Εφημερίδα "Τα Νέα"
Διαστάσεις Ποιος φοβάται τον Αμπού Μάζεν;
"Αν απαλλαγούμε από τον Αραφάτ, δεν θα υπάρξει κανείς ικανός να πάρει τη θέση του και να γίνει δεκτός από τους ηγέτες όλου του κόσμου. Και τότε, το παλαιστινιακό ζήτημα θα εξαφανιστεί από την ημερήσια διάταξη".
Μαχμούντ Αμπάς: ο συνιδρυτής της Φατάχ βγαίνει από τη συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της ΟΑΠ
Αυτά έλεγε τον Δεκέμβριο του 2001 ο Σαμπτάι Σαβίτ, πρώην αρχηγός της Μοσάντ και στενός φίλος του Αριέλ Σαρόν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Yedioth Ahronoth. Κι όταν ο δημοσιογράφος τού ανέφερε το όνομα του Αμπού Μάζεν, ενός μετριοπαθούς Παλαιστινίου που είναι αποδεκτός από τους Αμερικανούς, εκείνος κάγχασε. "Ποτέ δεν θα γίνει ηγέτης των Παλαιστινίων ένας Μπαχαϊστής", τόνισε, αναφερόμενος στη θρησκεία που ίδρυσε στα τέλη του 19ου αιώνα ο Μπαχά Αλλάχ. "Θα ήταν σαν να γίνει πρόεδρος του Ισραήλ ένας Εβραίος από τη Σαμάρεια".
Ο Σαρόν πίστεψε τον φίλο και συνεργάτη του και ζήτησε από τους Παλαιστινίους κάτι που θεωρούσε αδύνατο να του δώσουν: να κάνουν μεταρρυθμίσεις στην κυβέρνησή τους και να διορίσουν διάδοχο τού Αραφάτ. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός ήθελε να αποφύγει το μοιραίο λάθος ενός άλλου ηγέτη του Λικούντ, του Γιτζάκ Σαμίρ, ο οποίος το 1991 είχε θέσει ως προϋπόθεση για να λάβει μέρος στη διεθνή διάσκεψη της Μαδρίτης, τη συμμετοχή του Χαφέζ Άσαντ. Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες τον είχαν διαβεβαιώσει ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, κι έτσι η αποτυχία της διάσκεψης ήταν δεδομένη. Συνεργάτες του Σαμίρ θα έλεγαν αργότερα ότι η ημέρα που η Συρία ανακοίνωσε τη συμμετοχή της, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, ήταν μια από τις χειρότερες στη ζωή τού τότε πρωθυπουργού. Ακολούθησαν οι ειρηνευτικές συνομιλίες, τις οποίες ο Σαρόν (υπουργός Οικισμού, τότε) θεωρούσε πάντα επικίνδυνες και έκανε τα πάντα για να τις υπονομεύσει.
Όμως η Ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται - και καμιά φορά ούτε καν σαν φάρσα. Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έκαναν λάθος ξανά: το πραγματικό όνομα του Αμπού Μάζεν μπορεί να είναι Μαχμούντ Αμπάς, δεν έχει όμως καμιά σχέση με τον Αμπάς Εφέντι, γιο του ιδρυτή του Μπαχαϊσμού. Ο υπαρχηγός του Αραφάτ όχι μόνο είναι έτοιμος να αναλάβει την πρωθυπουργία, αλλά για ειρωνεία της τύχης θα το κάνει και την περίοδο που οι Μπαχαϊστές παραδοσιακά νηστεύουν (2 ως 21 Μαρτίου). Ο Σαρόν, γράφει ο Ακιβά Ελντάρ στη Χααρέτζ, έπεσε στην παγίδα που ο ίδιος έστησε. Τώρα είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ότι η απαίτησή του για μεταρρυθμίσεις στην παλαιστινιακή κυβέρνηση δεν ήταν απλώς ένα κόλπο, με στόχο να "επιδιορθωθούν" όσα "κατέστρεψε" ο Σαμίρ. Τώρα πρέπει να προσφέρει κι εκείνος κάτι. Αν δεν το πράξει, θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για τη συνέχιση της τρομοκρατίας εις βάρος των συμπατριωτών του. Και θα διαψεύσει τις ελπίδες εκείνων, των ελαχίστων, που πιστεύουν ότι η απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για τον εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής.
