Φιλοσοφία

Στη φιλοσοφία επίσης θα αναπτυχθούν νέα ρεύματα, όπως αυτό των σοφιστών, που κατακρίθηκαν από άλλους σύγχρονους τους μεγάλους φιλοσόφους, όπως ο Σωκράτης (470-399 π.Χ.) και ο μαθητής του Πλάτωνας(427-347 π.Χ.), ότι πρόβαλλαν το προσωπικό όφελος σε βάρος του συλλογικού. Ωστόσο η συμβολή τους στη θεμελίωση της παιδαγωγικής επιστήμης και της ρητορικής είναι απαραγνώριστη. Ο Σωκράτης που δεν έγραψε κανένα έργο και τη διδασκαλία του γνωρίζουμε από τα έργα των μαθητών του, κυρίως από τα πολλά έργα του Πλάτωνα που σώθηκαν, θεωρείται ο πατέρας της διαλεκτικής* μεθόδου και ο κήρυκας της ηθικής διαβίωσης. Την ηθική διδασκαλία του δασκάλου του συνέχισε και ανέπτυξε σημαντικότατα ο Πλάτωνας που θεωρούσε ότι υπάρχει μία ιδανική σφαίρα ζωής όπου κυριαρχούν οι ιδέες του καλού, του ωραίου, του ηθικού προς τις οποίες πρέπει να κατευθύνεται η ζωή των ανθρώπων. Μαθητής του Πλάτωνα υπήρξε ο Αριστοτέλης από τα Στάγιρα της Χαλκιδικής, που εκτός από τη φιλοσοφία ανέπτυξε ή έβαλε τις βάσεις για πάρα πολλές επιστήμες - ιατρική, βοτανική, ζωολογία, αστρονομία, γεωγραφία, οικονομία, πολιτική κ.ά. Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είναι οι κορυφαίοι διανοητές της αρχαιότητας και το έργο τους αποτέλεσε τη βάση της σύγχρονης φιλοσοφίας και των επιστημών από την εποχή της Αναγέννησης και μετά.

Ο Σοφοκλής. Αντίγραφο ρωμαϊκής εποχής έργου, πιθανόν, του Λεωχάρη. Το άγαλμα στήθηκε στο διονυσιακό θέατρο της Αθήνας μαζί με τα αγάλματα των δύο άλλων τραγικών από τον Λυκούργο, διαχειριστή των οικονομικών της Αθήνας, το 330 π.Χ. (Ρώμη, Μουσείο Λατερανού)