Μαγνητικές ταινίες

Στις μονάδες μαγνητικών ταινιών (magnetic tapes) οι πληροφορίες καταγράφονται σε μια εύκαμπτη πλαστική ταινία, στην επιφάνεια της οποίας υπάρχει σιδηρομαγνητικό υλικό. Οι πληροφορίες αποθηκεύονται συνήθως σε 9 (ή πιο σπάνια σε 7) παράλληλες διαμήκεις τροχιές, τα ίχνη (tracks) στη μια επιφάνεια της ταινίας. Η μαγνητική κεφαλή μπορεί να διαβάζει ή να γράφει παράλληλα και τα εννέα ίχνη, επιτρέποντας έτσι την ταυτόχρονη ανάγνωση ή εγγραφή δεδομένων μεγέθους 9 bits. Συχνά οι 8 τροχιές χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση ενός byte ενώ το 9° bit χρησιμοποιείται για την αποθήκευση του bit ισοτιμίας (parity bit), ώστε να ανιχνεύονται πιθανά λάθη ανάγνωσης.

Όταν πρόκειται να γίνει ανάγνωση δεδομένων από την ταινία, τα ηλεκτρονικά κυκλώματα υποστήριξης της μονάδας (δηλαδή ο ελεγκτής ταινίας) φροντίζουν για την περιστροφή της στο κατάλληλο σημείο. Η προσπέλαση των δεδομένων γίνεται ακολουθιακά. Η ταχύτητα περιστροφής της ταινίας κατά την ανάγνωση σε συνδυασμό με την πυκνότητα εγγραφής των δεδομένων στην επιφάνειά της, καθορίζουν την ταχύτητα μετάδοσης (transmission rate) δεδομένων από την ταινία.

Οι κυριότερες κατηγορίες ταινιών είναι:

- 9-Track ή ταινία μισής ίντσας: Παρόλο που αυτοί οι τύποι ταινιών εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, είναι πολύ μικρών δυνατοτήτων αποθήκευσης με βάση τα σημερινά δεδομένα. Οι ταινίες αυτές κατά τη μέγιστη απόδοσή τους μπορούν να αποθηκεύσουν μέχρι 225ΜΒ.

- QIC ή ταινία ενός τετάρτου: Η δυνατότητα αποθήκευσης αυτών των ταινιών έφθανε τα 2 GB, ωστόσο συνήθως οι ταινίες αυτές είχαν δυνατότητες αποθήκευσης 150 MB, 320 MB και 525 MB.

- DAT (Digital Audio Tape): Οι ψηφιακές ταινίες εμφανίζονται σε δύο σταθερά πλάτη: 8 mm και 4 mm. Αυτή των 4mm καλύπτει ανάγκες αποθήκευσης από 1 έως 4 GB (16 GB με συμπίεση) ενώ η ταινία των 8 mm καλύπτει ανάγκες από 2 έως 10 GB. Οι ταινίες των 8 mm και 4 mm είναι οι πιο συνηθισμένες στα νέα υπολογιστικά συστήματα. Η ταινία πλάτους 4 mm είναι φυσικά η μικρότερη σε μέγεθος μαγνητική ταινία, γι' αυτό έχει και τη μικρότερη αποθηκευτική δυνατότητα. Το μόνο σημαντικό μειονέκτημα αυτών των ταινιών είναι ότι είναι περισσότερο ευαίσθητες σε θερμοκρασιακές καταπονήσεις απ' ό,τι άλλα είδη ταινιών. Οι ταινίες των 4 mm ήταν οι πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες όμως έχουν αρχίσει να αντικαθίστανται από τις DLT.

- DLT (Digital Linear Tape): Οι ψηφιακές γραμμικές ταινίες έχουν αποθηκευτική δυνατότητα έως και 40 GB. Οι συσκευές που τις χειρίζονται είναι αρκετά γρήγορες και αποτελούν τη νέα μέθοδο αποθήκευσης στην τεχνολογία των πολυμέσων.

Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται για εφεδρεία και οπτικά μέσα, τα οποία αναλύονται στο επόμενο μάθημα.