"Ta Nea" Newspaper
ΑΙΧΜΕΣ Το ρίσκο
Διχογνωμίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ρήγματα στο ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει ο επικείμενος πόλεμος στο Ιράκ, πριν ακόμα πέσει η πρώτη πραγματική τουφεκιά. Και με αυτά τα δεδομένα, η πρωτοβουλία της ελληνικής προεδρίας για έκτακτη Σύνοδο Κορυφής είναι ένα πολύ μεγάλο ρίσκο. Μόνο αν οι Ευρωπαίοι συμφωνήσουν σε έναν ελάχιστο κοινό παρανομαστή τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, μπορεί κανείς να μιλήσει για επιτυχία. Αυτά που έχουν προηγηθεί μάλλον για το αντίθετο προϊδεάζουν. Μετά την επιστολή των οκτώ, το γαλλοβελγογερμανικό βέτο στο ΝΑΤΟ, τη γαλλογερμανική αντιπρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, τις δηκτικές αντιδράσεις από το Λονδίνο και τη Μαδρίτη, η «κοινή ευρωπαϊκή θέση» μοιάζει φάτα μοργκάνα. Το μόνο χαρτί που διαθέτει η ελληνική προεδρία είναι η ελπίδα ότι οι Ευρωπαϊοι δεν θα θελήσουν να τινάξουν στον αέρα μια προσπάθεια πέντε δεκαετιών. Αυτή η κοινή βούληση όμως μένει να αποδειχθεί ότι υπάρχει… Γιατί λοιπόν αναλαμβάνει ο κ. Σημίτης ένα τέτοιο ρίσκο; Γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς… Η ενδοευρωπαϊκή κόντρα διεξάγεται εδώ και δύο βδομάδες μέσα από τις σελίδες του Τύπου, ερήμην της προεδρίας. Αν η προεδρία παραμείνει αδρανής, αυτοακυρώνεται. Ο μόνος τρόπος να έχει ρόλο, είναι να μεταφέρει την κόντρα στα όργανα, διακινδυνεύοντας την επισημοποίηση του ρήγματος. Ακόμα και αυτό είναι προτιμότερο για την ελληνική κυβέρνηση από το να καταντήσει η προεδρία, στην οποία έχει επενδύσει τόσα πολλά, μια ακόμα παράπλευρη απώλεια του πολέμου στο Ιράκ.