Τι είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες

Αποτελούν την κορυφαία αθλητική διοργάνωση για αθλητές υψηλών επιδόσεων με αναπηρία και τη δεύτερη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση παγκοσμίως μετά τους Ολυμπιακούς. Η λέξη "Παραολυμπιακοί" προέρχεται από την πρόθεση "παρά" που σημαίνει "μαζί" και το επίθετο Ολυμπιακοί, υποδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι γίνονται "παράλληλα" με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και συγκεκριμένα δύο εβδομάδες αργότερα από αυτούς. Οι πρώτοι Παραολυμπιακοί αγώνες έγιναν το 1960 στη Ρώμη. Από τότε, διοργανώνονται κάθε τέσσερα χρόνια και αντιπροσωπεύουν το κορυφαίο αθλητικό γεγονός για τα άτομα με αναπηρίες. Από το 1976 αναπτύχθηκαν και οι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί. Σήμερα, οι αθλητές στους Παραολυμπιακούς Αγώνες συμμετέχουν σε 18 αθλήματα ίδια με τα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων εκτός από το γκόλμπολ (goalball), το μπόσια (boccia) και την άρση βαρών (bench press) που αποτελούν μοναδικά αθλήματα της Παραολυμπιάδας. Οι αθλητές που παίρνουν μέρος ανήκουν σε πέντε κατηγορίες αναπηρίας: με ακρωτηριασμό, με εγκεφαλική αράλυση, με μερική ή ολική απώλεια όρασης, με αγωνιστικά αμαξίδια και 'οι άλλοι' ('les autres', δηλαδή αθλητές με κινητικές αναπηρίες που δεν περιλαμβάνονται στις υπόλοιπες κατηγορίες). Το σύνθημα "Ψυχή- Σώμα- Πνεύμα", που υιοθετήθηκε από το Παραολυμπιακό κίνημα, δεν είναι τυχαίο. Πέρα από τις νοητικές και φυσικές ικανότητες, αυτό που χαρακτηρίζει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι το πνεύμα και η διάθεση του κάθε ανθρώπου να γίνει καλύτερος. Υποχρέωση όλων είναι να δοθούν όλα τα απαραίτητα εφόδια σε κάθε άτομο με αναπηρίες, για να ενσωματωθεί στο κοινωνικό σύνολο και να γίνει ο καλύτερος άνθρωπος που μπορεί να γίνει σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Αυτό άλλωστε είναι και το βαθύτερο νόημα της εκπαίδευσης.

Αγώνες κολύμβησης για άτομα με ακρωτηριασμό

Αγώνας δρόμου 400 μέτρων με αναπηρικό αμαξίδιο

Σκοποβολή για άτομα με κινητικές αναπηρίες

Με λίγα λόγια Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς ή παραμορφώσεις, όχι μόνο όταν κινείται, αλλά και όταν στέκεται ή πραγματοποιεί απλές καθημερινές κινήσεις με λανθασμένο τρόπο. Πολύ συχνό φαινόμενο στο μαθητικό πληθυσμό είναι οι αποκλίσεις της σπονδυλικής στήλης. Πέρα από την αντιμετώπιση, η πρόληψη είναι πιο σημαντική, ώστε να αποφεύγονται αυτές οι καταστάσεις. Η άσκηση και η συμμετοχή στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής είναι δικαίωμα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Η προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή αναπτύχθηκε για να καλύψει τις ανάγκες των ατόμων αυτών. Μέσα από το κατάλληλα διαμορφωμένο μάθημα τα παιδιά αυτά αποκτούν θετικές εμπειρίες, αναπτύσσοντας τις σωματικές τους ικανότητες αλλά παράλληλα και τις ψυχικές. Από την άλλη πλευρά, τα παιδιά χωρίς ειδικές ανάγκες οφείλουν να κατανοούν και να αποδέχονται τη διαφορετικότητα ως κάτι φυσιολογικό και όχι κατακριτέο.

Πόσο φυσιολογική είναι μιά τέτοια μυική ανάπτυξη;