Προσαρμοσμένη Φυσική αγωγή

Ο όρος "προσαρμογή" στη Φυσική Αγωγή (προσαρμογή της Φυσικής Αγωγής στην ατομική ιδιαιτερότητα) αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1960 και 1970 ως αποτέλεσμα του αυξανόμενου ενδιαφέροντος παροχής ίσων ευκαιριών σε όλους τους ανθρώπους, ώστε να συμμετέχουν σε προγράμματα άσκησης, ανεξάρτητα από το επίπεδο των ικανοτήτων τους. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της, καλή διδασκαλία δε σημαίνει προσπάθεια αλλαγής του ατόμου αλλά προσαρμογή της διδασκαλίας, των ασκήσεων και του περιβάλλοντος, ώστε οι ανάγκες του ατόμου αυτού να ικανοποιηθούν. - Για παράδειγμα, η προσαρμογή της διδασκαλίας στην περίπτωση ενός ατόμου με κώφωση προϋποθέτει την οπτική καθοδήγηση του ασκούμενου (επίδειξη του τρόπου εκτέλεσης των ασκήσεων από τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής) και τη διατήρηση συνεχούς οπτικής επαφής καθηγητή ασκούμενου καθ'όλη τη διάρκεια της άσκησης. - Η τοποθέτηση μεταλλικής μπάρας στο χώρο άσκησης για τη βοήθεια ατόμων με σωματικές αναπηρίες που χρησιμοποιούν καροτσάκι είναι ένα καλό παράδειγμα προσαρμογής του περιβάλλοντος. - Η τοποθέτηση ενός μικρού κουδουνιού μέσα στη μπάλα βοηθάει τους ασκούμενους με τύφλωση. Οι μαθητές με αναπηρίες μπορεί να αντιμετωπίσουν καταστάσεις αποκλεισμού και διάκρισης που επηρεάζουν έντονα την αυτοεικόνα, τη διάθεση και τα κίνητρά τους. Η Φυσική Αγωγή προκαλεί άγχος στους μαθητές που αγνοούνται επανειλημμένα, ακούν μειωτικές παρατηρήσεις για τις ικανότητές τους ή αισθάνονται ότι είναι λιγότερο συμπαθείς. Αυτό δημιουργεί τάσεις μη συμμετοχής στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής για την αποφυγή πρόσθετων αρνητικών εμπειριών και περιορισμό της κοινωνικής τους δραστηριότητας με αποτέλεσμα την απομόνωση στο σπίτι, την εξάρτηση από το περιβάλλον και την επιδείνωση των ήδη υπαρχόντων κινητικών δυσκολιών. Η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και του αυτοσεβασμού αυτών των παιδιών αποτελεί υποχρέωση όχι μόνο του καθηγητή Φυσικής Αγωγής αλλά και των συμμαθητών του με την κατανόηση και αγάπη που θα επιδείξουν. Όπως και τα παιδιά με φυσιολογική ανάπτυξη έτσι και τα παιδιά με αναπηρίεςέχουν ανάγκη από κοινωνική αποδοχή και σεβασμό γι' αυτά που μπορούν να κάνουν και όχι γι'αυτά που δεν μπορούν. Η βοήθεια που μπορούν να παρέχουν οι συμμαθητές ως συνασκούμενοι μπορεί να είναι πολύτιμη, κάνοντας κάθε φορά τους μαθητές με ιδιαιτερότητες να μπορούν να ακολουθήσουν την υπόλοιπη τάξη σε απόδοση. Απώτερος στόχος της συνεργασίας όλων, παράλληλα με τη βελτίωση των φυσικών και κινητικών ικανοτήτων, είναι να επιτευχθεί η αληθινή εκπαιδευτική και κοινωνική ενσωμάτωση των μαθητών με αναπηρίες στο πλαίσιο της κανονικής τάξης. Η επίτευξη της ενσωμάτωσης των ατόμων με αναπηρίες στο κοινωνικό σύνολο και η υιοθέτηση ενός αθλητικού τρόπου ζωής αποτελεί άλλωστε και τον υψηλότερο στόχο της προσαρμοσμένης Φυσικής Αγωγής για τα άτομα αυτά. Στις δυσκολότερες περιπτώσεις, η υιοθέτηση της άθλησης ως εφ' όρου ζωής συνήθεια μπορεί να συμβάλλει στην ψυχαγωγία και κοινωνικοποίηση του ατόμου με αναπηρίες.

Άρση βαρών σε πάγκο

Αγώνες ποδηλασίας για άτομα με αναπηρίες