Εφημερίδα "Τα Νέα"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Κόσμος :: Κοινωνικό ρεπορτάζ

( "ένα στρινγκ μού φτιάχνει τη διάθεση!" :: 08-03-2003) 

Η απενοχοποίηση, η μόδα, οι… προϋποθέσεις για να φορεθεί και η γνώμη των ανδρών

"Ένα στρινγκ μού φτιάχνει τη διάθεση!"

Το σέξι εσώρουχο, σύμμαχος της γυναικείας φιλαρέσκειας

ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Πριν από μερικά χρόνια, δεν τολμούσες να πεις ότι το φοράς. Σε κοιτούσαν σαν να έλεγες ότι συμμετέχεις σε… ερωτικά όργια. Οι καιροί όμως άλλαξαν και το στρινγκ, διότι περί αυτού ο λόγος, απενοχοποιήθηκε. Έγινε μόδα, έπαψε να γοητεύει μόνο τις έφηβες, έπαψε να θεωρείται μη βολικό, έγινε σύμμαχος της γυναικείας φιλαρέσκειας.

Εσώρουχο στρινγκ. Πλέον αναγνωρίστηκε η αξία του στο προαιώνιο παιχνίδι της αποπλάνησης

Αρκεί μία γρήγορη δημοσκόπηση γύρω μας για να επιβεβαιώσει την πρόοδο που έχει σημειώσει το μικροσκοπικό αυτό ενδυματολογικό αξεσουάρ. Σε αρκετές χώρες μάλιστα, μεταξύ των οποίων και η Γαλλία, οι πωλήσεις του ξεπέρασαν φέτος, για πρώτη φορά, εκείνες των παραδοσιακών - αλλά θεωρούμενων ελαφρώς ξεπερασμένων - γυναικείων εσωρούχων.

Λειτουργικό. "Δεν υφίσταται πια ψυχολογικό φρένο όσον αφορά το στρινγκ", διαβεβαιώνει στη "Liberation" η Καρόλ Μπονερί, υπεύθυνη του τμήματος γυναικείων εσωρούχων στο γνωστό γαλλικό πολυκατάστημα Le Printemps. Κυκλοφορεί πλέον από όλες τις μάρκες που σέβονται τον εαυτό τους. "Έπαψε να θεωρείται υπερβολικά ερωτικό, να παραπέμπει σε sex-shop, διότι βρήκε τη λειτουργία του", λέει η Βερονίκ Ροτιρό, από την εταιρεία Carlin International. "Είναι τυπικό του φαινομένου της "σεξουαλικοποίησης" της καθημερινής γυναίκας, του καθημερινού άνδρα", καταθέτει την πιο επιστημονική του άποψη ο Ζαν-Κλοντ Αμαντιέ, κοινωνιολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris Ι: "Οικειοποιούμαστε αξεσουάρ που ανήκαν μέχρι πρόσφατα σε "φυλές", σε πολύ συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων".

Τους άνδρες ας τους αφήσουμε για αργότερα. Το υπ' αριθμόν ένα επιχείρημα των γυναικών είναι: "Το στρινγκ εξαφανίζει τα σημάδια του εσωρούχου κάτω από τα ρούχα". Ένα πανάρχαιο σύμπλεγμα που αναδύθηκε (θέλαμε δεν θέλαμε) στην επιφάνεια από τη μόδα που επιτάσσει ρούχα τα οποία αγκαλιάζουν το σώμα. Μία πρώην "αντίπαλος" του στρινγκ καταθέτει την εμπειρία της: "Για πολλά χρόνια ήμουν πεπεισμένη ότι δεν ήταν βολικό. Σιγά σιγά, όμως, το συνήθισα". "Είναι εντυπωσιακό το πώς η μόδα αλλάζει τα πράγματα", λέει ο Αμαντιέ. "Οι γυναίκες έλεγαν πάντα ότι το στρινγκ δεν είναι άνετο. Και ξαφνικά, συμβαίνει το αντίθετο: το στρινγκ γίνεται βολικό. Στην πραγματικότητα, αναγνωρίστηκε η αξία του στο προαιώνιο παιχνίδι της αποπλάνησης". Επιβάλλεται, πάντως, κάποια περίοδος προσαρμογής. Πρέπει επίσης να συντρέχουν και κάποιες προϋποθέσεις.

