ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ Κρέμα - σοκολάτα

ΆΝΝΑ ΔΑΜΙΑΝΙΔΗ

Πανόραμα Βούλας. Πανόραμα βουλιάγματος. Τι ήταν αυτό το μέρος; Ένας λόφος ήταν, ξερά κατσάβραχα με θυμαράκι και αγκάθια. Και οι οικιστές, ως άλλοι πιονέροι, σκαρφάλωσαν τολμηρά επάνω του, ν' απλώσουν την αίγλη και την έκταση της αδηφάγου πρωτεύουσάς μας. Έφτιαξαν οι άνθρωποι ό,τι ονειρεύεται κανείς τις νύχτες τις θερινές και τις χειμερινές. Σύγχρονες υπερπολυτελείς πολυκατοικίες με τις βεράντες ν' αρχίζουν από τον πρώτο όροφο. Και ωραία μπαλκόνια, καμπυλωτά, να έχουν αρμονία οι αρχιτεκτονικές γραμμές. Με δυο πολεμίστρες στην άκρη, να κερδίζονται και τετραγωνικά, πάλι στο καμπυλωτό τους. Και ρελάκι κόκκινο από κάτω, να τονίζονται οι καμπύλες. Ωραία τούρτα γαμήλια ήρθε κι έγινε, με γαρνιτούρα σιρόπι φράουλα. Να βλέπουν αυτοί από ψηλά, να βλέπουμε κι εμείς από τα χαμηλά. Δεν είναι αισθητικοί φρουροί οι υπάλληλοι του δήμου, να του πουν του άλλου, κοτζάμ μηχανικού, μη φτιάχνεις τούρτα στο κατσάβραχο, δεν πάει. Φαντάζεστε τέτοιες συζητήσεις στα γραφεία της πολεοδομίας; Και μη νομίζετε ότι γίνονται χωρίς άδειες αυτά τα σπίτια, με άδειες και με ευλογίες γίνονται. Το κράτος θέλει το καλό μας, αυτό που θέλουμε κι εμείς, να χτίζουμε και να κατακυριεύουμε τη γη. Κι αν δεν πήγαινε η τούρτα με το κατσάβραχο, θα άλλαζε το κατσάβραχο από την τούρτα, έτσι δημιουργικά και αποφασιστικά σκέφτονται οι οικιστές και φτιάχνουν περιβάλλον. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση θα βιάστηκαν, θα το παράκαναν, ποιος ξέρει. Το αποτέλεσμα το είδατε, έφυγε ο δρόμος, φάνηκε από κάτω, καφέ και σκοτεινό, απειλητικό και επικίνδυνο το χώμα του ταπεινού λόφου με τις διαστρωματώσεις του. Η τούρτα έγινε πλέον κρέμα -σοκολάτα.