"Ta Nea" Newspaper
ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ Δύο χώρες στην ίδια… πόλη
Αν δεν μένεις στην Αθήνα και κυκλοφορώντας με το Μετρό χρειαστεί να κατέβεις στην Ομόνοια ή την Αττική για να μπεις στον Ηλεκτρικό, σίγουρα θα νομίσεις ότι έτσι απλά, μ' έναν πήδο που λέμε, μεταφέρθηκες σε… άλλη χώρα!
Πέρα από την απαγόρευση του τσιγάρου, την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και αναψυκτικών. Πέρα από την καθαριότητα. Πέρα από τη φύλαξη του χώρου. Πέρα από τη διευκόλυνση του κοινού από τους υπαλλήλους. Ακόμα και πέρα από τη… μουσική, έχετε παρατηρήσει ότι σ' όλες τις διαδρομές και σ' όλους τους σταθμούς του Μετρό δεν υπάρχει ούτε ένας επαίτης ούτε μία βρώμικη φιγούρα επιβάτη ούτε ένας, έστω, που να σου ζητήσει τσιγάρο;
Όχι, δεν εξαφανίστηκαν. Αρκεί να περάσεις από το Μετρό στον Ηλεκτρικό για να ξαναβρεθείς μπροστά στην… "Ελλάδα που αντιστέκεται", στην "Ελλάδα που σε πληγώνει" όπου κι αν πας. Και μην τα ρίχνουμε όλα στους ξένους, ότι τάχα όλοι αυτοί είναι ταλαίπωροι μετανάστες. Όχι. Πάρα πολλοί είναι Έλληνες. Ας μην ξιπαζόμαστε κυκλοφορώντας μόνο στο Κολωνάκι ή τα βόρεια προάστια, πιστεύοντας ότι "δεν υπάρχει φτωχός Έλληνας". Οι στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης άλλα μάς δείχνουν… Αρκεί να κάνουμε μία βόλτα "κάτω από την Ομόνοια" - όπως λέμε… κάτω από τη γέφυρα - ή στις γειτονιές της Δυτικής Αττικής - κι όχι μόνο - για να δούμε την Ελλάδα πίσω από τη βιτρίνα.
Γιατί, άραγε, περνώντας από το Μετρό στον Ηλεκτρικό νομίζεις ότι από τη Δύση βρίσκεσαι στην Ανατολή; Αν, μάλιστα, διαπιστώσεις ότι και οι δύο οργανισμοί που τους διοικούν ανήκουν στο ίδιο υπουργείο - των Μεταφορών - σηκώνεις τα χέρια ψηλά!
Όσο για την "αναπαλαίωση" των σταθμών του Ηλεκτρικού που έχει αρχίσει από πέρυσι, τι να πεις… Δεν πρόκειται για αναπαλαίωση, αλλά για σωστή μετάλλαξη.
Οι νέοι σταθμοί - εκτός της Ομόνοιας - δεν θυμίζουν τίποτα από την παλιά φυσιογνωμία τους. Λες και η διατήρηση της αρχιτεκτονικής προσωπικότητας του παρελθόντος είναι στίγμα και τίποτα δεν πρέπει να μας θυμίζει το "κακό" παρελθόν μας!