΟΦ Αντ 80   δρᾶν ἔφυν ἀμήχανος. | ΑΝ. Σὺ μὲν τάδ’ ἂν προὔχοι·, ἐγὼ δὲ δὴ τάφον | χώσουσ’

ΣΟΦ Αντ 1219   | φθόγγον συνίημ’, ἢ θεοῖσι κλέπτομαι. | Τάδ’ ἐξ ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτων |