ΙΣΡΑΗΛ

Τους έβαζαν να παίξουν «λοταρία» με βραβείο… ξυλοδαρμό

Ιερουσαλήμ, Ισραήλ. Στρατιώτες συλλαμβάνουν Παλαιστίνιο

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μπορεί να δικαστεί για τις σφαγές στους παλαιστινιακούς καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα, το 1982, αλλά στο τέλος της θητείας του, όταν δεν θα χαίρει πια ασυλίας, αποφάνθηκε το Ανώτατο Δικαστήριο του Βελγίου. Το Ισραήλ ανακάλεσε τον πρεσβευτή του από τις Βρυξέλλες για «διαβουλεύσεις».

Με την απόφαση αυτή ανοίγει ο δρόμος στους επιζήσαντες της σφαγής να στραφούν εναντίον του Ισραηλινού ηγέτη, τον οποίο θεωρούν υπεύθυνο για τους θανάτους εκατοντάδων Παλαιστινίων, το 1982, στην κατεχόμενη από τους Ισραηλινούς Βηρυτό. «Είναι μια νίκη για τη διεθνή δικαιοσύνη και για τα θύματα», δήλωσε δικηγόρος των εναγόντων. Ο Σαρόν ήταν υπουργός Άμυνας την εποχή εκείνη και επιτροπή του ισραηλινού κοινοβουλίου τον είχε κρίνει έμμεσα υπεύθυνο για τη σφαγή, αλλά ουδέποτε δικάστηκε.

«Λαχνοί» βίας

Στο μεταξύ, οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας στη Χεβρώνα καταγγέλλονται πως εξανάγκασαν Παλαιστινίους να συμμετάσχουν σε μια μακάβρια «λοταρία», υποχρεώνοντάς τους να επιλέξουν οι ίδιοι την «τιμωρία» τους, τραβώντας ένα κομμάτι χαρτί από ένα σωρό. Στα χαρτάκια που βρίσκονταν στο σωρό φέρεται να ήταν γραμμένες διάφορες πράξεις βίας, ανάμεσα στις οποίες σπάσιμο χεριού ή ποδιού και ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου.

«Βρισκόμουν στον κεντρικό δρόμο», αφηγήθηκε ο νεαρός Παλαιστίνιος Φάχιντ Αμπού Ίσμπεχ, ένας από τους τέσσερις που κατήγγειλαν παρόμοια περιστατικά. «Είδα τη συνοριακή αστυνομία και έτρεξα να φύγω γιατί είχα ακούσει για τη λοταρία, αλλά με ακολούθησαν με το τζιπ και με σταμάτησαν. Ένας τους κρατούσε ένα κουτί διαστάσεων περίπου 20 επί 30 εκατοστά που έγραφε στα εβραϊκά "Κερδίστε δωρεάν από τον ισραηλινό στρατό". Μου είπαν, "άκουσες για την προσφορά που κάνει ο στρατός;". "'Όχι", είπα. Μου είπε να διαλέξω ένα χαρτί. Έκανα το χαζό, είπα ότι δεν έχω χρήματα για λοταρία. Μου είπε, "είναι δωρεάν, πάρ' το". Τον ρώτησα ποια είναι τα βραβεία. Μου είπε, "είναι πολύ φτωχά βραβεία". "Σαν τι; " ρώτησα. "Σπάσιμο χεριού, σπάσιμο κεφαλιού, ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου, σπρώξιμο από τζιπ που τρέχει με 120 χιλιόμετρα και καλή τύχη την επόμενη φορά". Αρνήθηκα. Είπε, "θα σε πυροβολήσω αν δεν πάρεις χαρτί". Με ανάγκασαν να το διαβάσω. Έλεγε, "Σπάσιμο χεριού". Είχαν ένα ραβδί, σαν λαβή τσεκουριού. Είδα αίμα πάνω του. Με χτύπησαν τρεις φορές στο αριστερό χέρι. Πόνεσα τρομερά». Ο Αμπού Ίσμπεχ προσποιήθηκε πως λιποθύμησε. Τον άφησαν στον δρόμο κι έτσι κατάφερε να ξεφύγει. Είπε πως ήταν 10 Δεκεμβρίου.