Εφημερίδα "Τα Νέα"
ΜΑΤΙΕΣ Η καμπάνα…
Ο κόσμος καίγεται - ή θα καεί σε δυο-τρεις μήνες από τώρα - αλλά εμείς τον χαβά μας: εκατοντάδες οπαδοί της ΑΕΚ έκαναν διαδήλωση, την Κυριακή, στη Ν. Σμύρνη, κραυγάζοντας συνθήματα κατά του Ψωμιάδη και του Μπάγιεβιτς, οι Παναθηναϊκοί πανηγυρίζουν για την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός είναι "καζάνι που βράζει" κ.λπ. Την ίδια ώρα ένα εκατομμύριο άνθρωποι, σε κάθε γωνιά του πλανήτη - Παρίσι, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Ρότερνταμ, Μαδρίτη, Μόσχα, Μπορντό, Λιλ, Τουλούζη, Ναντ, Ρουέν, Ροστόκ, Χαϊδελβέργη, Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Δαμασκό, Βηρυτό, Αμμάν, Ουάσιγκτον, Σ. Φρανσίσκο, Τορόντο, Τόκιο - βγαίνουν στους δρόμους και καταγγέλλουν τον Μπους και το τσιράκι του, τον Μπλερ, για την προετοιμαζόμενη, από καιρό, εισβολή στο Ιράκ.
Δεν λέω να μην ασχολούμαστε με τα προβλήματα της "αυλής" μας, ένα από τα οποία είναι και η σαπίλα στο ποδόσφαιρο, ή να μη χαιρόμαστε και να μη γλεντάμε, όταν πρέπει. Οφείλουμε, όμως, πιστεύω, να μην είμαστε αδιάφοροι για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Οφείλουμε να μην ξεχνάμε, πως η Ελλάδα δεν είναι ένα νησί που κολυμπάει ανάσκελα, με τα μάτια μισόκλειστα, στις θάλασσές της. Γιατί όταν χτυπά η καμπάνα, χτυπά για όλους μας.
Και πρέπει να πω, εδώ, ότι δεν ήταν αδιάφορη η Ελλάδα, πριν από 10-15 χρόνια.
Τότε, μόλις "συνέβαινε κάτι" στην Ευρώπη, στην Ασία, παντού, έβγαιναν οι νέοι στους δρόμους, υψώνανε τη σημαία της αλληλεγγύης τους, δήλωναν, με τις πορείες τους, στους λαούς που καταπιέζονταν και υπέφεραν, ότι είναι δίπλα τους. Γιατί αισθάνονταν, ακριβώς όπως ο Ναζίμ Χικμέτ, όταν έγραφε το περίφημο ποίημά του για τον Μπενερτζή: "… Ο Μπενερτζή, ένας άνθρωπος στην Καλκούτα / και εγώ σας πληροφορώ εσάς πως / στην Καλκούτα των Ινδιών / σταθήκανε μπροστά στον δρόμο / κάποιου ανθρώπου / έναν άνθρωπο που περπατούσε / τον βάλανε στα σίδερα(…) / Και πρέπει να ξέρετε πως για μένα / το πιο εκπληκτικό, το πιο δυνατό / το πιο μυστηριώδικο και μεγάλο / είναι ο άνθρωπος / όπου σταθήκανε στο δρόμο του / και τον βάλανε στα σίδερα" (μετάφρ. Στέλιος Μαγιόπουλος).
Θα μου πείτε: "Και τι "θα βγει" από τις διαδηλώσεις; Θα μεταπεισθεί ο Μπους και θ' αποφασίσει να μην αιματοκυλίσει, για τα πετρέλαια, τον πλανήτη;". Η απάντησή μου: το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μεταπεισθεί. Αλλ' αυτό, τι σημαίνει; Ότι η ανθρωπότητα θα πρέπει να σηκώνει τα χέρια ψηλά, όποτε το θέλει ο πλανητάρχης; Και να κάνει, αποπάνω, και το "κορόιδο";
