"Ta Nea" Newspaper
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ Μαθήματα καλών τρόπων
ΣΤΑ 27 ΧΡΟΝΙΑ δράσης της, η 17Ν δεν χτύπησε δημοσιογράφο. Εξαίρεση αποτελεί, βεβαίως, ο Παύλος Μπακογιάννης. Μόνο που, όταν μπήκε στο στόχαστρο της οργάνωσης, το 1989, είχε περάσει πλέον στην πολιτική. Η ρουκέτα στο Mega το 1995 δεν είχε θύματα, αλλά ούτε και επιχειρησιακή συνέχεια. Το γιατί, είναι ένα από τα πολλά ερωτηματικά της όλης υπόθεσης. Μια πιθανή εξήγηση είναι η αγάπη της οργάνωσης για τη δημοσιότητα. Δηλαδή οι προκηρύξεις. Ένας νεκρός δημοσιογράφος θα κατέστρεφε - ίσως και ανεπανόρθωτα - τη σχέση με τα ΜΜΕ.
ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ έχουν πλέον ιστορικό ενδιαφέρον. Στη δίκη του Κορυδαλλού, τα μέσα είναι ο εχθρός. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση της Γιάννας Κούρτοβικ για την κάλυψη της δίκης. Η δικηγόρος διαμαρτυρήθηκε γιατί εφημερίδες και κανάλια χαρακτήριζαν τον Δημήτρη Κουφοντίνα "προκλητικό", καθώς απευθυνόταν στην έδρα, ενώ ήταν "ευγενής". Αυτό όμως είναι το πρόβλημα με το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης στις δημοκρατίες. Καθένας αποδίδει τους επιθετικούς προσδιορισμούς που θεωρεί ότι αρμόζουν, με αυτονόητο όριο τη συκοφαντία. Η ίδια συμπεριφορά είναι για κάποιον κόσμια και για κάποιον άλλον προκλητική. Πειράζει; Όχι.
Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ αξιολογεί τη δημοσιότητα, ανάλογα με το περιεχόμενό της. Αν οι δημοσιογράφοι λένε ότι ο Κουφοντίνας έχει τρόπους, όλα εντάξει. Αν θεωρείται προκλητικός επειδή θέτει εαυτόν υπεράνω νόμου και διάκρισης εξουσιών, τότε η δίκη παύει να είναι δίκαιη. Η αλήθεια είναι πως το περασμένο καλοκαίρι υπήρξαν ακρότητες στην κάλυψη της τρομοκρατίας, ιδίως όταν κάποια ΜΜΕ βιάστηκαν να "καταδικάσουν" τους προσαχθέντες ή να ενοχοποιήσουν πρόσωπα που δεν συνελήφθησαν. Ωστόσο, η τοποθέτηση της συνηγόρου για την κάλυψη της δίκης είναι εξίσου ακραία, αφού θέλει δημοσιότητα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των απόψεών της.