"Institute of Educational Policy" Books
Είδωλα κοίλων και κυρτών καθρεφτών.
Σε αρκετή απόσταση από έναν κοίλο καθρέφτη τοποθετούμε ένα φωτεινό αντικείμενο, για παράδειγμα ένα κερί. Το είδωλο είναι πραγματικό, αντεστραμμένο και μικρότερο του αντικειμένου. Μπορούμε να το προβάλλουμε σε μια οθόνη που πρέπει να τοποθετήσουμε σε κατάλληλη θέση μεταξύ αντικειμένου και καθρέφτη. Πλησιάζοντας το αντικείμενο στον καθρέφτη το είδωλο μεγαλώνει και απομακρύνεται από αυτόν. Μετά από μια ορισμένη θέση είναι αδύνατο να το προβάλλουμε στην οθόνη. Σε αυτή τη θέση βρίσκεται η εστία του καθρέφτη. Αν πλησιάσουμε το αντικείμενο ακόμα περισσότερο προς τον καθρέφτη, μπορούμε να διακρίνουμε το είδωλο του μόνον κοιτάζοντας μέσα σ' αυτόν. Το είδωλο είναι πλέον φανταστικό. Είναι επίσης, μεγαλύτερο από το αντικείμενο και ορθό.
Με παρόμοιο τρόπο διαπιστώνουμε ότι σε έναν κυρτό καθρέφτη το είδωλο είναι πάντοτε μικρότερο από το αντικείμενο, όρθιο και φανταστικό. Κύριος άξονας ενός καθρέφτη ονομάζεται ο γεωμετρικός άξονας συμμετρίας του (Εικ. 3.27 και 28). Γνωρίζοντας πώς ανακλώνται οι ακτίνες σε ένα κοίλο ή κυρτό καθρέφτη μπορούμε να βρούμε γραφικά το είδωλο κάθε σημείου ενός αντικειμένου εφαρμόζοντας δύο απλούς κανόνες: 1. Ακτίνα παράλληλη προς το κύριο άξονα του καθρέφτη διέρχεται μετά την ανάκλαση της, από ένα σημείο του κυρίου άξονα, την κύρια εστία (Εικ. 3.27). 2. Αντιστρόφως ακτίνα που διέρχεται από την κύρια εστία, μετά την ανάκλαση της, γίνεται παράλληλη προς τον κύριο άξονα. (Εικ. 3.27). Το σημείο τομής των δύο ακτινών είναι το είδωλο του σημείου από το οποίο ξεκινούν οι ακτίνες. Στην Εικόνα 3.28 έχουμε προσδιορίσει γραφικά το είδωλο σε κοίλο και κυρτό καθρέφτη, εφαρμόζοντας τους προηγούμενους κανόνες.