"Institute of Educational Policy" Books
(Αναλυτικό πρόγραμμα για την εφαρμογή του ΣΕΠ στη Β' Γυμνασίου, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1983, σ. 16)
"Τα στερεότυπα είναι σταθερές, ταξινομημένες αντιλήψεις που συνήθως οφείλονται σε ελλιπή πληροφόρηση σχετικά με χαρακτηριστικά τα οποία αποδίδονται στα μέλη μιας ομάδας (π.χ. έθνους, επαγγελματικής τάξης, κατοίκων μιας πόλης/χωριού κτλ.). Τα στερεότυπα τα μαθαίνουμε ή τα εσωτερικεύουμε αυθόρμητα, ασυνείδητα από το άμεσο περιβάλλον που ζούμε. Με βάση τις στερεότυπες αυτές αντιλήψεις αξιολογούμε συνήθως πολύ απλά και αβασάνιστα τις άμεσες παραστάσεις και εμπειρίες που έχουμε. Έτσι τείνουμε να έχουμε μία προκαθορισμένη - στερεότυπη γνώμη και κρίση για το ρόλο και τη στάση των μελών άλλων ομάδων και να εξιδανικεύουμε τα πρότυπα, τους τρόπους συμπεριφοράς και ζωής της δικής μας ομάδας, π.χ. λέμε "οι βόρειοι είναι ψυχροί", "οι γυναίκες έχουν ορισμένους ρόλους διαφορετικούς από εκείνους των ανδρών".
Σύμφωνα με τα πορίσματα μιας έρευνας, σχετικά με τις στερεότυπες αντιλήψεις που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία για τα δύο φύλα, η γυναίκα θεωρείται: "περίεργη, σπάταλη, φλύαρη, πεισματάρα, γκρινιάρα…", ενώ στον άνδρα αποδίδονται κυρίως θετικές ιδιότητες: "εργατικός, γενναίος, ψύχραιμος, φιλότιμος κτλ."
Στην ερώτηση "τι είναι μια σωστή γυναίκα ", το 64% απάντησε "η καλή νοικοκυρά" και ακολουθούν, με ποσοστό 26% χαρακτηρισμοί: "η όμορφη, η κοκέτα", "η τίμια", "ηθική", "σοβαρή", "αξιοπρεπής", "σεμνή". Στην ανάλογη ερώτηση για τον άνδρα, τα ποσοστά ήταν: 43% "ο καλός οικογενειάρχης" και 41% "ο ειλικρινής, ο έντιμος, ο λογικός κτλ.". Άλλες απαντήσεις παρουσίασαν τη μητέρα και την αδελφή ως άτομα "χρήσιμα", γιατί προσφέρουν υπηρεσίες στην οικογένεια, ενώ τον πατέρα και τον αδελφό ως "στηρίγματα και προστάτες".