Επικοινωνιακός ακτιβισμός και ''παλιννοστούντες''

Οι προθέσεις όλων είναι οι καλύτερες. Οπουδήποτε κι αν κινούνται θεσμικά ή πολιτικά. Ο γράφων δεν θα είχε το δικαίωμα να αφαιρέσει το ''αγαθόν'' κίνητρο που έχουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά, ακόμη κι αν οι ενέργειές τους εξόφθαλμα και υπερβολικά τείνουν να ακυρώσουν την αγαθή προδιάθεση προσφοράς.

Η αφορμή για αυτό το εισαγωγικό σχόλιο είναι οι υπερβολικές έως ακραίες επικοινωνιακές δραστηριότητες πολιτικών στελεχών, προκειμένου να κατακτήσουν ''τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας'' κατά τον Άντι Γουόρχολ.

Δεν εθελοτυφλώ, γνωρίζοντας το σημερινό περιβάλλον μιας εικονικής πολιτικής πραγματικότητας, που στηρίζεται κατά κύριο λόγο στο τηλεοπτικό μέσο. Δεν αγνοώ επίσης ότι οι χειριστές της σημερινής πολιτικής κατάστασης είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή είτε στην τοπική είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν ένα σύστημα ανταγωνισμού, όπου κυριαρχούν η εικόνα και το μερίδιο προβολής του καθενός.

Από την εικόνα χωρίς περιεχόμενο υπάρχει όμως και η εικόνα με ουσία. Δηλαδή, αντί να κοροϊδευόμαστε, μπορούμε το έργο που παράγουμε ή προτείνουμε να το αναδείξουμε, να το επικοινωνήσουμε, εφόσον χρειάζεται.

Η περίπτωση ακραίων δηλώσεων χωρίς την παραμικρή ουσία φαντάζει ως κοροϊδία των συμπολιτών μας. Γνωρίζουν άραγε οι διάφοροι καλοπροαίρετοι και μη ''άρχοντες'' ότι ένα κομμάτι των πολιτών, παλιννοστούντες από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, έχοντας λάβει δάνεια από την πολιτεία για την αγορά πρώτης κατοικίας, στην οποία ήδη προέβησαν, η πολιτεία διά της περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας αδυνατεί να αποπληρώσει τα δάνεια; Αποτέλεσμα είναι η ακύρωση συμβολαίων, οι κατασχέσεις σπιτιών και όσα συνεπάγεται η αδυναμία αποπληρωμής ενός μεγάλου χρέους. Οι μερικές χιλιάδες Έλληνες πολίτες, που εκφράζουν ένα σημαντικό ποσοστό των αποκαλούμενων αλλά τελευταία ξεχασμένων από την πολιτεία ''μη προνομιούχων'', είναι λογικό και αναμενόμενο να αντιδράσουν. Όμως το σημαντικότερο είναι η πιθανή ακύρωση της εμπιστοσύνης έναντι της χώρας υποδοχής τους. Απλά θα υπενθυμίσω τις πρόσφατες βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις στη Γαλλία από τους μετανάστες και τις αιτίες που τις προκάλεσαν.

Το παράδειγμα των δανείων είναι ένα απλό και κατανοητό πεδίο εφαρμογής μιας σοβαρής πολιτικής παρέμβασης. Επί αυτού του ζητήματος οποιοσδήποτε επικοινωνιακός ακτιβισμός όχι μόνο δικαιολογείται, αλλά βρίσκει και τη συμπαράσταση όλων μας.

Στέλιος Αγγελούδης