Μπορεί το στρινγκ να απενοχοποιήθηκε, αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι μπορεί - από πλευράς αισθητικής - να το φορέσουν όλες οι γυναίκες και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Κανόνας νούμερο ένα: να έχει γίνει επιμελής αποτρίχωση. Κανόνας νούμερο δύο: να μην υπάρχουν ίχνη από μαύρισμα. Κανόνας νούμερο τρία: συνοψίζεται στο γνωστό λαϊκό ρητό "τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και μεταξωτούς…". Απαραίτητη η γυμναστική, απαραίτητη και η πρόνοια της φύσης, απαραίτητη και η αυτοπεποίθηση, απαραίτητη και μία μικρή δόση επιδειξιομανίας. "Ανήκει στις όμορφες γυναίκες", συνηγορεί στη "Liberation" μια στυλίστρια. Κάθε ηλικίας, πρώτα από όλα στις έφηβες, αλλά (όσο τουλάχιστον πέφτει λόγος στους γονείς) από μία ηλικία και επάνω. "Όταν η μητέρα μου ανακάλυψε στα συρτάρια μου ένα στρινγκ, σοκαρίστηκε", αφηγείται μία 15χρονη κοπέλα.

"Το στρινγκ δεν είναι ένα απλό αξεσουάρ, είναι αναμφισβήτητα μία τελετουργία μετάβασης στην ενηλικίωση, δείχνει ότι η νεαρή κοπέλα αποκτά μία σεξουαλική διάσταση", λέει ο Ζαν-Κλοντ Αμαντιέ. "Αν οι μητέρες θέτουν ένα όριο ηλικίας, αυτό συμβαίνει διότι υφίσταται μία προφανής σεξουαλική διάσταση. Το στρινγκ εξακολουθεί να έχει μια ιδιαίτερη σημασία, διότι εκθέτει δευτερεύουσες μεν, ερωτογενείς όμως ζώνες".

Το κάλλος. Αυτά όσον αφορά τις γυναίκες. Οι άνδρες όμως; Πώς αντιδρούν σε αυτή τη μόδα; Κάποιοι προσπαθούν να μπουν στη θέση των γυναικών: "Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να τους αρέσει να έχουν ένα κορδόνι μέσα στους γλουτούς", λέει ο Φαμπιάν στη γαλλική εφημερίδα. "Είναι το ίδιο με το να περπατάς πάνω σε ψηλά τακούνια, μου φαίνεται ένα σκέτο μαρτύριο". Άλλοι διαμαρτύρονται ότι το γυναικείο σώμα γίνεται υπερβολικά εμφανές, ότι εκλείπει η γοητεία του να φαντάζεσαι, να μαντεύεις, τι κρύβεται "από κάτω". Κάποιοι θεωρούν ότι το στρινγκ αδικεί ακόμη και τους αρτιότερα σχηματισμένους γλουτούς, ότι τα παραδοσιακά εσώρουχα ή ακόμη και τα μπόξερ αναδεικνύουν καλύτερα το γυναικείο κάλλος. Άλλοι θεωρούν το επιχείρημα περί εξαφάνισης των σημαδιών κάτω από τα ρούχα ως ένα απλό γυναικείο "άλλοθι". Και άλλοι απλώς διαφωνούν. "Αυτή η άμεση πρόσβαση στους γλουτούς είναι υπέροχη". "Ένα στρινγκ μού φτιάχνει πάντα τη διάθεση". Το καλύτερο θα ήταν να αποκτήσουν όλοι ιδία άποψη. Δηλαδή να το δοκιμάσουν.