"Ta Nea" Newspaper
Γνώμες-Σχόλια :: Σχόλιο
( αιχμες - ελλάδα και ιράκ: από το επιθυμητό στο εφικτό :: 27-01-2003)
ΑΙΧΜΕΣ Ελλάδα και Ιράκ: από το επιθυμητό στο εφικτό
Παρά τις εκκλήσεις για ειρηνική διευθέτηση της κρίσης με το Ιράκ, τα τύμπανα του πολέμου κτυπούν όλο και πιο δυνατά. Η ανάπτυξη αμερικανοβρετανικών δυνάμεων και οι προετοιμασίες άλλων χωρών, μεταξύ αυτών και της Τουρκίας, οι οποίες, παρά την περί του αντιθέτου ρητορική, θα συνεργασθούν στις πολεμικές επιχειρήσεις, διαμορφώνουν ένα πολύπλοκο σκηνικό για την Αθήνα.
Η παροχή διευκολύνσεων, όπως η χρήση του εναέριου χώρου και της βάσης της Σούδας, απορρέει από τις συμμαχικές υποχρεώσεις της Ελλάδας. Με στόχο την ενίσχυση του στρατηγικού της ρόλου, η Αθήνα εξετάζει την προσφορά δυνάμεων οι οποίες δεν θα σταλούν στο πεδίο των επιχειρήσεων. Σε ανάλογο πνεύμα κινήθηκε και η "τολμηρή" πρόταση υψηλόβαθμου στελέχους των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για προστασία της Τουρκίας από ελληνικούς "Πάτριοτ" σε περίπτωση πολέμου. Οι σκέψεις αυτές στοχεύουν στη μερική εξισορρόπηση της διαγραφόμενης αναβάθμισης της Τουρκίας και την ενίσχυση της Ελλάδας στον συσχετισμό δυνάμεων της "επόμενης ημέρας".
Η κυβέρνηση υποστηρίζει την ειρηνική διευθέτηση της κρίσης. Προς τούτο θα συνεχίσει τις διαβουλεύσεις με Ευρωπαίους εταίρους, ΗΠΑ, Ρωσία και άλλους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επικείμενη επίσκεψη του κ. Παπανδρέου σε χώρες της περιοχής. Όμως, η διεθνής πολιτική δεν εξαντλείται στην υποστήριξη του επιθυμητού, αλλά απαιτεί ρεαλιστικό χειρισμό του υπαρκτού και την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση του εφικτού. Στη γεωπολιτική σκακιέρα συχνά επιβάλλονται ψυχρές, ρεαλιστικές κινήσεις που έχουν ως γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, στη φραστική αντιπαράθεση Γαλλογερμανών και Αμερικανοβρετανών η ενστικτώδης ελληνική αντίδραση είναι υπέρ των πρώτων, αλλά το ζήτημα περιπλέκεται όταν υπολογισθεί η επιρροή που διαθέτει καθεμία από αυτές τις χώρες στα θέματα μείζονος σημασίας για τη χώρα μας, όπως είναι το Κυπριακό και οι σχέσεις με την Τουρκία.
Η προτίμησή μας υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου είναι σαφής. Όμως δεν θα είναι εύκολο για τον κ. Σημίτη να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον. Γι' αυτό οφείλει όχι μόνο να προβάλει στον ελληνικό λαό το τι επιθυμεί η Ελλάδα, το οποίο και σωστό είναι και γνωστό, αλλά να τον "προετοιμάσει" και για τις λεπτές ισορροπίες τις οποίες πιθανότατα θα αναγκασθεί να τηρήσει.